Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

No 242 (δεν με βλέπει κανείς)


Έχω τη σκοτεινή
εντύπωση,
νομίζω πως
δεν με βλέπει κανείς,
σαν να έχω σβηστεί
από τη προοπτική του χώρου,  
πρώτα μου έφυγε η σκιά,
ούτε που το κατάλαβα,
κι έπειτα ο χρόνος,
μια περίεργη αίσθηση,
στην αρχή οι δείκτες
μπλόκαραν, 
στη συνέχεια έλειωσαν
κι έπειτα, 
όλα επιβραδύνθηκαν,
τα βήματα έγιναν πιο αργά
και τα πρόσωπα,
γκριμάτσες
σπασμωδικές
με μάτια εξόφθαλμα·
κάποια στιγμή
όλα σταμάτησαν:
μαρμάρωσαν οι άνθρωποι,
στη σέπια απόχρωση
του σκονισμένου αέρα
γλυπτά έγιναν,
διαφανή,
με τις φλέβες να φωσφορίζουν·
και παρέμεινε μόνο το φως,
για λίγο,
έπειτα τα μάτια έκλεισε:
κι εγώ,
να περιφέρομαι
στους παγωμένους
χρονικούς κυματισμούς,
με ώμους μεταλλικούς  
και συσκευασμένη  τη καρδιά,  
φοβισμένος,
με σκέψεις να έχουν
κάψει τη λογική·
-----------------------------------
Οι χορδές,
ο συμπαντικός χρονισμός
στα μυστήρια του πεπρωμένου:
πρώτα το χρόνο επανέφεραν
και έπειτα αλαφιασμένες
κατέφθασαν και οι σκιές,
δακρυσμένες φαινόντουσαν·
λίγες μέρες μετά,
η αίσθηση,
σαν μορφασμός της κόλασης
με κυρίευσε:
πως πάλι, δεν με βλέπει
κανείς. 

AlexMil  24-04-2013




Δεν υπάρχουν σχόλια: