Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

O blogger




Κοιτάξτε με,

μέσα στη νύκτα,
στο καναπέ στριφογυρνώ,
με το να μάτι ορθάνοικτο
και γουρλωμένο,
φαίνεται πως ονειρεύομαι,
είμαι τρομοκρατημένος,
βλέπω αυτό που παίζεται,
πως είναι πολύ πεσμένο.

Όμορφη νύχτα,
ήχοι ανθρώπινοι από παντού,
με τη γριά από πάνω,
να της ξεφεύγουν ρυθμικά,
με το σταλινικό πιο δίπλα,
και το φασίστα του απέναντι,
παιχνίδια να παίζουν απαγορευμένα
και η μπιρμπιλομάτα από κάτω,
με τη φοιτήτρια του δεύτερου
για ακόμη μια βραδιά,
να γλείφονται 

και να ουρλιάζουν ρυθμικά.
Πράγματι, όμορφη νύκτα,
με καζανάκια εδώ και κει
να παίζουν
αναρχικά .

Ξαφνικά,
μια μελωδία ακούστηκε
μούγκρισα,
και το δεξί μου μάτι μισάνοιξα,
το βόδι παραδίπλα απάντησε,
το ξύπνησα,
αλλά δεν ανταπάντησα,
ήμουν γυμνός και μου σηκώθηκε,
από ένστικτο την έξυσα,
αναστέναξα, λίγο μου έτσουξε
και παραπατώντας σηκώθηκα,
προς το laptop μου προχώρησα

Ένα μήνυμα έπαιρνα,
ο Παρμενίων, φίλος,
ένας δηλωσίας παιδαράς,
μου τα ρίχνε,
πριν λίγες ώρες ανέβασα
το θέμα που τον άναψε,
“τα λεοπαρδαλέ στριγκάκια μου”,
γιατί όπως στο μήνυμα έγραφε,
με τέτοια μέχρι τώρα με φανταζότανε
κι έκλεγε.
Τι να του πω, τον παρηγόρησα,
και απανωτά, μήνυμα έλαβα,
απ τη “ παρθενομπέμπα τη λοξή”
μια φίλη,
που τα χε με το Μπάμπη το σκαφτιά,
που και αυτή γούσταρε.
Με λόγια υγρά την ερέθισα
κι όταν τέλειωσε
μια φωτογραφία της ανέβασε,
δεν με έπεισε
και μου έπεσε.

Στο καναπέ γύρισα,
λίγο με τη γαργαλιέρα έπαιξα,
με μάγεψε,
και αφού με αποπλάνησε,
το μυστικό μου φανέρωσα,
εξήντα είμαι και πάνω χρονών,
ένας κωλόγερος φαλακρός,
blogger το παίζω,
παρθένα άβγαλτη
με τ’ όνομα “Άσπιλη”,
μια κοκκινομάλλα, άπειρη,
αλλά με πάθος για μάθηση
που για τους φίλους μου
τους bloggerς,
όλα τα κάνω,
με νάζι και κοκκινωπά τόπλες

Κι εγώ με κάποια,
τη “στραβοκάνα τσούλα”
κάτι μπορεί να παίζεται,
προχθές,
να της περιγράψω μου ζήτησε,
πως το στριγκάκι
από πίσω αισθάνομαι,
όμως υποψιάζομαι,
μουστακαλής μου φαίνεται,
γερό μπετατζής ασπρόμαυρος
με περουκίνι ξανθότριχο,
κάποιος ολομόναχος.
..........................................................

Ιστορίες της ζωής,
σε πειραματικούς ρυθμούς,
όπου όλοι το παίζουμε,
άλλωστε φίλοι δεν είμαστε;
bloggers ενωμένοι ποτέ πεινασμένοι.












 

AlexMil     Σεπτέμβριος 2009

39 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ωραία τα είπες Αλεξ

logia είπε...

είναι και ...έτσι... αλλά και αλλιώς....
καλό ξημέρωμα

AlexMil είπε...

Μαρία,

ευχαριστώ για τα λόγια σου

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

logia,

φυσικά είναι και διαφορετικά, η σάτιρα όμως δεν παράγεται από το "σωστό" αλλά από το "λάθος", το ασύμβατο, το παράξενο, το διαφορετικό, όπου η λεκτική φαντασία διογκώνει, διαστρεβλώνει, για να παράγει τους στίχους.

καλό βράδυ

Moody είπε...

Διαφορά φασίστα από Σταλινικό?Πραγματικά τους βάζω όλους στο ίδιο τσουκάλι,αλλά καλό θα ήταν να ξερα τις μικροδιαφορές τους..!


Περίεργα μιλάς,αλλά γουστάρω που βγάζω άκρη.!Αλλά πιο πολύ γουστάρω που δεν έχεις ταμπού και συντηρείς ακόμα τον έφηβο!

Χαιρετώ..!

AlexMil είπε...

V de Vendetta
καμιά απολύτως, ποιητική αδεία,
από τα γράπτα που πιστεύω να φαίνεται πως έχω μια βαθειά αντίληψη για τις ελεθεριακές ιδέες (δες αναρχικές , αντιεξουσιαστικές) ως θεωρία και πράξη, επομένως....
Δεν γράφω παράξενα, γράφω και σατιρικά, μια πολύ δύσκολη γραφή,

καλό ξημέρωμα

Ανώνυμος είπε...

παλι θα έλεγα οτι η σάτυρα κυοφορή το δράμα.αν η φύση σε εχει προικίσει να το ξεγεννάς αξιοσύνη σου ευχομαι μεσα απο την καρδιά.

AlexMil είπε...

ΜΩΒ ~~~ΜΩΒ

η σάτιρα πολλές φορές κυοφορεί το δράμα, στη περίπτωση μας μόνο τη σάτιρα.

καλημέρα μωβ

m.blanco είπε...

Ίσως σε κάποιους να φανούν υπερβολικά τα λόγια σου, ίσως όμως να είναι υπερβολικά αληθινά.

Καλησπέρα

AlexMil είπε...

m. blanco,
η υπερβολή χρησιμοποιείται ώς σατυρικό στοιχείο, χωρίς βέβαια να αναιρεί τη πραγματικότητα, τουλάχιστον ένα τμήμα της.

ευχαριστώ για την επίσκεψη

καλό βράδυ

b|a|s|n\i/a είπε...

ιστορίες της ζωής σε αληθινούς ρυθμούς καθώς πολλές φορές η ίδια η ζωή είναι πιο αληθινή και πιο πειραματική από την φαντασία και την σάτιρα την ίδια. ;)
καλό σου βράδυ!

Poet είπε...

Απ' όλα έχει ο μπαξές. Μετά τη χαριτωμένη σου σάτιρα, πολύ θα ήθελα να δω και πιο ρομαντικούς (και πάντα αληθινούς) στίχους για τα λουλούδια του κήπου.

Καλό βράδυ, Αλέξη.

AlexMil είπε...

Βασίλη,
πράγματι η ζωή μπορεί να είναι πιο δυνατή και συρεάλ από την οποιαδήποτε φανταστική ιστορία ή σάτιρα.

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

Poet,
η σάτυρα είναι ρομαντική, εξαρτάται από πια πλευρά τη βλέπεις.
Σε κάθε περίπτωση, τα λουλούδια του κήπου είναι πιο αληθινά και ρομαντικά.

καλό βράδυ

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Κρύβει πτώση αυτό το ποίημα και ένα σεξουαλικό άρπαγμα απ΄αυτά τα σκληρά της επιβίωσης. Κι όμως, με διέξοδο ένα κομπιούτερ και λίγη αμέλεια στη ζωή μπορεί όντος η σάτιρα να γίνει τρόπος ζωής.

Καλή βδομάδα συμπολίτη.

AlexMil είπε...

Κώστα,
προσωπικά δεν με ενθουσιάζει η ποίηση όταν μιλάει για τη ζωή σαν απόμακρος παρατηρητής, όπου το πιθανόν άσχημο, κακό, βρώμικο αποβάλλεται.
Πιστεύω πως η ποίηση αυτή είναι για τα σαλόνια, για ιδεαλιστικές κοινωνίες, όπου κυριαρχούν τα πάθη, οι έρωτες κ.λ.π. μόνο καλολογικά και όχι πραγματικά.
Βέβαια για να μιλήσεις για τη ζωή δια μέσου της ποίησης, πιστεύω επίσης πως πρέπει να έχεις ένα background συγκρουσιακό, με βαθειά γνώση της ύπαρξης, της κοινωνίας, της αδικίας, της πραγματικότητας με μια λέξη.
Η σάτιρα δεν κάνει τίποτα άλλο. Είναι η ζωή στις παρυφές των καταστάσεων, όπου το πραγματικό υφίσταται ως παρωδία, αλλά παραμένει πραγματικό, είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει το κανόνα, είναι οι συνήθειες, πασίγνωστες σε όλους που δεν τολμούνται να ειπωθούν, από ένα συντηρητικό καθωσπρεπισμό.

Εξάλλου ο ρεαλισμός δια μέσου της ποίησης δεν μπορεί παρά να είναι μέσα στη σκιά, θέλουμε δεν θέλουμε, γιατί μιλάει για την ύπαρξη μέσα στην κοσμική αγωνία της.

είπα πολλά και σε κούρασα.

Ευχαριστώ για το πέρασμα
καλό βράδυ

zekia είπε...

χμμμ.... με βάζεις σε σκέψεις:)

Είναι υπαρκτό το θέμα που θίγεις παρόλα αυτά νομίζω οτι τα blogs είναι σε σχετικά καλή κατάσταση. Επίσης νομίζω οτι τα τελευταία χρόνια, στο web τουλάχιστον, κατευθυνόμαστε προς την αντίθετη πλευρά, αυτή της αποκάλυψης.

AlexMil είπε...

zekia,

δεν χρειάζεται να σε βάζω σε σκέψεις, όπως έχω τονίσει σε πολλούς φίλους, η σάτιρα παίρνει ένα στοιχείο και το διογκώνει, το εκθέτει, δείχνει την αστεία, τη γελοία πλευρά του, αλλά μέσα απ' όλα αυτά αναδεικνύει τη πραγματικότητα.
Προσωπικά πιστεύω πως είναι μικρός ο αριθμός αυτών που εκθέτουν πραγματικά τον εαυτό τους. Όλοι μας και κάτι κρύβουμε. Αυτό είναι θεμιτό, όπως στη πραγματική ζωή. Το πρόβλημα κατά τη προσωπική μου άποψη βρίσκεται όταν κάποιος/α δείχνει μια εικόνα που δεν είναι.
Στους στίχους μου αναφέρω ένα άνδρα γέρο που το παίζει νέα και ερωτική για να τραβάει τους άνδρες. Είναι δύσκολο κάποιος να το κάνει; Καθόλου. Μια γυναίκα επίσης να το παίξει άνδρας, ένα κάθαρμα, καλός, ένας ηλίθιος έξυπνος, ένα ρουφιάνος σύντροφος, ένας γέρος φοιτητής, μια γριά φωτογράφος κ.λ.π…………
Και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Τώρα αν ρωτήσεις γιατί το κάνουν, δεκάδες λόγοι, απωθημένα, πλάκα, υπερεκτίμηση, υποεκτίμηση, παθολογικοί, παραβατικοί, σεξουαλικοί κ.λ.π.
Τελικά, πάντα πρέπει να σκεπτόμαστε με ποιον μιλάμε και να είμαστε προσεκτικοί. Κυκλοφορεί κάθε καρυδιάς καρύδι., η έξω ζωή μεταφέρεται εδώ και αν έξω είναι επικίνδυνη, εδώ είναι πολύ περισσότερο. Η ανωνυμία ξέρεις είναι πολύ ελκυστική.
Σε όλα αυτά για να κλείνω υπάρχει και η θετική πλευρά, αυτό να μη το ξεχνάμε, επικοινωνία, πλάκα, ενημέρωση, γνώση αλλά με προσοχή.

Ευχαριστώ για το πέρασμα

Ελενα καπακιώτου είπε...

Alex να ρωτησω κατι???


γιατι εχεις ταφο
στο προφιλ
της σελιδας σου????

το ονομα σου ειναι πανω???

η καποιου συγγενη σου???

σορρυ για την ερωτηση
αλλα με ετρωγε να ρωτησω!!!!

mat είπε...

Αλεξ δεν έχω να προσθέσω ούτε να αφαιρέσω κάτι από όσα μέχρι τώρα είπες, ακόμη και στα σχόλιά σου !
η Υποκρισία που κυκλοφορεί έξω υπάρχει πολύ περισσότερο στο διαδίκτυο και είναι και πιο εύκολο να πλασαριστεί αυτό το δήθεν .

καλό βράδυ να έχεις :)

AlexMil είπε...

Zinna kapa

με έχουν ρωτήσει πολύ αλλά η δικιά σου διαπίστωση είναι η καλύτερη.

- Πρώτον είναι αυτο σαρκασμός για τον εαυτό μου, κανείς δεν έχει πεθάνει

- δεύτερον είναι από μια δουλειά μου, είμαι αρχιτεκτονας και ασχολούμε επίσης με το computer animation και μου ήρθε η φλασιά να βάλω το όνομά μου με το σλόγκαν.
Φαίνεται μακάβριο, αλλά μήπως η ζωή είναι καλύτερη;

δες εδώ τμήμα του animation
http://www.youtube.com/watch?v=YJnwx_hbE98

για τους στίχους κανένα σχόλιο;

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

mat,

για όλους εμάς που πολλές φορές εκθέτουμε τον εαυτό μας, τέτοιες καταστάσεις δεν μας φοβίζουν, απλά μας λυπούν.

