Ποιος είμαι εγώ τελικά, σκέφτομαι το τελευταίο καιρό,
σανιδωμένη η κάθε μέρα, με σέρνει από δω κι από κει,
απ το ρεπερτόριο της υποκρισίας φάτσες αλλάζω συνεχώς,
την μια είμαι σχετικός και την άλλη ο απόλυτος θεός,
ένας υπόγειος χαρακτήρας αν από κοντά με καλοδείς,
που το βλάκα παίζω όπου δεν μπορώ και το θεριό γίνομαι:
όταν ευκαιρία έχω να αρπάξω και να κλέψω χωρίς να τιμωρηθώ,
χορευτής τελικά της υποταγής, χορεύω τους σύγχρονους ρυθμούς
με λαϊκές φιγούρες και με των φαντασιώσεων τις πόρνες,
έχω πολλούς θεούς, τον ένα αλλά και τον δικό μου, το προσωπικό,
καλή μαγκιά που μ' απαλλάσσει από τις όποιες ενοχές,
ένας καθώς πρέπει άσημος, σε ταπετσαρισμένο δωμάτιο εγωισμού,
που κάθε μέρα ανελέητα πηδιέμαι από τους αγαπητικούς,
τους νταβατζήδες: πολιτικούς, χονδρέμπορους και τραπεζιτικούς,
γιατί είμαι κι εγώ ένας απ’ αυτούς, συνεχώς και το ξεχνώ,
ψηφίζω, αγοράζω, δάνεια παίρνω, τις υπηρεσίες τους ζητώ,
τσιμπουκλούδες οι καταστάσεις, με τρελαίνουν τη λογική,
εξομολογήσεις κάνω σε κάθε πήδημα με όρους ηθικής,
τίποτα, αισθάνομαι σαν βρώμα που δεν μπορεί να καθαριστεί,
κι όμως το ξινισμένο ιδρώτα, κρύβω με μυρωδιά ασβού,
νομίζω πως είναι άρωμα αιθέριο και ελκυστικό,
όμως από γυαλισμένες επιφάνειες που περνώ, φευγαλέα
βλέπω να λαμπιρίζει το άσημο θεριό, δυστυχία θαμπή,
εκπορνευμένη σε κάμερες και κάβλες ψηφιακές,
ισιώνω τη γραβάτα, κεφάλι ψηλά, σε συμβούλιο θα παρευρεθώ.
AlexMil 188 11-03-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου