Νο 185 (Περίπτωση αγάπης)

Ήταν  βρώμικη και πρόστυχη,

με το καλτσόν της
μ’ έπνιγε όποτε γούσταρε,
την έπαιρνα κοντά στον άνδρα της,
και πάντοτε  του τηλεφωνούσε,
βογκούσε και  γλυκόλογα του έλεγε,
τέλειωνε ουρλιάζοντας
όταν βάναυσα από πίσω τη πονούσα,
τέλειωνε κι αυτός ο δύστυχος,
τον άκουγα στο ακουστικό,
από αγάπη να κλαίει ευγνωμοσύνης .

AlexMil