καλό βράδυ

Ανώνυμος είπε...

Έλεος!

Εξέχουσα διατριβή στη blogosfaira βλέπω να κάνεις φίλε μου...

Και ναι και όχι... από όλα έχει η σφαίρα... όπως και η ζωή άλλωστε

Καλημέρεςςςςςςςς

AlexMil είπε...

oδοιπόρε,

σίγουρα απ' όλα έχει η μπλογκόσφαιρα, όμως υπάρχει μια μεγάλη διαφορά, στον έξω κόσμο λειτουργούν όλες οι αισθήσεις για την αξιολόγηση, ενω εδώ καμιά, μόνο κείμενα, δραστηριότητες, που στη καλή μας θέληση γίνονται πιστευτές.

Βέβαια αυτό δεν είναι και τόσο άσχημο, έχει πολύ πλάκα, σκέψου μερικούς περιπτώσεις που θα μπορούσαν να συμβούν, για να δεις πόσο σουρεάλ μπορεί να γίνουν τα πράγματα.
Είναι και θεραπευτικό. Πέρνεις το ρόλο που δεν μπορείς να έχει τη ζωή και τέλειωσε. Ενας άχημος παρουσιάζεται άδωνις, ένας κοντός ψηλός, μια μπαχαντέλα η κορμάρα, έναν βλάκας ευφυής κ.λ.π..

τελικά αν το δείς σατιρικά, όπως βλέπω εγώ τα πράγματα πολλές φορές για να μην ουρλιάξω, και δεν έχει να κρύψεις κάτι, τότε δεν έχεις κανένα πρόβλημα.

ευχαριστώ για το πέρασμα.

elpenor είπε...

Εύστοχο,΄ωστόσο...

"Poet,
η σάτυρα είναι ρομαντική, εξαρτάται από πια πλευρά τη βλέπεις.
Σε κάθε περίπτωση, τα λουλούδια του κήπου είναι πιο αληθινά και ρομαντικά."



Γιατί να μην κοιτάζουμε τα λουλούδια του κήπου;

Καλό απόγευμα!

AlexMil είπε...

elpenor
φυσικά η σάτιρα υπό μια έννοια είναι ρομαντική, όμως κυρίως είναι δεικτική καταγγελτική. Μόνο έτσι μπορεί να μεταδώσει το μήνυμα που εμπεριέχει.

Περι ορέξεως.........
πιστεύω σε ένα λόγο ποιητικό και πεζό που είναι αιχμηρός, καταγγελτικός, που γίνεται ενίοτε και πράξη.
Και φυσικά μέσα σε όλα αυτά υπάρχει έντονος ο ρομαντισμός, το πάθος θα έλεγα καλύτερα, τα λουλούδια του κήπου.
Προτιμώ όμως ένα κήπο με λουλούδια αλλά και παράσιτα γιατί έτσι είναι και η ζωή.

ευχαριστώ για το πέρασμα

elpenor είπε...

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.

Καλό απόγευμα!

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Μας άρεσε πολύ ο συνδυασμός του γραπτού λόγου με τις συγκεκριμένες εικόνες.
Τα σκίτσα είναι υπέροχα.

καλησπέρα.

Ανώνυμος είπε...

Το καταλαβαίνω απόλυτα... και για μένα είναι ένας σχεδόν μόνιμος προβληματισμός "το προς το τί το bloging"... συναφή θέμα με τον bloger...

To να χεις χιούμορ είναι δείγμα ευφυίας... γιατί μπορείς να δεις την άλλη πλευρά των πραγμάτων... μακάρι να μπορούσαμε να το κάνουμε πάντα...

Μία καλησπέρα

AlexMil είπε...

Αστρο - Συμμορίτες

προσπάθησα για το κείμενο, αν και γράφω γρήγορα, η ωρίμανση αργεί όπου γίνονται και οι διορθώσεις - βελτιώσεις. Για τις εικόνες άλλοτε τις βρίσκω εύκολα, άλλοτε δεν βρίσκω αυτές που θέλω.

Στη περίπτωση εδώ ακολουθούν αρκετά καλά το θέμα.

χάρηκα που τα είπαμε

AlexMil είπε...

