Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Νο 230 (Ο θηρευτής)



Τις γροθιές του έσφιξε,
κρυμμένος ήταν
σ’ εσοχή
του πέτρινου μαντρότοιχου,
και η νύχτα ιδρωμένη
απ τους μουσώνες,
με τη προσωρινή σιωπή της,
την αναμονή του φόβιζε•
ήταν όμως πανέτοιμος:
το αίμα σε τρικυμία,
τις φλέβες του φούσκωσε
και τους μύες,
σε ύψιστη
ετοιμότητα έφερε•
από τα παραδίπλα
τούβλινα χαλάσματα,
οι σκοτωμένες ψυχές,
που σχεδόν ψιθυριστά
θρηνούσαν,
•έτσι τουλάχιστον νόμιζε•
δύναμη του έδιναν
και απέναντι,
ο ξεχαρβαλωμένος
φανοστάτης,
που παραδόξως έφεγγε
πλεονέκτημα
του πρόσφερε
πολύτιμο.

Τη λεπίδα
με προσοχή έβγαλε,
ατσάλινη, με λαβή
που έδινε καλή πρόσφυση
στην ιδρωμένη
παλάμη του,
με τη γλώσσα απαλά,
τη κόψη της πέρασε
και το αίμα του γεύτηκε,
ήταν το σύνθημα,
•θηρευτής ανθρώπων•
ο στόχος,
από το φανοστάτη
κλειδώθηκε
κι ο χρόνος πάγωσε,
σκυφτός,
με λιγοστά βήματα
τον έφτασε
και με μια κίνηση,
ακαριαία τον τέλειωσε.

AlexMil 12-04-2013


Δεν υπάρχουν σχόλια: