Νο 189 ( Συμπτώματα χρονικά)

Λαθραίες ηδονές,

από το στόμα του χρόνου,
ρουφιούνται απ τη μια πλευρά
κι  απ τη άλλη ξερνιούνται,
με σάρκα ραγισμένη
και καρδιά χωρίς υγρά,
σαν πετρωμένες πόρνες,
κρεμασμένες από σχοινιά
ανθρώπων καλών,
που αφήνονται:
θρύψαλα να γίνουν,
όλα σκόνη,  
για να καλύψουν
τον καιρό των χλωμών φλεβών,
που στις παλίρροιες
της παγωμένης ψυχής,
αδυνατούν να κρατήσουν
τις καρδιές:
θωρακισμένη η έξοδος
για τα νεκρά σώματα,  
ανοίγει,
ελευθερώνει τις ψυχές. 

AlexMil