Αυπνίες και τραγωδίες

Πονεμένες
οι γουλιές του βραδινού ποτού,
τη ψυχή μου πυροβολούν,
την σκέπτομαι ασταμάτητα,
την γνώρισα σε στιγμές στέρησης,
την πήρα άγρια,
πρώτα τη δόση κτυπήσαμε,
στο τέλος του στενού, στο βρώμικο τοίχο,
στα όρθια παίξαμε,
πνιγμένοι στη νοθευμένη ντόπα,
κι όταν τελειώσαμε,
κουτσουρεμένοι στο πλακόστρωτο
σωριαστήκαμε.

Όμως η ντόπα δεν άφηνε,
η αγάπη της ήταν ανταλλάξιμη,
με το ντήλερ,
συμφωνία με τη βία έκλεισε ,
ηδονή θα πουλούσε στα όρθια,
πόρνη για τη δόση της,
για να σώσει και μένα.
Και μια στενάχωρη νύχτα,
που το κλάμα,
λερώθηκε από τις τύψεις,
τρυφερά στο στόμα με φίλησε,
με κοίταξε στα μάτια
και ξεψύχησε.

AlexMil 20-01-2012 (3.30 π.μ)