Αχαριστία

Μου ζήτησες
να σε περάσω απέναντι,
λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας,
με κοίταξες επίμονα,
φαινόταν, άνυδρο το σώμα σου,
έτρεμε και η ψυχή σου,
ο χρόνος σου, θλιμμένος, έπεισε,
το χέρι σου σφικτά κράτησα
και σε οδήγησα.

Το δρόμο διασχίσαμε,
σε διαδρομή καθορισμένη,
άσπρες οι λωρίδες , βήματα,
η μοίρα σου πιο δυνατή,
τη δική μου κέρδισε,
θανάσιμα από διερχόμενο
παρασύρθηκα,
κι εσύ, το δρόμο σου,
χωρίς να γυρίσεις συνέχισες.

 
AlexMil 20-01-2013 (11.00 μμ)