Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Η μαύρη κουκούλα της απιστίας




Είναι οι κεραυνοί που με κτυπούν
οι φωτιές που καίνε τη ζωή μου,
σε  δωμάτιο σκοτεινό με κλείδωσες
όταν μ’ έδιωξες απ’ τη ψυχή σου.

Με μαύρη κουκούλα της απιστίας,
κατέδωσες τις όμορφες στιγμές μας,
την ηδονή πούλησες και κέρδισες, 
έχασες όμως, τη πολύτιμη τιμή σου. 

Παράξενη είναι η ζωή κορίτσι μου,
δεν σκέπτεσαι το χρόνο που σμιλεύει,
παγωμένο άγγισμα θα είναι η στιγμή,
που το σώμα τη ματιά σου θα φοβίσει.

Η ζωή μας δανεισμένη είναι δυστυχώς, 
που αρχίζουμε αμέσως να ξοφλούμε,
δεν το αισθάνθηκες στη νιότη σου αυτό,
σε συγχωρώ, δεν κατάλαβες τι ζούμε.



Alexmil  20-12-2012

Δεν υπάρχουν σχόλια: