Το πορτρέτο σου κρέμασα στις
αναμνήσεις μου,
η σκόνη της ψυχής μου το θόλωσε παντοτινά,
όμως, η αγάπη σου είναι ακόμη στη γωνιά μου,
τ’ αστέρια σου με δάκρυα με πηγαίνουν μακριά.
Με τα μάτια
της καρδιάς μου σε προφύλαξα,
όμως η καταιγίδα του χρόνου μας χώρισε,
έμειναν τ’ αχνάρια μας, για την ιστορία μας,
να μαρτυρούν για το μυστικό που μας ένωσε.
Τώρα, σκόρπιες οι εικόνες μας με κυνηγούν,
στο δάσος της ανυπαρξίας τρέχω μοναχός,
τη λύπη μου πνίγω με δάκρυα απεγνωσμένα
νομίζω, στον άνεμο σε ακούω ο τρελός.
AlexMil 17-12-2012
η σκόνη της ψυχής μου το θόλωσε παντοτινά,
όμως, η αγάπη σου είναι ακόμη στη γωνιά μου,
τ’ αστέρια σου με δάκρυα με πηγαίνουν μακριά.
Με τα μάτια
της καρδιάς μου σε προφύλαξα,
όμως η καταιγίδα του χρόνου μας χώρισε,
έμειναν τ’ αχνάρια μας, για την ιστορία μας,
να μαρτυρούν για το μυστικό που μας ένωσε.
Τώρα, σκόρπιες οι εικόνες μας με κυνηγούν,
στο δάσος της ανυπαρξίας τρέχω μοναχός,
τη λύπη μου πνίγω με δάκρυα απεγνωσμένα
νομίζω, στον άνεμο σε ακούω ο τρελός.
όμως η καταιγίδα του χρόνου μας χώρισε,
έμειναν τ’ αχνάρια μας, για την ιστορία μας,
να μαρτυρούν για το μυστικό που μας ένωσε.
Τώρα, σκόρπιες οι εικόνες μας με κυνηγούν,
στο δάσος της ανυπαρξίας τρέχω μοναχός,
τη λύπη μου πνίγω με δάκρυα απεγνωσμένα
νομίζω, στον άνεμο σε ακούω ο τρελός.
2 σχόλια:
Ακολουθώντας το ένστικτό μας
Σεβόμενοι το ατίθασο μυαλό μας
θα φτάσουμε στα έσχατα
Τον ένοχο εαυτό μας..
Κάπως έτσι Άλεξ..Χαίρομαι που σε άγγιξα με κάποιον τρόπο από απόσταση!
Το Ατίθασο μυαλό μας πέρα από τα όρια, πιστεύω πως βοηθά στο ταξίδι μας στο χρόνο.
Διαφορετικά δεν ξέρω τουλάχιστον για μένα τι θα γινόταν χωρίς αυτό.
Τα λέμε στα γνωστά τα μέρη,
ηλεκτρονικές ταυτότητες,
σε αέναες, άχρονες σχέσεις
Nina.....
Δημοσίευση σχολίου