Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Η ακμή της υποκρισίας


Πάλι γι αυτούς μιλώ,
τους κρυμμένους μες τη  λησμονιά,
τους ανθρώπους της σκιάς,
αυτούς που η ζωή τους προσπερνά,
χωρίς τίποτα να τους προσφέρει,
που όλοι εμείς,
των ισχυρών υποτακτικοί,
εύκολα και ανέξοδα ξεχνάμε.

Οι σκέψεις μου,

συνεχίζουν να ναι  οι εχθροί μου,
όταν η  ενοχή με κυριεύει
και  μέσα σε κόκκινο ατσάλι
τη ψυχή  μου  φυλακίζει,
τότε  αισθάνομαι να περπατώ
δίπλα σε τοίχους εφιαλτικούς,
παιδαγωγών κατασκευές,
όπου στην ακμή του τέλους,
ένα συμβόλαιο με περιμένει,
με ητημένη υπογραφή,
της υποκρισίας η υποταγή.

Απαντήσεις θα ήθελα,
απ όλους εμάς, τους τυχερούς,
μήπως οι εικόνες της tv,
είναι το matrix  στην αρχή,
που με ανίκητους κανόνες,
τις ζωές μας,
βιογραφίες όμοιες τις κάνει;
Μήπως η ηδονή της σιγουριάς
είναι τα καθιστικά δεσμά, 
της μοίρας μας το φύλλο πορείας,
που στης οθόνης τη προβολή
είμαστε εμείς η εκπομπή;
Μήπως όλα αυτά,
μας κάνουν και δεχόμαστε,
της υποκρισίας,
πίστη και υποταγή,
συνήθειες πιο επικίνδυνες
από των ισχυρών τη βία;

Έστω,
νυκτερινοί ταξιδιώτες,
να γίνουμε, μπορούμε;
και ας μη βγούμε από τη βροχή,
έτσι πιο εύκολα θ’ αντισταθούμε,
στις δόσεις της υποταγής,
που σαν όρνεο μας κατατρώει

δώρο κι αυτό των πλανευτών,
που όλα τα έχουν πάρει,
αλλά που δε μπόρεσαν,
να σταματήσουν ευτυχώς,

τη καρδιά μας να πετάει. 

Έστω,
τους κανόνες τους,
να πολεμήσουμε μπορούμε;
να συντονίσουμε καρδιές,
στης ψυχής και του μυαλού,
τον ίδιο ρυθμό,
τα παλιά μας τα παιγνίδια,
της ειλικρίνειας  ασκήσεις,
να επαναλάβουμε; 

Μπορούμε;
κι άλλες ζωές ας δοκιμάσουμε,
ίσως,
για τα πεινασμένα μάτια,
την υποκρισία της λύπης,
ν’ αντικαταστήσουμε,
με τη φωτιά της αγαθής ψυχής
που οι εχθροί του είδους μας,
στα πρέπει και τα όχι,
των δικών τους αναγκών,
φυλάκισαν. 

Γιατί ξέρετε,
τα τελευταία φεγγάρια
είναι μόνο γι αυτούς,
που το απόκοσμο βιώνουν
με θρησκευτική ευλάβεια.

AlexMil   Σεπτέμβριος 2009

47 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Γεμίζω τα μάτια τοξικά απόβλητα
βρώμικων ψυχών.
Το συμφέρον κατακλύζει
τις φλέβες.
Στην αγορά εξαντλήθηκε η υπομονή
και η ζήτηση αθώων στιγμών μεγαλώνει.
Το όριο πιστωτικών καρτών
έφτασε στο κόκκινο και αχρηστεύτηκαν.
Στη μαύρη αγορά μονάχα
βρίσκει κανείς αυθεντικές καρδιές
που πωλούνται πανάκριβα
αφού ζητούν μετάγγιση αίματος
για να τις δώσουν.
Και μέσα σ’ όλα αυτά
να ‘χεις και συ στημένο ένα πάγκο
και να πουλάς τη δική σου
προκειμένου να εξοικονομήσεις
μια θέση στον κόσμο της φιλαρέσκειας.

Λάκης Θλιμμένος είπε...

τα παλιά μας τα παιγνίδια,
της ειλικρίνειας ασκήσεις,
να επαναλάβουμε;


μπορούμε????

μ' αρέσουν πολύ αυτές οι ζωγραφιές σου γιατί αποτυπώνουν πάνω στον καμβά πρώτα την γύμνια του καλλιτέχνη και πίσω από αυτόν όλα τα άλλα

έτσι αν όλοι σκεπτόμασταν δεν υπήρχε ανάγκη να πράξουμε τίποτε παραπάνω

καλό σου βράδυ κι από εδώ

D.Angel είπε...

Η ακμή της υποκρισίας και η παρακμή των υπολοίπων!Μεγάλο θέμα ανοίγεις φίλε μου!Πολύ μεγάλο!
Χαιρετώ σας

AlexMil είπε...

Μαρία,
τι να σου απαντήσω, οι στίχοι σου τα λένε όλα

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

Λάκη,

μπορούμε;

δεν νομίζω, μόνο σαν ελπίδα, σαν υπόβαθρο άλλων πράξεων μπορεί να βοηθήσει.
Με τους στίχους απλά προσπαθώ να δώσω την υποκρισία ως θεμελιακή δομή του συστήματος, ακόμη και ποιο απαραίτητη από τη βία του.
Σκέψου, η υποκρισία, είναι ένας τοίχος, που πίσω του κρύβονται επιμελώς η πίστη καιη υποταγή,
οι πυλώνες των ισχυρών.

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

D.Angel,

Οπως είπα και στο Λάκη προηγουμένως, η υποκρισία μη τη βλέπουμε μόνο καθ' εαυτή, που σίγουρα, είναι μια συμπεριφορά, πάνω κάτω καθολική και καταδικαστέα, αλλά σαν ένα μέσο στήριξης των διαφόρων εξουσιών που μας δυναστεύουν.

Πάντως είναι ένα μεγάλο θέμα όπως σχολιάζεις.

καλό βράδυ

ELvA είπε...

Kαλησπερα ΑlexΜil

To θεμα της υποκρισιας και τωv υποκριτων μεγαλο και με πολλες παραμετρους. Μερικες φορες μαλιστα και απο ατομα που πιστευαμε οτι ειμαστε κοντα και σε ιδεες και σε αντιληψεις...

Καλο βραδυ

AlexMil είπε...

Elva,
γεια σου, σίγουρα η υποκρισία έχει πολλές παραμέτρους, αλλά στους στίχους εδώ, μιλάω για την κοιωνική υποκρισία στα πλαίσια του συστήματος κυριαρχίας που τη χρησιμοποιεί για να καλύπτει άλλους μηχανισμούς, όπως της υποταγής και της πίστης.

Σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων, η υποκρισία λειτουργεί με άλλους όρους, κυρίως υπεκφυγής, παραλλαγής, ψεύδους κ.λ.π.

Ευχαριστώ για το πέρασμα
καλό βράδυ

fetus είπε...

Στα πομακοχώρια λένε μια λέξη σοφή κατά τα άλλα...την λέξη ""γκελμές""...
Ο παρασιτισμός και η υποκρισία τα έχουν φτιάξει εδώ και χρόνια και παραθερίζουν μόνιμα σε σύγχρονες πολιτείες που το ζητούμενο της είναι το φαίνεσθαι και η ματσαμπούκα...

Κι όμως το βαθύτερο ζητούμενο δεν έρχεται... Δεν θα έρθει φίλε...
Κλείνεις την TV σε κυνηγάνε οι σαπιοκοιλιές και τα ρουβάδικα μετερίζια και το κατιναριό. Κλείνεις τα μάτια ,σε κυνηγάει η μετριότητα, κλείνεις το στόμα σε βαφτίζουν μαλάκα αλλόκοτο,κλείνεις την ψυχή σου σε μπουντρούμι που βρωμάει μούχλα και άμμεσα χρήζεις ψυχοθεραπείας...
Ποιός νοιάζεται αν μιλάνε οι εγκλωβισμένοι σε κλουβιά!
Και γιατί να ζητήσουμε τον λόγο απο τους κηδεμόνες τους;
Η πίστη τι χρώμα και σχήμα έχει; Ροζ,μωβ.μαύρο.λιλά - μοιάζει με στρίνκ;

Και το ζητούμενο δεν έρχεται!
Γιατί δεν υπάρχει εδώ, ανάμεσα μας...

