Μοδάτοι – Εφήμεροι στίχοι (Νο 14)

Με υποσχέσεις,
διάτρητες
από σφαίρες υποκρισίας,
η νέα μας αρχή,
γι αυτό
και οι γυάλινες φιγούρες
της σχέσης μας,
είναι τόσο θαμπές•
θυμάσαι;
ήταν η αγαπημένη μου γεύση:
αγάπη
με πολλές δόσεις οργασμού,
η αστερόσκονη
της επιθυμίας μου για σένα,
τη βεβήλωσες τότε,
με πήδηξες με δόσεις:
πρώτα βαρέθηκες
κι έπειτα,
με γνωμοδότησες αρνητικά:
χωρίσαμε•
τώρα,
με το μπουκάλι το ποτό
δίπλα μας
αναρωτιέμαι:
γιατί στο διάολο ξανασμίξαμε,
- γιατί δεν έχουμε ελπίδες -
μου απάντησες,
συμφώνησα,
- νόμισα πως άκουσα
πουτάνες να βογκάνε -
και τα ποτήρια μας ξαναγεμίσαμε•

AlexMil 11-06-2013