Οδοιπόρε

με αρέσει η μπλογκόσφαιρα, τη κατανοώ ως ενημέρωση αλλά δυσκολεύομαι να τη κατανοήσω στις διάφορες άλλες δραστηριότητές της. Η σατιρική εκδοχή του blogger δίνει με χιούμορ μια ακραία κατάσταση που σε τελευταία ανάλυση δεν είναι και ιδιαίτερα επικίνδυνη.
Κι εγώ προβληματίζομαι προς τι το bloging, αλλά αυτό είναι μια μεγάλη ιστορία

ευχαριστώ για το πέρασμα,
τα λέμε

Talisker είπε...

Η σατιρα βγαζει αληθειες ,

η μεγαλυτερη ελευθερια ειναι να μην εχεις αναγκη να πεισεις κανεναν για τιποτα

τοτε απολαμβανεις τη σατιρα .

- το βρισκω σουρεαλιστικο απολυτα το κειμενο και ειναι ρευμα που μου αρεσει για την αληθεια του, την υπερβολη του, τον αυτοσχεδιασμο και τη γυμνια του!

Η λεξη μπλοκερ μου τη δινει γενικως και εχω αναφερθει ειδικως.
Οι μπλοκερς εχουν δυναμη
οι μπλοκερς ενωμενοι
οι μπλοκερς θυμωμενοι

τιποτα δεν ειμαστε..
ο καθενας ειναι μονος καταβαθος κι ενας Θεος ξερει και μονο αυτος
τι κρυβει στην ψυχουλα του
και τι δειχνει ..

Για μενα η μερος της αληθειας κρυβεται περισσοτερο στο πως σχολιαζει κανεις , πως φερεται και οχι σε μια αναρτηση .

Οι αναρτησεις μπορει να ειναι ξεσπασματα , πειραματισμοι , επιτηδευσεις,παιγνια και λογοπαιγνια με τον καταπιεσμενο μας εαυτο , θριαμβοι του αλλου μας μισου του καλου, κακοτοπιες καταποντισμενες..

της στιγμης!

Οι αναρτησεις ειναι στιγμες μας που ζουμε συνειδητα , υποσυνειδητα ή που δεν θα ζησουμε ποτε.

Στο φερεσθαι ναι δειχνουμε κατι παραπανω

παρασυρθηκα και ειπα πολλα
-καληνυχτα Αλεξ.:)να εισαι καλα!

Artanis είπε...

Καλημέρα απο ΝΖ...
Άργησα αλλά ήρθα(;-)
Καλά να περνάς, θα τα λέμε συχνότερα από 'δω και πέρα...

Καραβάκι είπε...

Σκληροί οι στίχοι σου...μα πραγματικοί.Καλό απόγευμα Αλεξ.

AlexMil είπε...

Talisker
δεν είπες πολλά, είπες όλα όσα και εγώ σκέπτομαι.
Σίγουρα πολλοί/ες απο μας το κάνουμε γιατί το έχουμε ανάγκη, δεν έχει σημασία σε τελευταια ανάλυση ο λόγος και αυτό αρκεί
Εξάλου το να αφιερώνεις σε κάποιον, σε μένα για παράδειγμα που δεν με ξέρεις καθόλου, λίγο από το πολύτιμο χρόνο σου, είναι νομίζω πολύ θετικό. Ας σκεφθούμε σε πόσους στον "εξω" κόσμο το κάνουμε αυτό.

φιλιά
θα τα ξαναπούμε

AlexMil είπε...

Artanis
χάρηκα ιδιαίτερα,
έχω πάντοτε μεγάλη εαυσθησία για τους Ελληνες που ζουν στο εξωτερικό και ειδικά σε ανθρώπους σαν εσάς, που κρατάται ζωντανή την επαφή με τη πατρίδα.

τα λέμε σίγουρα

AlexMil είπε...

Aza,
λίγο σκληρή ίσως, πραγματική οποσδήποτε.
Αγαπητή μου, πστεύω πως η ζωή ολονών μας χρειάζεται το χιούμορ τη σάτιρα, την υπερβολή.
Διαφορετικά τα πράγματα γίνονται πιο γκρίζα απ' ότι είναι

καλό βράδυ
τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

αν και δεν πολυ καταλαβα
παρα ταυτα μου αρεσει ο τροπος που εκφραζεσαι

εχεις εναν τσαμπουκα με την καλη εννοια παντα
που μ αρεσει

AlexMil είπε...

Αγαπητή ψυχασθενή(δύσκολη εκφώνηση)

σατυρικά διασκεδάζω με τη δυνατότητα της μπλογκόσφαιρας να είναι ο καθένας ότι δηλώνει.

ευχαριστώ για το πέρασμα

καλό βράδυ