Οι φίλοι μου γελώντας με αγνόησαν,
με ανθρώπινη μορφή προσπέρασαν,
γι αυτό στη πυραμίδα μας ανέβηκα,
το υγρό της φαντασίας ρούφηξα,
άνθρωπος με πράσινα φτερά έγινα.
Τα φτερά στο ταμείο πλήρωσα,
και για το σπίτι πέταξα γρήγορα,
λίγο πριν φθάσω το κουμπί πάτησα,
ο άνδρας στη πόρτα με περίμενε,
ένα κέρμα έβαλα και τον φίλησα.
Με μιας, κεραίες πάλι απέκτησα,
το ταίρι μου με αγάπη προετοίμασα,
με πιρούνια το έφαγα λαίμαργα,
κι έπειτα για να κοιμηθώ πέθανα,
πρώτα όμως σιωπηρά προσευχήθηκα.
Ξύπνησα, ένα όνειρο ήταν σκέφθηκα,
τρόμαξα όταν από την άλλη γύρισα,
όχι πως φοβήθηκα αλλά αηδίασα,
στον καθρέπτη έτρεξα και ούρλιαξα.
άνθρωπος ήμουνα, δεν το πίστευα.
ο άνδρας στη πόρτα με περίμενε,
ένα κέρμα έβαλα και τον φίλησα.
Με μιας, κεραίες πάλι απέκτησα,
το ταίρι μου με αγάπη προετοίμασα,
με πιρούνια το έφαγα λαίμαργα,
κι έπειτα για να κοιμηθώ πέθανα,
πρώτα όμως σιωπηρά προσευχήθηκα.
Ξύπνησα, ένα όνειρο ήταν σκέφθηκα,
τρόμαξα όταν από την άλλη γύρισα,
όχι πως φοβήθηκα αλλά αηδίασα,
στον καθρέπτη έτρεξα και ούρλιαξα.
άνθρωπος ήμουνα, δεν το πίστευα.
AlexMil 11-12-2012
AlexMil 11-12-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου