Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Alexmil (32)

Άνεμος με στάχτες
στο ερειπωμένο τοπίο,
εδώ και κει γρανιτένια
πρόσωπα,
σαν να έχουν ξεφυτρώσει
απ την ραγισμένη γη,
κινούν τα μάτια ανεπαίσθητα,
φαίνεται
αργοπεθαίνουν,
και τα κτίσματα ολόγυρα
τη γη έχουν ακουμπήσει
λυγισμένα:
στο θαμπωμένο φως
ο φόβος έγινε εφιάλτης,
κι ο θάνατος,
απρόσκλητος
τις θρυμματισμένες ψυχές
αναζητά•
άγριο πράγμα,
στο γκρεμισμένο τοίχο
καθισμένος,
τις αναπνοές πρώτα μετρά
και τις κραυγές,
κι έπειτα όταν όλα σωπαίνουν,
πλησιάζει σιωπηλά:
•δάκρυα απεγνωσμένα
που θρηνούν
και σπαραγμός τον συνοδεύουν•

Alexmil (32) 2.30πμ

Δεν υπάρχουν σχόλια: