Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Και να μπορούσα, δεν θέλω


Γιατί;
είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις,
είσαι τροφή σερνόμενων διακορευτών,
σε τρώνε, σε ξερνούν, σε ξανατρώνε,
κι συ τι κάνεις άνθρωπε,
προσκυνάς, υμνείς, χειροφιλάς,
και ξαναζητάς,
του εκφοβισμού το ρόπαλο.

Δεν το καταλαβαίνεις ε;

Όλα και τίποτα,
είναι  το βασίλειο της κυριαρχίας,
τόσο πολύ έχεις παραμυθιαστεί
με prozac  ανοησίας,
που δεν μπορείς μεσ’ απ τα σκατά
της καθωσπρέπει μαλακίας,
στο δρόμο με τις πλαστικές ασπίδες,
των ερπετών να δεις τη κυριαρχία.

Παράσιτα της  εξουσίας,
σηψαιμικές ορμές,
στους  δερματικούς σου πόρους,
έρπουν σε μαύρες διαδρομές,
τη φυλακή σου εκκρίνουν,   
με σταυρωτές  σφραγίδες
την επικυρώνουν
και συ αποχαυνωμένος
από ένστικτα καταναλωτικά,
δεν μπορείς να καταλάβεις,
τόσο ηλίθιος είσαι,
των παιδιών,
δίπλα, παραδίπλα,
και ακόμη πιο πέρα
απ’ το στόμα τους, με ιαχές
τη ζωή τους αρπάζεις.

Έχεις πλάκα,
όταν το θυμό σου διοχετεύεις,
δειλέ, όπου σε παίρνει,
έχεις στεγάσει,
στο παράπηγμα της ζωής σου,
τη ξεφτίλα της ψυχής σου, 
κι έχεις το νου,
μόνο για φανέλες με αριθμούς,
και άντε το πολύ,
για οικολογία της tv.
Και όταν η προσταγή,
των  αφεντικών η εντολή,
τη ψήφο σου ξαναζητά,
αισθάνεσαι super star,
για μια στιγμή, γιατί μετά,

κρανία σπασμένα,
χυμένοι νευρώνες
στης πίστης τους υπόνομους
και σώματα διαμελισμένα
από τις ερπύστριες της ελίτ,
υπολείμματα κατά συρροή,
τα δικά σου, εμείς,
τοιχοκολλημένα.

Να ξέρεις,
δεν  θα απολογηθώ για σένα,
τη ζωή σου τρέιλερ την έχεις κάνει,
και τα γονίδια του νου,
στα εργαστήρια του κέρδους   
σε λοβοτομή  συνεχώς τα υποβάλεις.




Έτσι, να σε βοηθήσω δεν μπορώ,

και θέλω κάτι να σου πω, 
και να μπορούσα,
δεν θέλω να το κάνω ανθρωπάκι,
η αγάπη σου,
σαν εικόνα θεϊκή
σε βασανιστηρίων φυλακή,
με αηδιάζει.


AlexMil   Σεπτέμβριος 2009




60 σχόλια:

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Σκληρός και καυστικός. Ένας μοναχικός καβαλλάρης, που ονοματίζει και ξύνει το απόστημα που μόλυνε το καθένα μας, άλλον λιγώτερο άλλον περισσότερο. Όμως δεν πρέπει φίλε μου Αλεξ να προσπαθήσουμε,όσο μπορούμε, όσο αντέχει ο καθένας μας, να το γιατρέψουμε;

Τη καλημέρα μου

efhbos είπε...

Τα λογια αυτα απευθυνονται σε καποιον...?Εμενα καπου παει το μυαλο μου και πιστευω οτι ειναι ολοσωστα!

logia είπε...

η αλήθεια είναι οτι σε προτιμώ έτσι, με το μαχαίρι στο κόκκαλο...
το κείμενο με συνεπήρε...
και είσαι τόσο μα τόσο αληθινός...
την καλημέρα μου

BΙΟΤΕΧΝΕΣ είπε...

