Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Νο 235 (δεν μπορούσα να κάνω τίποτα)

Δεν μπορώ
να σταματήσω να έχω
πετρωμένη την
αίσθηση:
σαν να υπάρχω
μόνο για τ ασήμαντα,
γίνομαι
όλο και περισσότερο
και πιο γρήγορα:
αόρατος,
σαν άψυχη ρυτιδιασμένη καρικατούρα•
γύρω μου,
φάτσες αδιάφορες,
γι αυτές;
πιθανόν, μόνο αναγκαίος,
ίσως και χρήσιμος,
παίζεται,
αλλά το χειρότερο
είναι αυτό:
•ανταλλάξιμος•
μέχρι την οριστική
λήξη μου•
απαίσια η κατάσταση,
μεταλλικές οι καρδιές
με προσπερνούν
κι εγώ,
στο κάτεργο της ζωής,
απ το φινιστρίνι
του χρόνου
τη ταινία μου βλέπω,
διαπιστώνω
το χειρότερο:
•δεν μπορούσα τίποτα
να κάνω •


AllexMil

Δεν υπάρχουν σχόλια: