Μπρούμυτα

Γέμισε

τα πνευμόνια του,
με τη φρέσκια
μυρωδιά της
επιδερμίδας της,
τα χείλη πλησίασε
απαλά, διακριτικά
κοντά στο λαιμό της,
στην αρχή
της ραχοκοκαλιάς,
το χνούδι της,
ανεπαίσθητο χάδι
στις φαντασιώσεις του,
απ τα ρίγη της
ζωντάνευε,  
με τη γλώσσα,
τη διαδρομή προς
τα κάτω ξεκίνησε,
γεύσεις του ονείρου
σε κάθε αναπνοή,  
κι όταν στο τέλος
έφτασε,  η μεγάλη
προσμονή,
με τα χέρια του
γλυκά την βοήθησε,
την άνοιξε απαλά
και συνέχισε….   

AlexMil 24-02-2013 (6.00 πμ)