Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Είμαι εσύ


Είμαι καλός υποκριτής,
σουτάρω ψέματα,
φαλτσαριστά ή ευθύβολα,
ενίοτε και στιχουργικά,
έχω άλλοθι, μητρώο λευκό
και πρέπει να επιζήσω,
είμαι ψεύτης σαν εσάς,
στο φωτοτυπικό της ζωής,
τη φάτσα και το κώλο σας
αντέγραψα: ασπρόμαυρα,
μοιάζουμε καθαρματάκια,
στα λευκά σας σεντόνια
πακετάρισα την ηθική μου,
το ίδιο κάνατε κι εσείς,
κι έτσι, πάτσι είμαστε,
αλληλο-δουλευόμαστε.

Καταλαβαίνω αδέλφια,
για το συμφέρον σας:
τις λαμαρίνες σας, με
λέξεις σικ τις επενδύετε,
και όταν αναγκάζεστε,
στο λασπωμένο πάτωμα
της παράγκας σας
να σέρνεστε μαθαίνετε,  
σαν τριανταφυλλένιες
ταπετσαρίες οι ψευτιές,
τους χαλασμένους
τοίχους των φυλακών σας
σκεπάζουν έντεχνα,
με μυρουδιές σκόνης
στις άδειες τσέπες σας,
μοστράρετε τη γύμνια σας.

Ω μωρό μου, δίδαξες
και είμαι ο καλύτερος,
πρωταγωνιστής στη Λυρική,  
τις πλαστικές σακούλες
με ψέματα γεμίζω,
τα βράδια το περιεχόμενο
αλέθω, ζωοτροφή το κάνω,
ταΐζω την επόμενη,
τα ζώα που περιτριγυρίζουν,
βέβαια, πολλάκις, αυτά
να με ταΐσουν προλαβαίνουν,
κι έτσι, όλοι μας ενωμένοι,
με τον πανανθρώπινο χυλό:
νυχιές και χάδια υποκρισίας,  
με μανία τρομπάρουμε,
ρουφάμε, και ψευτο-αγαπάμε.  


AlexMil 19-02-2013  (6.00 μμ)




 

Δεν υπάρχουν σχόλια: