θα πεθάνω γελώντας

Τελικά,

θα πεθάνω γελώντας,
πριν λίγο, στο ντουζ,
το κορμί μου κοιτώντας
στον ολόσωμο καθρέπτη,
«κάποτε ωραίο κορμί»
τρανταχτό το γέλιο μου,
αυτό που έβλεπα θαμπά,
μ’ ενθουσίασε υστερικά,
σώμα γύρω στα 80 κιλά
ύψος περίπου 172 εκατ.
ίχνος κοιλιάς υποφερτής,
κώλος κάπως πεσμένος,
όλα πάντως, σχετικά,
θα έλεγα ικανοποιητικά,
μόνο που πιο κάτω,
τα πράγματα ήταν
πράγματι, απελπιστικά:

H κωλο -βαρύτητα
δεν δούλεψε γι αυτόν,
τίποτα το κρεμαστό,
μόνο τρίχες κατσαρές,
σαν μπούκλες αφροροκ,
το παίδαρο έκρυβαν,
έμοιαζε τρίγωνο ηβικό,
τότε ήταν που άρχισα
το γέλιο το τρελό,
το ψαλίδι άρπαξα,
και με μανία άρχισα,
την περιοχή καθάρισα,  
κι όταν τον φανέρωσα,
ακούστε τι έπαθα:
από το θαυμασμό
γλίστρησα, έπεσα
και γελώντας ακόμη
στη μπανιέρα έσκασα.

Το πιστεύω πια,
θα πεθάνω γελώντας,
εύχομαι μόνο,
να είμαι ολόγυμνος
και καλά κουρεμένος.

Το έναυσμα μου δόθηκε από μια συζήτηση που είχα για σαπούνια και σαμπουάν. Μπλέκω λίγο  τη φαντασία με τη πραγματικότητα……….  Όποιος –α αμφιβάλει μπορεί να υπάρξει και φωτογραφική τεκμηρίωση (Αν ακι θα είναι εις βάρος μου)
Με την ευκαιρία και δεν θα το ξαναπώ, μου τη δίνει η ποίηση όταν φορά τον μανδύα της σοβαρότητας, τότε γίνεται μελιτζανί .
Μπουκόφσκι και πάλι Μπουκόφσι  όταν βλέπεις  τη γκλαμουριά και το ακαταλαβίστικο που κυριαρχεί.
Βέβαια υπάρχει σοβαρή ποίηση, σοβαρά αισθήματα, μεγάλες ιδέες, αλλά θέλουν ανθρώπους ντόμπρους, μεγαλειώδεις, απροσχημάτιστους, χωρίς επιτήδευση στις λέξεις τους, με εμπειρίες, που γράφουν το μουνί  έτσι, όχι ως αιδοίο (φανταστείτε τη γελοιότητα να το αποκαλούμε έτσι στο γαμήσι) και το πούτσο έτσι , όχι ως πέος……..

Τέτοιοι γυναίκες και άνδρες είναι οι φίλοι μου,  εδώ στο δίκτυο αλλά και στο κόσμο έξω. 

AlexMil  03-02-2013 (10.00 μμ)