Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

μικρο (25)



… Οδηγούσε
παλιό γκρίζο αγροτικό,
άκουγε μπλουζ,
έγραφε και  στίχους,
κι όποτε είχε κάποια ψιλά,
σε φτηνά μαγαζάκια
την έβγαζε,
έπαιρνε
τα όνειρα μαζί
και τον ουρανό
με τ άστρα σπαρμένο,
- ήταν ανθρώπινα -
ευτυχώς,
δεν πλήρωνε γι’ αυτά,
και τα υπόλοιπα;
φαινόντουσαν
όλα άσχετα …

 Αλέξανδρος Μηλιορίδης  (25)

μικρο (24)

… Ήταν
το σκοτάδι γεμάτο αναπνοές,
των δυο μας,
στο παλιό εγκαταλειμμένο σπίτι,
ίσως και των ψυχών που πέρασαν από κει,
όλοι μας,
στη μυρωδιά της μοναξιάς
κι όμως,
τόσο μαζί στη θλίψη
και στο ανελέητο πεπρωμένο της ζωής …

Αλέξανδρος Μηλιορίδης (24)

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Νο 341 (ψόφιο ψάρι)





 Νο 341 (ψόφιο ψάρι)
Με γεύσεις
ιδιόμορφες οι σκέψεις ,
προδιαγράφουν διαδρομές
αλλόκοτες,
θέλω να τη φιλήσω,
να της δαγκώσω τα χείλη,
είμαι όμως αξιολύπητος, 
ξεφτιλίζομαι·
φτηνιάρικοι οι δρόμοι
και κυκλοφορώ,
το ξέρω δεν είμαι πολύτιμος,
υπάρχει αυτογνωσία,
που βράζει
στο καζάνι της ταπείνωσης:
κάθε βράδυ,
σε τσαλακωμένα τενεκεδάκια,
στοιβάζω
τις άχρηστες σκέψεις ,
τσογλάνια είναι,
με ζαλίζουν, με ξεφτιλίζουν,
να παρακαλέσω  
θέλουν,
μα στάζω αίμα συνεχώς,
η επιβίωση από παντού δαγκώνει:
με γελοιοποιεί
και ικανοποιείται
και τα αισθήματά της;
ασεβή και ξεπεσμένα,
δεν καταδέχεται:
σαν φουσκωμένο ψόφιο ψάρι,
κι εγώ,
να τη φιλήσω  θέλω μόνο ·

AlexMil   25-06-2013


AlexMil 25-06-2013

μικρο (23)



… και τις χειρουργούν,
εμφυτεύουν τις συμπεριφορές μας στα πανδοχεία του θεάματος,
στις οδούς των πλαστικών λουλουδιών
κι έπειτα, μας στέλνουν στα διάφορα ταμεία τους:
την επέμβαση να πληρώσουμε πρέπει …

Αλέξανδρος Μηλιορίδης (23)

Νο 340 (ο εχθρός)

Ελικοειδές
το μονοπάτι
και προσανατολισμένο
στον ηλιόφωτο δίσκο,
με ασημένιες φτέρες
και όρια:
βραχώδη γυμνά
και ρυτιδιασμένα,
όλα,
λεκιασμένα
από κίτρινες λειχήνες
και η συννεφόσκονη,
τον ουρανό
αχνά μουτζουρώνει
διαχέοντας ηλιαχτίδες,
στις πυρόξανθες συστάδες:
κι αυτός,
κάπου κρυμμένος,
καμουφλαρισμένος,
είναι πολλοί,
τον εχθρό περιμένει•
τα μάτια,
κουρασμένα,
την εστίαση έχουν χάσει
και οι σκέψεις του,
αναπολούν,
σκυθρωπές και πονεμένες:
τα χρονικά
είναι της ψυχής του:
τη μια κυνηγός
και την άλλη κυνηγημένος•

AlexMil 24-06-2013

μικρα (22)


… Όλες
οι νύχτες με φεγγάρι
μ’ αρέσουν,
στα χλωμά ημερολόγια
τις λέξεις
λαμπαδιάζουν,
ζωντανεύουν τις αναμνήσεις
και είναι φορές,
που ο λευκόχρωμος
δίσκος
τις σκέψεις γαληνεύει
και στο νυσταλέο του σκοτάδι
τα μυστικά αποκρύπτει
και τη ζωή
με ελπίδες θωπεύει …

Αλέξανδρος Μηλιορίδης (22)

μικρά (21)


… Η σιωπή,
τρεμόσβηνε τις σκέψεις
και η ανάσα της,
αιχμαλωτισμένη
στο πόθο,
ζάλιζε
τις επιθυμίες
κι από πάνω μας
τ’ αστέρια στην αέναη
τροχιά τους
στην ανέμη του σύμπαντος:
μου δόθηκε
και το φεγγάρι
χλόμιασε κι άλλο,
σκοτείνιασε,
για να μας προστατέψει …

Αλέξανδρος Μηλιορίδης (21)

Μοδάτοι – Εφήμεροι στίχοι (Νο 22)

Σταγόνες ηλίου,
χρυσές,
πέφτουν
στην σκοτεινιασμένη
μητρόπολη,
και οι προύχοντες
τρέχουν πανικόβλητοι,
o λαός
το χρυσό μαζεύει,
δύναμη αποκτά,
και σύντομα
θα τους αντικαταστήσει•

Αλέξανδρος Μηλιορίδης 23-06-201

μικρα (19)


… κυπαρίσσια
σκοτεινόχρωμες λόγχες
και ο άνεμος
λυγίζει,
ζωντανεύει τις σκιές,
η πανσέληνος:
η ψυχή
και ο κόσμος χωρίς όρια,
γη και άστρα
στο σεληνόφως
μαζί …..

Αλέξανδρος Μηλιορίδης

Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Μοδάτοι – Εφήμεροι στίχοι (Νο 21)




… Η πυρακτωμένη
σφαίρα,
αναδύθηκε παλλόμενη
από τα όρια:
μακριά οξύμορφα
γυαλιστερά βράχια
και η μέρα
εμφανίστηκε επικίνδυνη,
με σημάδεψε:
κοντόκανο τουφέκι,
και άρπαξε το νερό,  
το τελευταίο μας απόθεμα·

- ήταν τρελά ερωτευμένη
   μαζί μου έλεγε-

τη βρήκαμε
λίγες ώρες απόσταση,
ξεψυχισμένη:
απ το ελικόπτερο σώθηκα,
την ύστατη στιγμή … 
 
Αλέξανδρος Μηλιορίδης 23-06-2013


Μοδάτοι – Εφήμεροι στίχοι (Νο 20)


… Και το κίτρινο φως
των μοναχικών δρόμων,
μελαγχολικό είναι
τα βράδια,
στα πεζοδρόμια της πόλης
το χρόνο μετακινεί
και τα χνάρια εμφανίζει
του παρελθόντος,
-  για να τα περπατήσουμε
και πάλι -
είναι αυτά,
που χρόνια πριν αφήσαμε,
όταν αγαπιόμασταν
στην ίδια μας τη πόλη …

Αλέξανδρος Μηλιορίδης 23-06-2013