Γκελ μες ... ""Δεν έρχεται""

Artanis είπε...

καλημέρα απο ΝΖ...Η υποκρισία, είναι μία μέθοδος που δεν μπορέι αν ακολουθείται για πάντα από κανέναν....Κάποτε θα αποκαλυφτεί η απάτη του...Οι σκέψεις σου είναι το μόνο ασφαλές καταφύγιό του...

AlexMil είπε...

fetus
δεν θα διαφωνήσω σε αυτά που λες, και με αρέσει επιπρόσθετα ο τρόπος που σχολιάζεις δια μέσου της γλωσσολογικής διαφορετικότητας, το θέμα.
Το επιπλέον που μπορώ να πω είναι πως, ας αφήσουμε από τη χαραμάδα ελάχιστη ελπίδα να περάσει, γιατί χωρίς ελπίδα τη πατήσαμε.

καλημερα

DaisyCrazy είπε...

"με τη φωτιά της αγαθής ψυχής
που οι εχθροί του είδους μας,
στα πρέπει και τα όχι,
των δικών τους αναγκών,
φυλάκισαν."

οι φυλακές είναι πολλές που ηθελημένα ή αθέλητα μας κλείνουν. όμως η ψυχή ζητά να σπάσει τα δεσμά, σαν πουλί να πετάξει μακριά, ψηλά, να ελευθερωθεί!

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Aν 'τό 'χει' κάποιος, που λέει και η νεολαία, μένει να το ανακαλύψει και να το αποδεχθεί. Κι αν είναι ισχυρό σαν άποψη κι όχι μόνο μιά αντίδραση τίποτα δε θα τον εμποδίσει να εκφραστή ατόφια. Μα δυστυχώς στην κοινωνία μας επικρατή αυτό που λέμε: Είναι καλός και άξιος μα κατά βάθος. Μα αυτό το βάθος και χρυσό να είναι, αν δε γίνει καθημερινότητα και πράξη, άκαιρο είναι.

Καλή βδομάδα.

AlexMil είπε...

Artanis,

μακάρει να ήταν πραγματικότητα αυτό που λές, ίσως να συμβαίνει σε μια σχέση, επαγγελματική, φιλική κ.λ.π.
αλλά σε επίπεδο κοινωνίας αυτό δεν μπορεί να γίνει. Οι λόγοι προφανεις.

χαιρετισμούς ση Ν.Ζ

AlexMil είπε...

Dorothea
αγαπητή, δεν έχει μείνει τίποτα άλλο εκτός από τη ψυχή μας, στη περίπτωση μου δυστυχώς είναι πολύ κολασμένη γιατί δεν είναι υποκριτική.

καλό απόγευμα

AlexMil είπε...

Κωστα,
έχεις δίκιο, δεν αρκεί να φαίνεσαι ή να το κρύβεις μέσα σου, αλλά και να είσαι με τις πράξεις σου.
Μόνο έτσι μπορείς να αλλάξεις πρώτα τον εαυτό σου και μετά τους άλλους.

καλό απόγευμα

Poet είπε...

Θυμήθηκα τώρα το θέμα μιας έκθεσης που είχαμε γράψει στο σχολείο πριν πολλά χρόνια. «Η υποκρισία είναι το τίμημα που πληρώνει η κακία στην αρετή». Ίσως στη θέση της κακίας πρέπει να μπει η αδυναμία.

Παλιά ιστορία, μεγάλη ιστορία. Και δεν νομίζω ότι πρόκειται να αλλάξει τίποτα, Αλέξη. Οι ισχυροί γίνονται ισχυρότεροι και το κοπάδι σκύβει πιο πειθήνια το κεφάλι.

sykaki είπε...

Έστω,
τους κανόνες τους,
να πολεμήσουμε μπορούμε;
να συντονίσουμε καρδιές,
στης ψυχής και του μυαλού,
τον ίδιο ρυθμό,
τα παλιά μας τα παιγνίδια,
της ειλικρίνειας ασκήσεις,
να επαναλάβουμε;


teleiooooooooooo
με αγαπη και παραμυθενια φιλια
Sykaki

AlexMil είπε...

poet,
η υποκρισία είναι το τίμημα που πληρώνει η αδυναμία στην αρετη.
Πολύ σωστό σε πολλές περιπτώσεις.
Βέβαια ούτε έγω ελπίζω τα πράγματα να αλλάξουν,η υποκρισία είναι δομικό στοιχείο του συστήματος, τόσο για τους εξουσιαστές όσο και για τους εξουσιαζόμενους.

Σε χαιρετώ και ευχαριστώ για το πέρασμα

AlexMil είπε...

αγαπητή Sykaki,
συμφωνώ κι εγώ (βλέπεις δεν είμαι καθόλου ταπεινός)

ευχαριστώ για το πέρασμα

καλό βράδυ

Άστρια είπε...

Αλήθεια, είναι κανείς σίγουρος πάντα, ότι μιλώντας, πράττοντας, γράφοντας, δεν αφήνει κάποιο μικρό ίχνος της να εισχωρήσει ανάμεσα; Κι ας είναι ο πιο μεγάλος πολέμιός της;

Μου άρεσε αυτό που έγραψες:

"Μήπως όλα αυτά,
μας κάνουν να δεχόμαστε,
της υποκρισίας,
τη πίστη και την υποταγή,
συνήθειες πιο επικίνδυνες
από των ισχυρών τη βία;"

AlexMil είπε...

Σίγουρα, η υποκρισία είναι δομικό στοιχείο του συστήματος. Στους στίχους ακριβώς αυτό προσπαθώ να δώσω και αυτούς που ξεχώρισες αυτό υπονοούν, πως η καθαρή βία που ασκεί η κυριαρχία είναι χρήσιμη γι' αυτή σε έκτακτες περιπτώσεις.

Οι συνηθισμένες συμπεριφορές της και οι πιο επικίνδυνες είναι αυτές που αποκρύπτουν αυτή τη βία, αλλά την εμπεριέχουν όπως η πίστη και η υποταγή.

τα λέμε
καλό βράδυ

Phivos Nicolaides είπε...

Πολύ όμορφο κι ενδιαφέρο μπλοκ. Ελπίζω ναα τα λέμε από τώρα και στο εξής. Ήδη έχω συμπεριλάβει το ιστολόγιο στη "Λίστα Μπλοκς" του δικού μου!

AlexMil είπε...

αγαπητέ Φοίβο

σίγουρα θα τα λέμε,

καλό βράδυ

zekia είπε...

πολύ ωραίο το θέμα που ανοίγεις και πάλι. Για μένα το χειρότερο είναι η απογοήτευση που προκαλεί η υποκρισία. Βρισκόμαστε σε ένα σημείο οπου σχεδόν τα πάντα μοιάζουν μάταια, ψεύτικα, στημένα. Είμαστε υπνωτισμένοι και ακίνητοι, νιώθοντας ανίκανοι να κάνουμε οτιδήποτε, να αλλάξουμε οτιδήποτε.

Διάττων είπε...

Το πρώτο σου 8στιχο είναι συντριπτικό φίλε μου! Πραγματικά, σ' αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να εστιάζουμε. Αλλά λίγοι το κάνουν αυτό σήμερα κι ίσως ελάχιστοι...

Την καλημέρα μου...

logia είπε...

έχεις διαβάσει το ποίημα της Γώγου που λέει "εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά";
δεν ξέρω πώς γινόταν πάντα και αυτόί οι άλλοι με συνέπαιρναν και συνήθως γινόντουσαν οι καλύτεροί μου φίλοι...
γιατί είχαν μυαλά που φτερούγιζαν; γιατί είχαν καρδιά μικρού παιδιου;γιατί δεν μπορούσαν να βλάψουν κανέναν παρά μονάχα τον εαυτό τους;
μια ζωή θυμάμαι τη μάνα να μου λέει "μα χάθηκαν βρε κορίτσι μου τα καλοβαλμένα παιδιά;"

αυτή είναι η απάντησή μου στην ανάρτησή σου
γιατί αυτά τα καλοβαλμένα παιδιά που η καημένη η μάνα μου δεν το καταλάβαινε γίναν αυτοί που σήμερα μας πατάνε στο λαιμό χαμογελώντας, ενώ οι άλλοι ζούνε στον απόκοσμό τους...

την καλημέρα μου, πολύ με άγγιξε η ανάρτησή σου

AlexMil είπε...

αγαπητή zekia,
θίγεις ένα θέμα πολύ σοβαρό, που δεν το έβαλα στους στίχους, πως η υποκρισία ως άμυνα, από τη πλευρά των αδυνατών φέρνει απαγοήτευση.
Φυσικά, όπως γράφεις, όλα μοιάζουν μάταια, ψεύτικα, στημένα, ΣΥΜΦΩΝΩ.
Φαντάσου όταν μπαίνω σ' αυτή τη φάση, να αισθάνομαι δηλαδή τα παραπάνω, νομίζω σαν ο χρόνος να κυλά έξω από μένα, παγερός, αδιάφορος κι εγώ παρατηρητής ξεκομμένος από τη πραγματικότητα

τα λέμε
ευχαριστώ για το πέρασμα

AlexMil είπε...

Diatton,

Δυστυχώς δεν εστιαζόμαστε σε αυτούς τους ανθρώπους για πολλούς και σοβαρούς λόγους, αλλά και όταν εστιαζόμαστε, αυτό είναι εφήμερο.
Ζούμε όπως πολύ καλά ξέρεις στη κοινωνία του θεάματος. Επομένως και το "ενδιαφέρον" έχει γίνει θέαμα.

Είναι άλλωστε της μόδας, το ενδιαφέρον για το περιβάλλον, τους πυρόπληκτους, τους σεισμόπληκτους ....κ.λ.π. όπου το ενδιαφέρον εξαντλείται το πολύ όσο το θέμα είναι στη επικαιρότητα.

Αστα,
καλό απόγευμα

AlexMil είπε...

logia,
αγαπητή μου, που με τους στίχους σου με ταξιδεύεις πολλές φορές εκεί όπου η πραγματικότητα δεν μπορεί να με φτάσει,

και βέβαια το έχω διαβάσει, και επιπρόσθετα με αρέσει πολύ το στυλ της γραφής της.

Μην ανησυχείς, τα καλοβαλμένα παιδιά είναι αυτά που μας ποδοπατούν, σίγουρα, αλλά θα σου πω κάτι:

Έστω,
νυκτερινοί ταξιδιώτες,
να γίνουμε, μπορούμε;
και ας μη βγούμε από τη βροχή,

απο τους στίχους μου.
Το πιστεύω αυτό και είμαι πολλές φορές νυκτερινός ταξιδιώτης μέσα στη βροχή, παρά ταξιδιώτης της ηλιόλουστης μέρας.

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και το πέρασμα φυσικά

τα λέμε

Unknown είπε...

Όποτε και να μπω να σε διαβάσω, να σε ακούσω και να σε δω, διαπιστώνω πως δεν μπορώ να εκφράσω γραπτώς κάτι. Αν μπορούσες να με δεις θα με έβλεπες χαμογελαστή κι αυτό είναι κάτι, ε;

Να 'σαι καλά!

AlexMil είπε...

Dana Semitecolo,

είναι πολλά, πάντα είμαι προβληματισμένος με τη λειτουργία της μπλογκόσφαιρας, αλλά όταν μιλάω με τους φίλους μου όλα τα ξεχνάω,

καλό απόγευμα

Ανώνυμος είπε...

Αlex μου εγώ θα πω για την ψυχή.κρατώ τους τελευταίους σου στίχους .πάλι διμιουργηκός και περιπλανητής την ψυχή μου δεν θα αφήσω τροφή στους υποκριτές.καλό βράδυ τα φιλιά μαζί με την φιλία μου.

AlexMil είπε...

μωβ,
χαίρομαι που τα λέμε συχνά.
Δυστυχώς δεν έχω πολύ χρόνο για να αφιερώνομαι σε αυτά που αγαπώ τη γραφή γενικά, βλέπεις η επιβίωση και οι υποχρεώσεις με άφήνουν μερικές ώρες μόνο το Σαββατο και τη Κυριακή.
Τότε γράφω.
Προσπαθώ να επισκέπτομαι όλους τους φίλους, αλλά επειδή είμαι και χαοτικός, μερικούς τους ξεχνώ, αλλά για λίγο
Τώρα γιατί τα λέω αυτά, έτσι μου ρθε. Ευχαριστώ που σε άρεσε.

καλό βράδυ με ότι αγαπάς.

Leviathan είπε...

ax distixos apo ipokrisia allo tipote...iperoxa auta pou les...ali8ina..kalo sou vradi!

AlexMil είπε...

Sofoklis,

όπου και να κοιτάξεις, πάνω, κάτω, αριστερά, δεξιά, μέσα, έξω, παντού υποκρισία.
Ευχαριστώ για τα λόγια σου,
θα τα λέμε,
καλό βράδυ

b|a|s|n\i/a είπε...

αυτούς που η ζωή τους προσπερνά και αυτούς που την ζωή την προσπερνούν. ίσως οι περισσότεροι να υποκρινόμαστε στους φόβους μας. πως τους φοβόμαστε ήδη.
καλό σου βράδυ!

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Τώρα μπήκα για πρώτη φορά στο blog σου, μετά τη δική σου επίσκεψη και πραγματικά χαίρομαι για τη γνωριμία.
Θάθελα να πω ακόμα για την "ακμή της υποκρισίας" πως ΝΑΙ ταξιδιώτες νυχτερινοί έστω και μες στη βροχή μπορούμε να πολεμήσουμε τους κανόνες τους.
Καλό ξημέρωμα και χάρηκα

AlexMil είπε...

and33
ευχαριστώ για την επίσκεψη, σίγουρα μπορούμε να τους πολεμήσουμε, να τους νικήσουμε αμφιβάλλω λίγο, τουλάχιστον στη σημερινή εποχή. Στο μέλλον ίσως

καλό απόγευμα
τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

YΠΟΚΡΙΣΙΑ
μα τι άλλο συνανταμε πια?
την εχουμε συνηθισει σε σημειο που δεν μπορουμε να πειστουμε οταν βρεθουμε μπρος στο αληθινο

ελπιζω να καταλαβα το ποιημα-κειμενο και να μην ειμαι εκτος θεματος

AlexMil είπε...

Αγαπητή ψαχασθενή,
γιατί να μη το καταλάβεις, ότι γράφω είναι για να το καταλαβαίνουμε όλοι μας και σίγουρα το κατάλαβες.
Δεν μιλώ για τη υποκρισία σε διαπροσωπικό επίπεδο αλλά στο επίπεδο της εξουσίας, αυτών που μας κυβερνούν που είναι το πιο επικίνδυνο για μας.

καλό βράδυ με ότι αγαπάς

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Η σκιά είναι το μέρος που συσσωρεύονται όλα τα απόβλητα της προσωπικότητας.
Είναι δυνατή και ισχυρή.
Από αυτήν αντλούμε την οργή και τις εκρήξεις μας.
Η αποδυνάμωσή της συντελεί σε μια αρμονική ύπαρξη.
Καλημέρα.

AlexMil είπε...

Αστρο - συμμορίτες
Συμφωνώ, η σκιά είναι σαν τα δυο πρόσωπα του Ιανού.
Μέσα σ' αυτή κρύβουμε πολλά στοιχεία μας, που μπορεί να μην είναι και άσχημα, τα περιορίζουμε, τα ηρεμούμε πολλές φορές, έτσι ώστε όπως γράφεις να ισορροπούμε.

καλό απόγευμα

elli elli... είπε...

υποκρισία.....σε προσωπικό επίπεδο την έχω ζήσει....
σε κοινωνικό επίπεδο νομίζω θα την ζω για πάντα....
υπάρχει περίπτωση ν΄αλλάξει κάτι??
καλό βράδυ!!!!!

AlexMil είπε...

elli,
δεν νομίζω πως σε κοινωνικό επίπεδο θα αλλάξει τίποτα, τουλάχιστον στην εποχή που διανύουμε.
Στο προσωπικό επίπεδο εξαρτάται από μας, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, να μην είμαστε καταρχή εμείς υποκριτές.
Αν βέβαια είναι ό άλλος τότε..... τα πράγματα περιπλέκονται

καλό ξημέρωμα

Talisker είπε...

Για μενα Αλεξ
υπαρχει μια διαφορα

θεωρω μεγαλυτερους υποκριτες
αυτους που για να στηλιτευσουν την υποκρισια

γινονται χυδαιοι εις το ονομα της ειλικρινειας και της αυθεντικοτητας.

Η Υποκρισια υπαρχει σε ολους μεσα στο dna μας ακομα και ως τροπος διαβιωσης και επιβιωσης
..το πως τη χρησιμοποιουμε και τη χειριζομαστε ειναι θεμα κουλτουρας και κυριως οικογενειακης καταβολης..

ομως ειλικρινα
βλεπω με μεγαλυτερη συμπαθεια
εναν Υποκριτη βουτηγμενο στις αναασφαλειες του και αγωνιζομενο να επιβιωσει εστω και με χιλια προσωπα
απο ενα "Αψεγαδιστο Ελικρινη" που στο ονομα της βολικης του αληθειας μηδενιζει τα παντα εκχυδειζει
το συμπαν και μιλα για κωλους και αλλα τινα εις το ονομα της πραγματικοτητας

ξερεις γιατι?
οχι γιατι σοκαρομαι αλλα γιατι ειμαι σιγουρη οτι ο
α) τη νυχτα μονος με τον εαυτο του θα εχει εκλαμψεις αυτοκριτικης και ισως κλαψει για την "υποκρισιας την υποταγη" που καταδεχεται να κανει

ενω ο β) θα κοιμαται πολυ υσηχος που αφοδευσε τα παντα
κατακρινοντας την Υποκρισια των αλλων για να ξεχασει τη δικη του!

Τελος θελω να σου πω πως μου αρεσει παρα πολυ το πως γραφεις
-δεν βγαζεις απωθημενο αλλα μια περιγραφικη ματια

γι αυτο ειμαι σιγουρη πως θα καταλαβεις τι εννοω
-καληνυχτα!

AlexMil είπε...

Talisker,

O άνθρωπος έχει διάφορα ένστικτα τα οποία αναπτύχθηκαν στην εξελικτική του πορεία, όπως για παράδειγμα το ένστικτο του θανάτου, της επιθετικότητας. Η υποκρισία θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα ένστικτο κοινωνικής επιβίωσης σε μια κοινωνία άνιση, επικίνδυνη, μαζικοποιημένη.
Δεν μιλώ για την υποκρισία στις διαπροσωπικές σχέσεις. Στο προσωπικό περιβάλλον τα πράγματα είναι διαφορετικά. Μιλώ για την υποκρισία στο γενικότερο κοινωνικό περιβάλλον. Κυρίως μιλώ για αυτούς που εμφανίζονται να ενδιαφέρονται για διάφορα κοινωνικά και πολιτικά θέματα, με ένθερμο και απόλυτο τρόπο και μετά από λίγο τα ξεχνούν. Μιλώ για αυτούς που το παίζουν ειλικρινείς και εδώ συμφωνώ μαζί σου, ενώ στη πραγματικότητα, είναι απολύτως υποταγμένοι στις κάθε μορφής εξουσίες.
Δέχομαι ως ένα βαθμό την υποκρισία ως άμυνα, ως στοιχείο επιβίωσης, αλλά δεν μπορώ να τη δεχθώ καθολικά. Την συνδυάζω δε με την υποταγή που με ενδιαφέρει περισσότερο γιατί είναι δομικό της στοιχείο και γιατί η υποταγή είναι συνώνυμο της εξουσίας.
Τέλος δεν θέλω να γίνει σύγχυση για τους ρόλους που ο καθένας παίζει ή για τις μάσκες που φορά για να επιβιώσει. Αν και θεωρώ σε πολλές περιπτώσεις τον άνθρωπο, ανθρωπάκι (δεν ζητώ να γίνει ήρωας αλλά να έχει ένα μίνιμουμ αξιοπρέπειας και αυτογνωσίας), παρά ταύτα, είναι αναγκαίο για την επιβίωση του να κρύβεται πίσω από την εικόνα που έχει κατασκευάσει.
Επομένως, συμφωνούμε σε αρκετά, αλλά βέβαια αυτό δεν είναι το ζητούμενο, είναι η συζήτηση, η ανταλλαγή απόψεων.

Ευχαριστώ για το πέρασμα και το σταμάτημά σου εδώ.
Τα λέμε