Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Νυχτερινές φαντασιώσεις με ποτό και μπλουζ



Οι γαμημένοι οι γαλαξίες,  πάλι  με την ακτινοβολία τους, το  μυαλό του στέγνωσαν, υπήρχαν και  τα σμήνη από μεταλλικές μύγες που σφύριζαν  εκνευριστικά, ήταν  παντού,  και η σκόνη με τη κάπνα να στροβιλίζουν σε αλλόκοτα σχήματα εδώ και κει, έκαναν τη παραμονή του στην επιφάνεια,  όσο περνούσε  η ώρα, όλο και λιγότερο υποφερτή.

Ήδη ανέπνεε βαριά  και στη περιοχή που βρισκόταν με τις αιχμηρές κατασκευές να εκπέμπουν ραδιενέργεια,  τα πράγματα ήταν ζόρικα. Βέβαια φορούσε τη στολή,  την αντάλλαξε με κυνηγό μεταλλαγμένων θηλαστικών, έδωσε  πέντε γραμμάρια σκόνης, αλλά ήταν παλιά, άσε που βρωμούσε από τα σώματα των παλιών ιδιοκτητών, σάρκα και ούρα αναμιγμένα με το απολυμαντικό άρωμα  και ήταν έτοιμη να διαλυθεί.    
Για κάποιο περίεργο λόγο,  η βρώμα της τον ερέθιζε συνεχώς, ευτυχώς είχε το κατάλληλο εξοπλισμό και κάθε τόσο πατούσε το κουμπί,  γούσταρε  για  λίγα δεύτερα την ηδονή.

Σκεπτόταν, είχε σταματήσει για λίγο στη σκιά,  έκανε υπομονή, ακόμη δεν είχε στείλει τη πληρωμή  το αφεντικό,  και είχε πολλές ανάγκες,  η πιο σοβαρή, να αλλάξει εξαρτήματα, αυτά τουλάχιστον που είχαν παλιώσει πια, της καρδιάς και του εργαλείου  κάτω χαμηλά.  Χαιρόταν χαχανίζοντας, έμαθε  πως ήρθαν νέα αναβαθμισμένα ανταλλακτικά, μαύρα και μεγάλα.

Το μπαρ φάνηκε στο βάθος, ένα όγκος μεταλλικός,  ψιλόκορμος , πάνω από εκατό μέτρα, λείος και γυαλιστερός, σχεδόν κίτρινος από το σκονισμένο φως, με γυάλινο θόλο στη κορυφή. 

Ήθελε να πιει και να πηδήξει καμιά ξέμπαρκη,  ήταν  τρελαμένος, μήνες  χωρίς σάρκα  του θόλωνε το μυαλό, φαντασιώσεις βρώμικες με ιδρωμένα κορμιά πρόστυχα  από το ποτό και τη ντρόγκα.   
Είχε όμως ακόμη ένα λόγο, ίσως πιο σοβαρό. Πριν καιρό είχε ανεβάσει  μια αγγελία, γαλαξιακή και ζητούσε συντροφιά εδώ στο κόκκινο πλανήτη. Έτσι, κάθε φορά  που ερχόταν,  ήλπιζε κάποιος να έχει απαντήσει,  όμως, έφευγε πάντοτε  χορτασμένος  με σάρκα όλων των ειδών , αλλά απογοητευμένος.
Σήμερα όμως,  είχε μια  διαίσθηση,  κάποιος πρέπει να έχει  απαντήσει, τον  είχε προετοιμάσει και ο έμπορας της σκόνης, κάτι φαίνεται θα ήξερε ο μαλάκας, όμως η μοίρα φαίνεται άλλα του είχε σχεδιάσει.

Τη πόρτα απασφάλισε του
bar
και στον χώρο της απολύμανσης μπήκε, όμως,  η πόρτα πίσω του η πουτάνα, δεν ασφάλισε αυτόματα, όπως θα έπρεπε και όπως το έκανε χιλιάδες φορές μέχρι τώρα, ……………… ο δυστυχής  πριν το καταλάβει, εξαερώθηκε


Η μικρή τραγική ιστορία αυτού του πλάσματος,  τελειώνει  σε αυτό το  link 


AlexiMil  03-03-2013 (2.30 πμ)

Δεν υπάρχουν σχόλια: