Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

No 335 (οι δυο στιγμές)

Προσπάθησε τη ψυχή του
να παραπλανήσει,
έσβησε τα λόγια του παρελθόντος
και κλείστηκε
στη σοφίτα της αδιαφορίας,
έλειπαν και οι σκιές,
μόνο μακάριες πόρνες:
δεν τα κατάφερνε όμως,
στα σκορπισμένα της γυαλιά
συνεχώς γλιστρούσε•
κι ένα βράδυ
που ο άνεμος ευχές ψιθύριζε,
στην άκρη
της ξεθωριασμένης διαδρομής
τη ξαναείδε,
σκυφτή να περπατά
και τη σταμάτησε,
είχε τα μάτια σκιασμένα
τον κοίταξε απεγνωσμένα,
κι αυτός,
δειλά της έπιασε το χέρι τρυφερά
και σιωπηρά συνέχισαν,
χάθηκαν στο τέλος του παρόντος•
------------------------
οι πυροβολισμοί,
διαδοχικοί, χωρίς δισταγμό,
τον αέρα μάτωσαν για δυο στιγμές
κι έπειτα, ησυχία•

AlexMil 19-06-2013

Δεν υπάρχουν σχόλια: