Η καταδίκη μου

Όταν μου πες

πως με αγαπάς,
με τρεμάμενα χείλη,
σχεδόν ψιθυριστά,
φοβήθηκα,
τρομοκρατήθηκα,
ήταν το είδωλο
που στον απέναντι
καθρέπτη
πρόσεξα,
μάτια τεράστια,
χλωμά,
με κοιτούσαν
επίμονα,
εκδικητικά:
ήταν ο θάνατος
ως φονιάς.
Σ' αγαπούσα
όμως, τρελά,
τα χέρια σου
τρυφερά έπιασα ,
σε φίλησα,
ήξερα,
την καταδίκη μου
υπέγραφα. 

AlexMil 21-02-2013 6.00 μμ