Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Ανύπαρκτος


Αισθάνομαι να ζω σε κόσμο δίχως τροφή,
σαν πατέντα ενός ανόητου ξεμωραμένου θεού,
σε δρόμους στοιχειωμένους σιωπηλά να περπατώ,
να ψάχνω πίσω από σκουπιδοτενεκέδες ηθικής,
σκελετωμένα απομεινάρια θυσιών και υποταγής,
μήπως και δω στις κόγχες του πεθαμένου χθες     
γιατί τα δάκρυα δεν μπορούν να σπάσουν τη σιωπή.

Νομίζω πως υπάρχω σε νευρώνες ηλίθιου μυαλού,
μια μόνο στιγμή, που είναι η δικιά μου ζωή,
μια υποψία  εφιαλτική,  που φαίνεται πραγματική,
όταν η αγωνία έχει στεγνώσει τη ψυχή,
να μη διακρίνω στη γυαλάδα του βρώμικου γυαλιού,
το σήμερα, έστω με αγάλματα  χωρίς σκιές,
αλλά το αύριο σε γκράφιτι με κόκκινες γραμμές.

Στο ψίθυρο του ανέμου που την μοναξιά μοιρολογεί   
ν’ ακούσω  προσπαθώ κάτι πειστικό, αναρωτιέμαι,
γιατί δεν μπορώ ν’ αγγίξω τις μύριες ψυχές,
που τρομαγμένες ακολουθούν σαν εφιαλτικές σκιές,   
είναι  σαν ψέμα που μοιάζει απόκοσμα αληθινό,
το βιβλίο των ωρών να ξεφυλλίζουν οι πνοές,  
το φως να εξασθενούν, να φανερώσουν τις ζωές.

Δεν είμαι σίγουρος αν ζω, αν άλλους παραπλανώ,
αν η σκιά μου, σκιάζει όνειρα τρελλών,
σ’ αμφιθέατρο με φανατικές φιγούρες αν είμαι θεατής,
αισθάνομαι ασώματες ματιές να με διαπερνούν,
σκέψεις  που σέρνονται, τενεκεδένιες ιαχές,
να μ’ οδηγούν να προσκυνήσω ένα παράσιτο θεό,   
ανύπαρκτος,  ένα παράδοξο σε μαίανδρο υπνωτικό.
 
Πάλι, στην έρημο του κόκκινου ήλιου περπατώ,
σκιάχτρο ρομποτικό σε φορμόλη χρονική,
τη συνείδηση των πραγμάτων υποτάσσω,
τις αναμνήσεις μιας άλλης ζωής μου ιχνηλατώ,  
επίπεδα οράματα σε ρολό μαύρου χαρτιού,
ακμές που ξετυλίγονται χωρίς προοπτική,
ενός τερατώδους σύμπαντος η μηχανική. 

Τώρα, καμπύλες ελικοειδείς στη σκόνη ζωντανεύω,  
κόσμους των μύθων με το λυκόφως σκηνογραφώ,
τους κτύπους της καρδιάς μου μήπως και συντονίσω
με τις μορφές  της αβεβαιότητας που ακολουθώ.    



AlexMil  Φεβρουάριος 2010

32 σχόλια:

kariatida62 είπε...

Eγώ σου δείχνω το αύριο! εκείνο, που είναι σε γκράφιτι με κόκινες γραμμές...μέκείνο ν'ασχοληθείς και στις κόκκινες γραμμές βάλε τα χρώματα που σ'αρέσουν να το συνοδεύσουν!
Καλημέρα σου:)

Μαρια Νικολαου είπε...

Δεν ζω...

efhbos είπε...

Πολυ ωραιο ποημα!
Ενα ελκος δεν σου ερχετε για ολα αυτα...?
Λιγη ελευθερια χρειαζομαστε...!Μια τζουρα μονο...!

palalos είπε...

"επίπεδα οράματα σε ρολό μαύρου χαρτιού,
ακμές που ξετυλίγονται χωρίς προοπτική"

το ξεχώρισα διότι με συναρπάζουν αυτές οι λέξεις σου!
να είσαι παντα καλα και δημιουργικός!

mahler76 είπε...

όμορφο και στενάχωρο μαζί.Καλό σου βράδυ.

AlexMil είπε...

kariatida62,
το αύριο; μέχρι πότε
το σήμερα μόνο θέλω, το σήμερα για πάντα

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

Maria,

Ζούμε,

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

efhbos

Ελευθερία χρειαζόμαστε, αλλά από τι, από ποιον.
Μπορείς να έχεις συνείδηση των πραγμάτων, των ιδεών, των μορφών, χωρίς να σου δημιουργούν προβλήματα, σωματικά, ψυχικά.
Μόνο αυτογνωσία γι' αυτά που ξέρεις για εκείνα που δεν ξέρεις.

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

palalos

ευχαριστώ για τα λόγια σου

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

mahler76

Γράφω στίχους που στο βάθος τους δίνουν την ελπίδα. Οχι κυρίως με όρους της καθημερινότητας, αλλά με υπσρξιακούς, κοινωνικούς, πολιτικούς.

καλό βράδυ

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Δεν εισαι ο μονος που νιωθει "ανυπαρκτος

Καλησπέρα Αλεξ!

AlexMil είπε...

Ρικη,

και δυστυχώς οι περισσότεροι δεν το καταλαβαίνουν

καλό βράδυ

Artanis είπε...

Και γιατί να μην καταλάβουν το ποίημα; Από άλλα πιο σουρεάλ που έχεις γράψει, αυτό είναι πιο βατό :)
καλημέρα από ΝΖ...

Ζοζεφίνα είπε...

ανυπαρξία για ψυχή που ονειρεύεται ακόμα δεν υπάρχει

AlexMil είπε...

Artanis

Ο κόσμος δυστυχώς δεν αντιλαμβάνεται τη πραγματικότητα η τουλάχιστον δεν την βιώνει στη τραγικότητά της με χαρά, ηδονή, αγάπη, υπομονή.

Χαιρετίσματα στη ΝΖ.....

AlexMil είπε...

Ζοζεφίνα,

Οταν τα όνειρα είναι απατηλά; όταν είναι προβολές άλλων;

Καλό βράδυ

vicky είπε...

Μου ασκει μια παραξενη γοητεια η αυτοματη γραφη σου, μ αρεσει!!!!
Να σαι καλα, καλο βραδυ

AlexMil είπε...

vicky
Γοητεία...χμχμχμ
αυτό είναι καλό αν σου δημιουργεί και μέθεξη, ακόμη καλύτερα.

Στο κόκκινο ηλιο μπορείς να περπατήσεις και συ.

καλό βράδυ

Ανώνυμος είπε...

καλε μου Αλεξ και μονο η λεξη ανυπαρξια με σκοτωνει,την καλημερα μου.

vicky είπε...

ΟΥΑΟΥ Μέθεξη!!!!
Αν με τον όρο εννοείς ψυχική επικοινωνία, είμαι πολύ υλίστρια για τα την πάθω, οπότε μένουμε στο καλό, αν πάλι εννοείς επικοινωνία ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον κόσμο των ιδεών το προσπαθώ το ονομάζω δε σοφία και είναι η δική μου Ιθάκη, προς το παρόν βέβαια είμαι σε πλήρη ανισορροπία αλλά που θα πάει κάποια στιγμή θα ισορροπήσω….. έχω πολύ δρόμο ακόμη, Σκέψου Αλεξ τι ωραία θα ήταν ο δρόμος προς την κατάκτηση της σοφίας να περνούσε από όμορφα καλντερίμια όπου το δομημένο περιβάλλον θα ήταν σε πλήρη ισορροπία με το φυσικό, ο αέρας ,τα άστρα, ο ουρανός, τα σύννεφα, να μας αφορούσαν!!!! ευχάριστη στα αλήθεια διαδρομή. Δυστυχώς επιμελώς έχει καταστραφεί και ότι μας περιβάλλει και ότι εμπεριέχουμε, η ασχημία έχει γίνει καθημερινότητα μας, κάποιοι σαν εσένα καταφεύγουν στον κόκκινο ήλιο όπως και γω παλιότερα σε συννεφοιστορίες οι οποίες δεν με ισορροπούν πια, τώρα προσπαθώ να κρατήσω κάποιους μύθους μέσα μου να προχωρήσω με πλήρη γνώση της πραγματικότητας και να αντισταθώ στην ενσωμάτωση αν τα καταφέρω εεεεε γύρω στα 80 μου θα έχω κατάκτηση την πλήρη ισορροπία τώρα είμαι ακόμη στα μισά χαχαχαχαχαχαχαχα

Όλη μέρα καλημέρα αγαπητέ Αλέξ

Phivos Nicolaides είπε...