τα γράφεις με πάθος...και όταν φύγεις τα λόγια σου δεν θα σταματήσουν να ακούγονται διότι αυτά τα πράγματα αν σταματήσουν να λέγονται τότε πάει...δεν θα υπάρχουμε..καλή συνέχεια κυριακής

Μαρια Νικολαου είπε...

Μια σύριγγα επιθυμιών
επάνω στο κομοδίνο
περιμένει να μειώσει
τον πυρετό της ψυχής
που μήνες τώρα
έχει σπάσει το θερμόμετρο
της αμαρτίας που πράξατε.
Μα η βελόνα δεν είναι αποστειρωμένη
και φοβάμαι πως αν τη χρησιμοποιήσω
θα εισέλθει εντός μου το δικό σας rhesus..
και θα με βρουν νεκρή..
γιατί το δικό σας
ήταν πάντα Αρνητικό..

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Μου θύμισες έντονα τον Βίλχελμ Ράιχ στο 'άκου ανθρωπάκο΄.
Πολλές φορές διαφωνώ με την ανάλαφρη κι απαλή προσέγγιση συγγραφέων κ.λ.π. σε κοινωνικά ζητήματα και στο τρόπο που υποστηρίζουν πως πρέπει να περνούν τα μηνύματα. Με χάδια επαναστάσεις δεν γίνονται. Θέλουμε χαστούκι και κάποιος να μας πιάσει το κεφάλι με τα δυό χέρια και να μας το στυλώσει να δούμε κατάφατσα τον υπόνομο και την μπόχα ώστε να ταρακουνηθούμε.

Καλημέρες.

Φοίβη είπε...

μ αρέσεις...

τα σέβη μου.

Μαγδαληνή

55fm είπε...

Πάντα κρύβουν μια ιδιαίτερη γοητεία, οι αυθεντικές ζωηρές σκέψεις...πόσο μάλλον όταν γράφονται και μπορούν να διαβαστούν...
Καλώς σε βρήκα.

b|a|s|n\i/a είπε...

μόνο πιόνι μπορώ να αισθανθώ. και ίσως σούπερ πιόνι. καλησπέρα σου!

Ανώνυμος είπε...

Alex ετσι σκληρά έδωσες την πραγματικότητα.Μα εμείς την αλήθεια κρύβουμε ποιός θα την κουβαλίσει;
καλά ει΄μαστε γιατί να αλλάξουμε.
Μα εγω το φώναξα βορρά δεν θα γίνω και πιόνι κανενός εγω πάντος ακούω.

AlexMil είπε...

and33
Σίγουρα πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς, οι στίχοι απλά ασχολούνται με το κυρίαρχο, τη πραγματικότητα του ανθρωπου στη κοινωνία του σήμερα, που δεν σημαίνει βέβαια πως δεν είναι και του παρελθόντος, αλλά και του μέλλοντος αν δεν γίνει κάτι.
Σκληρός και καυστικός πρώτα για τον εαυτό μου, γιατί σε όλα αυτά που γράφω δεν αφήνω τον εαυτό μου από έξω, όπως έχω πει πολλές φορές, όταν κοιτάω το καθρέπτη ντρέπομαι για μένα, ντρέπομαι για αυτά που δεν μπόρεσα να κάνω, γιαυτά που δεν κάνω.

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

Efhbos,
πρώτα απευθύνονται σε μένα, γιατί τι νομίζεις, εγώ δεν είμαι ανθρωπάκι, απλώς καταγράφω, δεν σημαίνει πως είμαι διαφορετικός. Το μόνο άλωθι που έχω είναι πως ψιλοπροσπαθω.
Αν ήσουν μεγαλύτερος θα ήσουν και συ, γιαυτό πρόσεξε να μη γίνεις σαν εμάς.
Κι από τι βλέπω δύσκολα θα γίνεις

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

logia,
Ολοι μας, όσοι ασχολούμαστε με τη ποίηση, έχουμε κατά κανόνα πολύπλοκους χαρακτήρες, όπως και συ φαντάζομαι. Αυτό σημαίνει πως έχουμε διάφορες πλευρές, που ερεθίζονται ανάλογα και εκφράζονται επίσης.
Το στοιχείο που με διατρέχει, η σύνδεση όλων των πλευρών μου είναι η κοινωνική και πολιτική κριτική. Μέσα απ' αυτή φιλτράρω τα πάθη μου, τη φαντασία μου και παράγω τα γραπτά μου.
Μερικές φορές βέβαια ξεφεύγω και σατιρίζω ή πετώ με το αστρόπλοιο της φαντασίας σε άλλους κόσμους, για να διασκεδάσουμε όλοι μας.

ευχαριστώ για το πέρασμα
καλό βράδυ

Vasiliki Rimpa είπε...

Ο λόγος σου είναι ιδιαίτερος.
Ρεαλιστικός , ανατρεπτικός.

η ένταση μιας συνείδησης που απλά χαμηλώσαμε τη φωνή ....γιατί μας ενοχλούσε ...

Την καλησπέρα μου

AlexMil είπε...

Βιοτέχνες,
και συ πάνω κάτω με τα ίδια θέματα ασχολήσει, βέβαια ποιο επικαίρα, αλλά δεν υπάρχει και μεγάλη διαφορά.
Σίγουρα, μας ενοχλούν πολλά πράγματα και πρέπει να τα λέμε, κυρίως πρέπει να στρεφόμαστε πρώτα απ' όλα στους εαυτούς μας, αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι.
Οι στίχοι μου αναφέρονται πρώτα σε μένα και μετά στους άλλους

καλησπέρα

AlexMil είπε...

Μαρία

Μια άλλη πιθανότητα έχεις,
η σύριγγα των επιθυμιών,
να γίνει της οργής,
και με τη βελόνα της τιμής
το μολυσμένο σου αίμα να σκλαβώσεις,
έξω εκεί που συχνάζουν οι υποτακτικοί
με ένα τόξο της ψυχής
να τους την καρφώσεις.


Ευχαριστώ για το πέρασμα και τους παραστατικούς σου στίχους
Καλό βράδυ

AlexMil είπε...

Κώστα,
δεν το θυμήθηκα, παρότι τον έχω στη βιβλιοθήκη μου. (Βλέπεις η ηλικία).

Το Βίλχελμ Ράιχ δεν το ξέρει πιθανόν ο πολύς κόσμος. Ενας παρεξηγημένος επιστήμονας, ψυχολόγος, φιλόσοφος.
Πίστευε στην ύπαρξη της οργόνης με την οποία μπορούσε να θεραπεύσει διάφορες ασθένειες.
Κατηγορήθηκε από την Επιτροπή Τροφής και Φαρμάκων της Αμερικής για τη συσκευή αυτή, φυλακίσθηκε και πέθανε στη φυλακή το 1957.

Για την ουσία των στίχων τώρα.
Έχεις δίκιο, πρέπει να ταρακουνηθούμε, ο εφησυχασμός είναι ένας από τους κύριους μηχανισμούς καταστολής του συστήματος.
Με μπιχλιμπίδια μας ξεγελούν, μεταφέρουν τις αντιθέσεις του δικούς τους εξουσιαστικού κόσμου, σε μας και ενώ τα ψέματά τους είναι χοντροκομμένα δεν έχουμε τη δύναμη να τα κατανοήοσυμε.
Ένα απλό παράδειγμα το ποδόσφαιρο, ένα ωραίο διασκεδαστικό θέαμα, έχει καταντήσει, εκτονωτική διακικασία ορδών από ανθρωπάκια που τσαμπουκαλεύονται (να μου επιτρέψεις την έκφραση)και μόνο τα όμοιά τους, χωρίς να τους περνά απ' αυτό που έχουν στο κεφάλι τους, πως, είναι απλά ένας όχλος, αφιονισμένος, μια μάζα έτοιμη για κάθε χρήση από τους κυρίαρχους.

Ευχαριστώ για το πέρασμα
καλό βράδυ

AlexMil είπε...

foibi,

Μαγδαλινή
καλώς ήρθες απο τα μέρη μας και χαίρουμε για το ενδιαφέρων σου.

