Νο 10001 (Είσαι συ)

Ποιος είσαι συ;

που μπορείς να με δένεις
με της οδύνης τη πυρά,
σαν άπιστο αιρετικό   
και να με ριζώνεις
σε μπετόν αντιπαροχών,
ταΐζοντας με τη σάρκα μου
ανόητα πράγματα,
κρεμασμένες αυταπάτες
από ρολά πολυτελείας.
Ένας φίλος λες,
που το φορεμένο όπλο σου
βλάστημα μοστράρεις. 

Ποιος είσαι συ;

μάτια αρρωσταίνεις
με εικόνες άπληστες, 
αρπάζεις τις ψυχές
σε βαγόνια εξορίας
και  στιγματίζεις
με αίμα και δάκρυα
τις ανθρώπινες ανάγκες:
τα μάτια ξεριζώνοντας
και τ’ αφτιά τους.
Ένας φίλος λες,
που ενίοτε ο θάνατός μου
είναι για το καλό σου. 

Είσαι ο εχθρός,
η μάσκα της απέχθειας,
καταβροχθίζεις
τους αδύναμους
και λερώνεις τα όνειρα
με μισθοφόρους ακονισμένους
στην απληστία,  
αδιαφορείς στη πείνα  
αφού είσαι ο πωλητής της,
κροταλίζεις, ναι,   
με νόμους και ηθική
για χρήματα κι εξουσία,
ναι μπάσταρδε, είσαι συ.    

AlexMil