Ωραίος Άλεξ όπως πάντα. Επειδή εκτιμάς την τέχνη δες ένα σπουδαίο αστέρι που πατά τα πόδια του γερά στη γη.: ΑΣΤΕΡΙ!!

AlexMil είπε...

ΜΩΒ ~~~ΜΩΒ

αγαπητή μου, γιατί σε σκοτώνει η ανυπαρξία, μη φοβάσαι μέσα απ' αυτή έρχεται η ελπίδα για κάτι πέρα από τις βασανιστικές αισθήσεις

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

Φοίβο,

πράγματι αστέρι, αξιέπαινη και αξίζει τα συγχαρητήριά μου, αλλά και συ με τις τόσο επιτυχημένες ανταποκρίσεις σου.

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

Βίκη,

με τη μέθεξη εννοώ την επιβολή μιας φανταστικης κατάστασης, όπως π.χ. ενός φιλμ, όπου "εισχωρούμε" μέσα του ζώντας στο κόσμο του.
Οπως ένα όνειρο που το βιώνουμε σαν πραγματικότητα,
Επομένως πλησιάζεις με τη δεύτερη ερμηνεία σου.
Πόσο ωραία τα λες, δομημένος χώρος που να μπλέκει με τον ουρανό, τ' αστρα, τον αέρα τους ήχους του κόσμου του σύμπαντος.
Κάπου..... στη κορυφή ενός βουνού, στις στέππες μιας αχανούς έκτασης, στην όαση μιας ερήμου, στις βραχώδης πλαγιές μιας χαράδρας στο πλανήτη του κόκκινου ήλιου....
κάτω από ένα γυάλινο θόλο,
να μπορώ να επικοινωνώ με τ' αστρα να ακούω τους ανέμους των ψυχών που ευτυχισμένες παιγνιδίζουν.....

καλό βράδυ αγαπητή

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.ΜΠΗΚΕ Η ΑΝΟΙΞΗ :)))

AlexMil είπε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

Εύχομαι και σε σένα καλό μήνα φίλε μου.
Η άνοιξη έρχεται αλλά μέσα από μαύρα σύννεφα δυστυχώς.

καλό βράδυ

επί λέξει είπε...

"...αν άλλους παραπλανώ": Αυτοκριτική στην ολομέλεια της βιωματικής εμπειρίας. Μ' αρέσεις. Πολύ.

Καλή άνοιξη!

AlexMil είπε...

επί λέξει

Μου άρεσε αυτό που έγραψες. Αυτοκριτική στην ολομέλεια της βιωματικής εμπειρίας,
Πράγματι το βίωμα της ζωής ως σύμπτωση των αισθήσεων, ένα συμβάν που μπορεί μόνο στους νευρώνες μας να υφίσταται

καλό βράδυ

logia είπε...

γιατί εγώ διακρίνω μια παραίτηση;
μήπως κάνω λάθος;
μέχρι τώρα έβλεπα στα γραπτά σου διαπίστωση, παρακίνηση, ελπίδα
τώρα νιώθω μια κούραση
να μένεις μόνο στη διαπίστωση...
θα ήθελα πολύ να κάνω λάθος...
καλημέρα

AlexMil είπε...

logia,

δεν υπάρχει κούραση ούτε παραίτηση, απλά μια μεγαλύτερη κατανόηση σε αυτά που μας περιτρυγυρίζουν, σε πράγματα και έννοιες, σε όνειρα και εφιάλτες.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια εσωστρέφεια δεν θα έλεγα δημιουργική, αλλά εξερευνητική.
Μια φιλοσοφία της αναμονής, της προσδοκίας για κάτι διαφορετικό από την συνείδηση των πραγμάτων που μας διακατέχει.

Το τελευταίο καιρό λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και ταξιδιών αδυνατώ να γράφω στίχους συχνά και να επισκέπτομαι τους δικτυακούς μου φίλους και είναι το μόνο που με στεναχωρεί.

Κατά τα άλλα, όλα καλά,
φαντάζομαι το ίδιο και για σένα.

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον

καλό βράδυ

55fm είπε...

Πόσο σε καταλαβαίνω...
Aτόφιες λέξεις...και γνώριμη η αίσθηση!

Καλή βδομάδα AlexMil!

AlexMil είπε...

50fm
καλή εβδομάδα και σε σένα
κι εγώ σε καλαβαίνω