τα ξαναλέμε

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

50fm,
Ζωηρές σκέψεις έχω, στίχους γράφω, πάθος έχω, ειλικρινής είμαι αλλά παραμένω ανθρωπάκι δυστυχώς.

Ευχαριστώ για το πέρασμα
καλό βράδυ

AlexMil είπε...

b|a|s|n\i/a
φίλε μου,
super πιονι αισθάνεσαι; τότε μπορούμε να κάνουμε στρατό, γιατί και γω έτσι αισθάνομαι στη σκακέρα της ζωής που τους κανόνες πάντως δεν βάλαμε εσύ και γω

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

ΜΩΒ ~~~ΜΩΒ
από την αγαπημένη μου Καβάλα,

Φωνάζεις πως δεν θα γίνεις βορά και πιόνι κανενός, αλλά ποιος σε ακούει αγαπητή μου, κανείς.
Δεν τους ενδιαφέρει, ελεγχόμενες έχουν τις αντιδράσεις μας μέσα από χοντροκομμένα ψέματα. Το εκπληκτικό είναι πως δεν τα καταλαβαίνουμε και όχι μόνο αυτό αλλά δίνουμε και τη ζωή μας γι αυτά, τη δικιά μας και των παιδιών μας.

Καλό βράδυ

AlexMil είπε...

Vasiliki Rimpa,

Βασιλική,
όλοι στο βάθος καταλαβαίνουμε πως αυτοί οι αλήτες μας έχουν κάνει ανθρωπάκια, απλά μας έχουν προσδώσει μια λανθασμένη αξιοπρέπεια που στρογγυλοποιεί τη κατάστασή μας και κυρίως τη δικαιολογεί προβάλλοντας εμάς σαν κύριους υπεύθυνους των κακών του συστήματος.
Και μεις το χάφτουμε.

elli elli... είπε...

΄...έτσι ακριβώς...όπως τα λες...
καλό βράδυ από ένα ακόμα ανθρωπάκι !!!!!

Άστρια είπε...

Αλήθειες λες!

Όμως, σίγουρα δεν θα μπορούσες!

Σαν τον υποθετικό λόγο που δηλοί το μη πραγματικό ή το προσδοκώμενο.
Εγώ θα έλεγα ποιητικό υποθετικό λόγο που δηλοί το απραγματοποίητο.

Επομένως προς τι τελικά η έγνοια για το ανθρωπάκι; Είναι μόνο στην τύχη του, εκεί που τάχθηκε ή το έταξαν να είναι .. κι εκεί θα παραμείνει!
Απλώς να έχουμε την αυτογνωσία μας, εντάξει. (ίσως αν δεν την είχαμε όπως κάποιοι, να ήμασταν και πιο ευτυχισμένοι. Μα τι λέω;; )

Και για να το αντιστρέψω σε λόγο μη υποθετικό: "και να θέλαμε δεν θα μπορούσαμε να το αλλάξουμε."

Καλό βράδυ, καλή εβδομάδα:)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Προσωπικά έχω απογοητευτεί πρώτα από μένα όχι για την βόλεψη και την εικονική πραγματικότητα που παραδίνομαι αλλά για την "δειλία" μου να φωνάξω. Δυστυχώς η οργή από μόνη της δεν φτάνει και οι επαναστάσεις γίνονται από πιόνια για να δημιουργήσουν νέα πιόνια ίσως πιο αποχαυνωμένα από πριν.

Ξύπνησαν οι άνθρωποι με τρόμο
σαν είδανε αυτόν που έχουν πάρει δρόμο
Δείχνοντας τα ανθρώπινα τους κάλλη
ποζάρισαν ηλίθια και κοιμηθήκαν πάλι


άντε καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα

AlexMil είπε...

Astria,

οι στίχοι στη προκειμένη περίπτωση, απλά δηλώνουν απλώς τη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, εξ αιτίας ενός καταπιεστικού συστήματος που μας υποβάλει τις ανάγκες του με τέτοιο τρόπο ώστε να πιστέψουμε πως είναι δικές μας. Στο σύστημα αυτό που το καθορίζω με τους στίχους «Όλα και τίποτα, είναι το βασίλειο της κυριαρχίας» ο άνθρωπος έχει γίνει ανθρωπάκι.
Τη πραγματικότητα αυτή, μέσα στην οποία είμαι κι εγώ, απλά με τους στίχους την υποδεικνύω.
Τώρα με τα ερωτήματα θέλω να δείξω κάτι πολύ απλό, επειδή άνθρωπε είσαι εντελώς ηλίθιος να καταλάβεις τη κατάσταση σου, εγώ απέχω από το να σε βοηθήσω. Βέβαια εμπεριέχεται και το αυτονόητο, όλοι δεν είναι ηλίθιοι, αλλά η ποίηση και ο γραπτός λόγος πολλές φορές χρησιμοποιεί το αποτέλεσμα για να δημιουργήσει, αγνοώντας τις εξαιρέσεις.
Βέβαια δεν ελπίζω σε κάποια αλλαγή του ανθρώπου, τουλάχιστον στην εποχή μας.

Ευχαριστώ για το πέρασμα και τις ενδιαφέρουσες σκέψεις σου

Καλό βράδυ

AlexMil είπε...

Λάκη,
η οργή σίγουρα δεν αρκεί, και ούτε πιστεύω και εγώ πως είμαι έξω απο τη κρεατομηχανή, ένα ανθρωπάκι και εγώ, ένας κλόουν είμαι που γελώ τις περισσότερες φορές για να μη κλάψω.
Να γιατί γράφουμε λοιπόν, έχουμε τη ανάγκη να δούμε την ύπαρξή μας σαν άνθρωπό, απεξαρτημένο, έστω εδώ στο μικρό μας χώρο, από όλα αυτά που μας πληγώνουν.
Επαψα και γω προ καιρού να πιστέω σε επαναστάσεις, έχω μια θεώρηση πολύπλοκη, σχεδόν προσωπική, για τη ζωή μου, την ύπαρξή της, τους άλλους, το κοινωνικό σύστημα και πολλά άλλα, με ενίοτε μεταφυσικές διαστάσεις (όχι θρησκευτικές αλλά λογικές) που καθορίζουν, τα πάθη μου, τις ανάγκες, τις σχέσεις μου, την οικογένειά μου.
Ποζάρισαν ηλίθια και κοιμήθηκαν πάλι, εύστοχοι στίχοι για όλα όσα ειπώθηκαν.

καλό ξημέρωμα

demis είπε...

"Έχεις πλάκα,
όταν το θυμό σου διοχετεύεις,
δειλέ, όπου σε παίρνει,
έχεις στεγάσει,
στο παράπηγμα της ζωής σου,
τη ξεφτίλα της ψυχής σου,
κι έχεις το νου,
μόνο για φανέλες με αριθμούς".

"Και οι θεατές θα βλέπουν κάποιον τελικό...", που λέει και ο Τζιμάκος. Ευλογούμε τα γένια μας και γερνάμε μες στα παραπήγματα, ακινητοποιημένοι. Έχεις απόλυτο δίκιο: Η ξεφτίλα σε αυτό τον τόπο είναι δεδομένη, ούτως ή άλλως.

AlexMil είπε...

Elli,
όλοι είμαστε ανθρωπάκια, απέναντι σε αυτό το φονικό σύστημα, ανθρωπάκια γιατί έχουμε χάσει σχεδόν το δικαίωμα να αντισταθούμε. Και δυστυχώς δεν υπάρχει ορατή ελπίδα

καλόβράδυ

AlexMil είπε...

demi,
δυστυχώς υπάρχει αυτή η ξεφτίλα, είναι έντονη και πληγώνει πολλές φορές, όμως τελικά δεν νομίζω πως αξίζει και πολύ να μας απασχολεί,προχωράμε στην ανηφόρα μας και όπους μας βγάλει, έτσι ή αλλοιώς η ζωή μας είναι ένα ντέρμπι με σίγουρο νικητή το θάνατο, επομένως
ας ζήσουμε με τα πάθη και τις φαντασιώσεις μας.

καλό ξημέρωμα

Artanis είπε...

Ήθελα να σου απαντήσω με ποίημα, αλλά δεν θα το κάνω...εδώ είναι το δικό σου μπλογκ, όχι το δικό μου...Έχεις δίκιο πάντως...
καλημέρα και καλή βδομάδα...

AlexMil είπε...

Artanis,
μπορείς να απαντάς όπως θέλεις, με ποίηση; γιατί όχι, το κάνουνε πολλοί κι εγώ επίσης.
Πολλές φορές μου αρέσει να σχολιάζω ποιητικά, είναι προκλητικό, σαν αυτόματη γραφή, σε λίγα λεπτά με δοσμένο το θέμα να στιχουργήσεις.
Μια άσκηση ευεργετική του μυαλού.

καλημέρα και καλή εβδομάδα επίσης

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Καλημέρα σου και Καλή εβδομάδα.
Και να μπορούσες δεν θα ήθελες να συμμετέχεις σαν δεκανίκι σε μια κατάπτωση που μπορεί να αποφευχθεί.
Αυτό καταλάβαμε και αυτό εκπροσωπεί και εμάς.
Αν και αυτός που γράφει ξέρει πάντα καλύτερα και έχει εστιάσει κάπου.
Γράφεις πολύ καλά και δίνεις το νόημα.
Και πάλι Καλημέρα.

AlexMil είπε...

Αστρο - Συμμορίτες,

όπως τα λές δεν θέλω να είμαι δεκανίκι κανενός, κυρίως όλων αυτών των μαζικοποιημένων ανθρώπων, ούτε ατομικό ούτε συλλογικό. Στο μυαλό μου για τους στίχους έχω πρωτίστως τον εαυτό μου, όσο παράξενο και άν ακούγεται αυτό και συνέχεια τους άλλους.

Οπως είπα και σε προηγούμενους φίλους δεν είναι όλοι ανθρωπάκια, δεν έχω δικαίωμα να το πω αυτό, υπάρχουν πάρα πολλοί εξέχοντες άνθρωποι παντού, δίπλα μας, πιο πέρα, στην άλλη άκρη του κόσμου.
Αλλά στη ποίηση προτιμώ να μιλώ για το κανόνα, όταν μιλώ για τη κοινωνία,

καλημέρα και καλή εβδομάδα επίσης

D.Angel είπε...

Γουάου!
Τα λόγια σου κόβουν σαν ξυράφι!
Ομως δεν σταματάς Το βάζεις βαθιά στην πληγή!Περιμένοντας κάτι που ίσως ποτέ δεν θα ρθει!
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα

Άστρια είπε...

Μα φυσικά, οι στίχοι σου είναι ξεκάθαροι. Και οι υποθέσεις ρητορικές . Και το σχόλιό μου, με άλλο τρόπο, επιβεβαιώνει στην ουσία όσα λες:))
Μου αρέσει που οι απαντήσεις σου στα σχόλια, είναι εξίσου ενδιαφέρουσες με τους στίχους σου.

ELvA είπε...

Καπου σε εκλαμβανω 'θυμωμενο' και φυσικα εχεις δικιο που αισθανεσαι ετσι. Το τελευταιο καιρο πιστευω οι καταστασεις κανουν καποιους απο εμας που βλεπουμε τη πραγματικοτητα
ν αγανακτουμε. Ειναι κριμα να μην υπαρχει 'φως στο τουνελ' που εμεις δημιουργησαμε...Η μηπως υπαρχει και δεν ξερουμε τον τροπο να το ανακαλυψουμε;

Tη καλησπερα μου απο Σουηδια

AlexMil είπε...

D.Angel

Δεν περιμένω τίποτα να έρθει, δεν πιστεύω σε ανατροπές, σε επαναστάσεις, που μπορούν να αλλάξουν το σύστημα, πιστεύω στον άνθρωπο, που σιγά σιγά και σε μεγάλο βάθος χρόνου ίσως μπορέσει να καταλάβει απλά πράγματα, το πως δηλαδή η κυριαρχία δουλεύει σε βάρος του ολοκληρωτικα. Τον αποκαλώ ανθρωπάκι (πρώτος απ' όλους είμαι εγώ βέβαια) γιατί μέχρι τώρα δεν έχει κάνει σχεδόν τίποτα προς τη προαναφερθείσα κατεύθυνση.

Ευχαριστώ για το πέρασμα
τα λέμε

AlexMil είπε...

Astria,
φυσικά και συμφωνούμε,
όσο για τα σχόλια επειδή αναφέρονται σε κοινωνικοπολιτικά θέματα, που θεωρώ πως είναι πολύ σοβαρότερα, από τα προσωπικά,
δίνω ιδιαίτερη προσοχή.
Μέσα από αυτά αναπτύσσεται η σκέψη μου για το κάθε πόνημά μου, αν και προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατό περισσότερο σαφής σε αυτά που γράφω.
Και με το διάλογο μεταξύ μας, αναπτύσσουμε, βελτιώνουμε τη σκέψη μας περισσότερο.

ευχαριστώ που καταθέτεις τις σκέψεις σου, τα λέμε

AlexMil είπε...

Για σου Elva,

"θυμωμένος" δεν είμαι, γενικά είμαι πολύ ήπιος άνθρωπος,
πικραμένος ναι, γιατί βλέπω γύρω μου να κυριαρχεί η ανοησία και το κυνήγι επουσιωδών πραγμάτων.
Και το πιο σοβαρό, υπάρχει μια επιδείνωση, ένας κατήφορος, που οδηγεί σε μια κοινωνία matrix.
Φως στο τούνελ, δεν ξέρω, υπάρχουμε μόνο εμείς οι άνθρωποι που από υποχείρια πρέπει να γίνουμε ενεργούμενοι. Το πώς θα γίνει αυτό ούτε αυτό το ξέρω. Το μόνο που ξέρεις και ξέρω είναι πως υπάρχουν άνθρωποι, «μικροκοινωνίες» εδώ και κει που προσπαθούν για ένα αύριο καλύτερο.
Τι άλλο να πω………

Έκανες μεγάλο ταξίδι μέχρι εδώ και ευχαριστώ για το πέρασμα,

logia είπε...

να ξέρεις: διαβάζω πάντα με λαχτάρα ότι γράφεις άσχατα με το αν αφήνω ή όχι σχόλιο...
καλό βράδυ

AlexMil είπε...

logia,
ευχαριστώ που περνάς,
και γω πολλές φορές δεν σχολιάζω πολλούς φίλους, όχι από αμέλεια, αλλά δεν έχω χρόνο πολύ τις καθημερινές. Μένει το Σαββατοκύριακο αλλά τι να πρωτοκάνω, ίσα ίσα προλαβαίνω να ικανοποιώ τη μεγάλη μου ανάγκη,να γράψω στίχους.

Οπωσδήποτε όμως τους διαβάζω όλους, αλλά πολλοί είναι ταχύτατοι και χάνω πολλές φορές επεισόδια.


Καλό ξημέρωμα

Γαλάτεια είπε...

Συμφωνω και επαυξανω!
Καληνυχτα! :)

AlexMil είπε...

Γαλάτεια,

Ευχαριστω για το πέρασμα
τα λέμε και καλημέρα

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΟΛΑ.ΤΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ.
ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

AlexMil είπε...

SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ
καλώς σε βρήκα κι εγώ και χαίρομαι που περνάς από τα μέρη μας.
Σίγουρα, όποιος γράφει είναι απαραίτητο να γράφει πρώτα για τον εαυτό του όταν κρίνει τους άλλους. Δυστυχώς είμαστε σχεδόν όλοι μέρος του προβλήματος, της αδυναμίας δηλαδή να απαλλαγούμε από την ανοησία που μας διακατέχει, κυρίως για τα σοβαρά πράγματα.

Καλό απόγευμα
Τα ξαναλέμε

Poet είπε...

