(31)

… Είναι φορές,
έτυχε πολλές φορές,
το σκοτάδι να θέλω να φωτίσω
και βρισκόμουν στη πρώτη γραμμή,
αιχμή αξιοπρέπειας
και αγωνιούσα,
κρατούσα το λάβαρο της αντίστασης
και το έκανα για όλους μας,
για σένα άνθρωπε•
συννεφιασμένη η σιωπή
υπάρχουν τόσες πολλές φορές
που δεν μιλώ
για να μπορώ να σε μισώ:
για όσα έκανες
και γι’ αυτά που θα έπρεπε να κάνεις•
άνθρωπε,
πόσο εύκολα,
ανθρωπάκος γίνεσαι …

Αλέξανδρος Μηλιορίδης 07-07-2013 2.00 μ.μ (31)