Νο 179 (Το μαύρο κουτί)

Πρόσωπα διάφορα,

όρθιες καρικατούρες οχλαγωγούν,
κρεμασμένες σε αλυσίδες σκουριασμένες
ταλαντεύονται και χασκογελούν,
με σπασμωδικές κινήσεις
να πλησιάσουν η μια την άλλη
προσπαθούν, δεν καταλαβαίνουν:
άνθρωποι είναι στη ζωή τους,  
φυλακισμένοι σ’ ένα μαύρο κουτί.

Απ τον αγωγό των σκουπιδιών,
στη παγωμένη επιφάνεια τον πέταξαν,
τον πλήρωσαν για να σκοτώσει,  
γλίστρησε και στριφογυρίζοντας
προς το μαύρο κουτί κατευθύνθηκε:
ταλαντεύονταν στην άκρη του κενού,
μεταλλικές χειροπέδες το κρατούσαν,  
με μια κλωτσιά τις έσπασε,
και το κουτί προς το κενό έστειλε.  

Σκεπτόμενα έντομα οι εκτελεστές, 

τους αρχηγούς βοηθούν της περιοχής,

όταν η μήτρα γεννά μαύρα κουτιά,
είναι υποχρεωμένοι συμβατικά,
εντός χρόνου που τον λένε: ζωή,
με διαδικασίες νόμιμες και ορθές,
να τα σπρώχνουν στο κενό:

κέρδισαν σήμερα ικανά λεφτά,
τα μαύρα κουτιά ήταν πάρα πολλά.  

Alexmil 06-03-2013 (7.00 μμ)