Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Εις μνήμη


Τερατώδεις οι  ψυχές,
«ΑΝΘΡΩΠΟΙ»,
με σάπιες σκέψεις,
εκ γενετής  πουλημένοι,  
χλευάζουν, προκαλούν,
οι λέξεις, οδυνηρές ,
εκτοξεύουν το φόβο,
άθλιοι, σε αθώες ζωές. 

Όλοι τους,  
σχεδόν συνηθισμένοι,
αποκρουστικά έντιμοι,
λερωμένοι όμως,
το αίμα τους βρώμικο,
το μικρόβιο κρύβει:
σκοτώνει
το  διαφορετικό,

Ήθη των δούλων,

πάντοτε σ’ επιφυλακή,
σαλιώνονται,  
σκύβουν ανερυθρίαστα,
τρέχουν σε αγκυλωτές
γιορτές, φίλοι,  
που δεν φαίνονται,
χαμογελαστοί, πιστοί.

(Εις μνήμη )

Τα μάτια σου,
δεν μπορώ να ξεχάσω,
άγνωστοι όλοι σας,
ο πόνος, φτερούγιζε  
από τις ψυχές σας
στη καρδιά μου,
μια φωτογραφία ήταν,
μετά πολλές.

Πόλη,  σήμερα,
η διαδρομή στεγνή,
σκέψεις για σένα,
εύκολες, ευεργετικές,
μπερδεμένες  οι μνήμες,
στο χθες της ιστορίας,
στο σήμερα,
της ίδιας βαρβαρότητας.







AlexMil 02-02-2013 10.30 μμ










Δεν υπάρχουν σχόλια: