Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Στον ουρανό αν με τα χέρια ανεβείς (Οι εξετάσεις)


Όταν ο χρόνος μετρά μόνο για μένα,
τότε κάτι συμβαίνει,
όταν μέσα στους ήχους της ζωής,
η σιωπή με κυριεύει
και μόνο οι κτύποι της καρδιάς τα σωθικά μου τραντάζουν,
τότε προχωρώ,
από γωνιά σε γωνιά ακροβολώ
και το στόχο μου πλησιάζω.

Απειλητικά κτίσματα,
φιγούρες απόκοσμες
ενός παρατημένου κόσμου,
στο δρόμο μου παίρνουν μορφή,
σκοτεινά, χρονοφαγωμένα,
με απόβλητα λουσμένα,
που πάνω τους,
παράσιτα,
πλάσματα αριθμόμορφα,
με τα χέρια σέρνονται,
παρανοϊκές αποβολές με μορφές δυσμορφικές.

Σαν με αόρατα εντερικά δεσμά να μ’ έχουνε πιασμένο,
με τρομοκρατούν,
θαρρώ πως της καρδιάς μου τους κτύπους,
σε στολής βηματισμούς ακολουθούν,
να τρέμω με κάνουν,
να μ' εμποδίσουν προσπαθούν,
στο φόντο της ψυχής μου να βρεθώ,
στο βάθος του δρόμου,
στο προβολικό αστρόφως,
το εστιασμένο σε πλήθος ανθρώπων.

Ο χρόνος είμαι εγώ,
οι νευρώνες της σκέψης
και των λοβών η ενόραση,
με τις διόπτρες του θάρρους
ανθρώπινα όντα ιχνηλατούν.
Με προσπερνούν,
έχουν σκιτσαρισμένη θλίψη
και σώματα που σπινθηρίζουν,
άφτεροι άγγελοι της αθωότητας,
που στο βάθος χάνονται,
σε φόντο με εκκρίματα χρωματιστά.

Όταν η θύελλα του φανταστικού κοπάζει,
και ο εφιάλτης στα δερματικά διαλύεται υγρά,
από την άλλη πλευρά στριφογυρνώ,
και στη στιγμή,
στις φωτεινές γραμμές του βάθους μεταφέρομαι,
στο αστρόφως,
στ
ων ανθρώπων το νεανικό πλήθος,
γύρω από των αποτελεσμάτων το βωμό.

Απειλητικό το παρόν και απέραντο,
κριτής και εκτελεστής του χρόνου,
σαν τις τραγωδίες των αρχαίων καιρών,
τα δευτερόλεπτα παγώνει,
τις αναπνοές κάνει ορατές,
τις κινήσεις επιβραδύνει,
τους ήχους σταματά,
και τα νεανικά κορμιά στριμώχνει,
στους πίνακες των βαθμολογιών.

Μάσκες τα πρόσωπα,
με τραβηγμένους μύες,
και μάτια που το μυαλό έχουν ρουφήξει,
στου παραδείσου τις πόρτες εστιάζουν,
στους βαθμούς,
και ο χρόνος,
φυλακισμένος από την αγωνία των παιδιών σιωπά,
της χαράς τα αναφωνητά
και της απαγοήτευσης τα αναφιλητά,
την ιστορία του ανθρώπου σε μια στιγμή διαγράφουν,
ο Ιανός της ανθρώπινης φύσης,
διθύραμβος αλλά και εκατόμβη.

Η θλίψη καταπέλτης,
τα μυαλά με τα κορμιά,
στους αριθμόμορφους εφιάλτες εκσφενδονίζει,
εύκολα θύματα σκοπών,
της τίμιας εξουσίας,
με όνειρα πακεταρισμένα,
χωρίς αποστολέα και παραλήπτη,
και από την άλλη, η χαρά
τον ωκεανό της αγωνίας ηρεμεί,
τους νικητές των αριθμών,
τροπαιοφόρους,
στο κόκκινο διάδρομο τους οδηγεί,
και με σαλπιγκτές στις δυο πλευρές
στον ουρανό με εμβατήρια τους ανεβάζει.

Σε μια στιγμή μεσ’ στο σκοτάδι,
του φανταστικού η πραγματικότητα,
με κάνει και ξυπνώ,
η αγωνία της ψυχής
που με ανάγκασε στον ουρανό με τα χέρια ν’ ανεβώ
και τους εφιαλτικούς κόσμους,
με φαντασία παρανοικού αρχιτέκτονα να δημιουργώ,
παίρνει τη πραγματική μορφή της,
…..

είναι η μέρα που τα παιδιά,
στο πίνακα των βαθμολογιών,
τη ψυχή τους για λίγες στιγμές θα χάσουν
και όλοι εμείς,
που παρατηρητές τους είμαστε
από το μυστηριώδες πλοίο της ζωής,
να μη ξεχνάμε,
νικητές είναι αυτοί που το φανταστικό αληθινό το κάνουν,
το μόνο που τη χαρά και τη πίκρα ισορροπεί.

AlexMil

Οι φόβοι, τα συναισθήματα, τη προηγούμενη μέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων για τις πανελλήνιες, όπου η κόρη μου ήταν υποψήφια. Πήγε πολύ καλά και μπαίνει στη Αρχαιολογία στη Θεσσαλονίκη με 18.480 μονάδες



7 σχόλια:

elli elli... είπε...

ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΕ Σ΄ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!
ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΠΑΙΖΕΙ Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.....
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!

AlexMil είπε...

Ευχαριστώ πολύ και εσύ ότι επιθυμείς. Πράγματι έχεις δίκιο, διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα από τη μια πλευρά και από την άλλη εμείς οι γονείς σε ρόλο επικουρικό αλλά ιδιαίτερα σοβαρό για την επιτυχία του παιδιού.
Αν έχεις παιδιά που πλησιάζουν στην επώδυνη αυτή διαδικασία σε εύχομαι καλή προσπάθεια, αν όχι εύχομαι να καταργηθούν οι εξετάσεις αυτής της μορφής που είναι ψυχοφθόρες και δαπανηρές.

Penthesileia είπε...

Συγχαρητήρια για την κόρη σας!
Ελπίζω μόνο να μην παγιδευτεί στο όνειρο του να ζήσει με αυτό το επάγγελμα. Χρειάζεται γερό στομάχι και θα είναι κρίμα να απογοητευτεί.
Κάποτε το τμήμα αυτό ήταν υψηλά στις βάσεις. Βλέπετε, ήταν το τμήμα μου :)
Θα έχει καταπληκτικούς καθηγητές και φοβερές εμπειρίες.
Θα έχει ενδιαφέρον να δω αν κάποια στιγμή κάνει την πρακτική της στον αρχαιολογικό χώρο που έκανα κι εγώ :)

Και πάλι συγχαρητήρια και ό,τι καλύτερο.

AlexMil είπε...

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές,
συμφωνώ με αυτά που γράφεις αλλά είχε πάθος από μικρή και έτσι δεν προσπάθησα να την επηρεάσω.
Βιοποριστικά τώρα, λόγω ειδικότητας έρχομαι συχνά σε επαφή με αρχαιολόγους και είναι όπως τα λες, πιστεύω όμως πως αν αγαπάς αυτό που κάνεις αυξάνεις κάπως τις πιθανότητες να πετύχεις.

Υ.Γ
Σαν Αρχαιολόγος λοιπόν θα μπορούσες να με απαντήσεις στο ερώτημα: Οι μούμιες κάπνιζαν;

Penthesileia είπε...

Αγαπητέ,
κι εγώ λόγω προτέρου εντίμου βίου (όταν υπήρξα αρχαιολόγος) είχα πολλές σχέσεις με αρχιτέκτονες, μηχανικούς και λοιπούς του κλάδου (να μιλήσω εγώ για το τί είναι τσέρκι και φουρούσι και να μετρήσω πόσα χλμ ράμα έχω ξετυλίξει για να κάνω σχέδιο και τοπογραφικά μικρής κλίμακας,αχ...θα ανάψεις τσιγάρο)

Σοβαρά όμως, όποιος θέλει να ασχοληθεί με αυτό το επάγγελμα πρέπει να είναι προετοιμασμένος για απίστευτες χαρές και πολλές πίκρες. Και κυρίως, να μπορεί να προετοιμαστεί για τον σκληρό κόσμο που τον περιμένει , για να μην απογοητευτεί. Κατά τα άλλα, φυσικά και η αγάπη για αυτό που κάνεις είναι η καλύτερη κινητήριος δύναμη. Εξάλλου, μια τέτοια δουλειά θέλει πάθος και πόθο.

ΥΓ. Χμ...αν κάπνιζαν οι μούμιες;
Εξαρτάται από πού προέρχονται :)
Υπάρχουν περιπτώσεις- αν θυμάμαι καλά- που γέμιζαν σημεία του σώματος κατά τη μουμιοποίηση, με στάχτες.
Επίσης, σε άλλες περιπτώσεις, άλειφαν το σώμα με κάτι σαν πίσσα (παραπέμπει στα υπολείμματα καπνού στον οργανισμό,ε; )
Και κάτι τελευταίο και κλείνω το 'σεντόνι' που άπλωσα (και δεν θα ξαναμιλήσω για αρχαιολογία, γιατί βλέπεις τί παθαίνω):
Σε αιγυπτιακές μούμιες βρέθηκαν ίχνη ναρκωτικών ουσιών.

Αυτά τα ολίγα γιατί όπως συνηθίζω να λέω , γνωρίζω πολλά (ως θεά) αλλά δε γνωρίζω τα πάντα....

elis.pandora. είπε...

Nά χαίρεσαι το κοριτσάκι σου!!!
Καλή συνέχεια σας εύχομαι!!!

AlexMil είπε...

Ευχαριστώ Ελισάβετ για τις ευχές και συ ότι επιθυμείς, μια νέα σου έκθεση φαντάζομαι πέραν των άλλων