Αλέξη, διαφωνώ με τη λογική της εξομοίωσης των πάντων. Δεν είσαι ανθρωπάκι!!! Είναι ολοφάνερο από τη δυναμική σου παρουσία εδώ. Αυτό που προφανώς εννοείς είναι ότι δεν είσαι ήρωας. Ελάχιστοι είναι οι ήρωες στην εποχή μας. Όλοι αφανείς, εκτός αν επιλέξει από ιδιοτέλεια η τηλεόραση να τους προβάλει.

Αυτό που κάνεις εσύ όμως είναι σημαντικό. Όπως σημαντικό είναι κάθε λιθαράκι στη σωστή κατεύθυνση. Δεν είναι η απόλυτη συνέπεια στην προσωπική μας ζωή που μας καθορίζει αλλά η συνισταμένη των πράξεών μας. Και αισθάνομαι ότι η δική σου, όπως και μερικών άλλων που γνώρισα στο διαδίκτυο, είναι σαφώς θετική.

Καλό απόγευμα, φίλε.

AlexMil είπε...

poet,
χάρηκα για την επίσκεψή σου, όσο για το "ανθρωπάκι" μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να χαρακτηρίζω ένα μεγάλο κομμάτι των ανθρώπων και να μη βάζω και τον εαυτό μου μέσα. Και συνήθως το βάζω στα κακώς κείμενα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Βέβαια δεν είναι όλοι ανθρωπάκια, θα ήμουν ανόητος να το ισχυριστώ αυτό, αλλά στη περίπτωση εδώ οι στίχοι είναι μια καταγγελία και μια δήλωση, που απευθύνεται σε όλους. Το αν απευθύνεται σε μένα σε σένα, σε κάποιον άλλο εξαρτάται από τη συνείδηση μας.

Ευχαριστώ για τα λόγια σου
Καλό απόγευμα

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Εγώ πάλι, πίσω από το "σκληρό και καυστικό" κειμενο σου, βλέπω πολύ πόνο....

Αν κάνω λάθος διορθωσε με....αλλα δε νομιζω

Ανώνυμος είπε...

Μην το ψάχνεις, στο ίδιο έργο θεατές μια ζωή είμαστε όλοι. Κι η πλάκα είναι ότι εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές του έργου μας.
Ο σκηνοθέτης είναι για δέσιμο, μα το σενάριο παίρνει νερό, αρκεί να το καταλάβουμε.

Καλημέρα και καλώς σε βρίσκω :)

AlexMil είπε...

Αγαπητή Ρίκη,

Σίγουρα υπάρχει ένας γενικός "πόνος" για αρκετά πράγματα, που καθορίζουν τη ζωή μου αλλά πιστεύω πως ο ίδιος πόνος υπάρχει και σε άλλους ανθρώπους. Οι συγκεκριμένοι στίχοι καθοδηγήθηκαν από το πονο μπροστα στην αδιαφορία της πληοψηφίας να πάρει τη τύχη στα χέρια της.
Θα μου πεις βέβαια προς τη το ενδιαφέρον, τότε είναι σαν με ρωτάς ή να ρωτάς τον εαυτό του γιατί γράφεις.

Ευχαριστω για το πέρασμα
θα τα λέμε
καλό απόγευμα

AlexMil είπε...

Αγαπητή Ανεμοδούρα,

Με άρεσε πολύ, "είμαστε θεατές και πρωταγωνιστές". Γιαυτό υπάρχει το πρόβλημα μόνο που είμαστε οι σεναριογράφοι και οι σκηνοθέτες επίσης.
Βέβαια το ψάχνω όχι γιατί βγάζει πουθενά αλλά γιατί πρέπει να πούμε κάτι για όλα αυτά

ευχαριστώ για το περασμα
τα λέμε και καλό απόγευμα

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Ξανά Καλημέρα.
Η εικόνα που άλλαξες είναι πολύ δυνατή και άκρως περιγραφική όπως όλα.

AlexMil είπε...

Aστρο - Συμμορίτες,

και από μένα καλημέρα,
Για την εικόνα, όποτε έχω χρόνο σχεδιάζω, ηλεκτρονικά βέβαια.
Επειδή επαγγελματικά ασχολούμαι και με το 3d και το animation, μου είναι εύκολο. Απλά ο χρόνος με τρέχει.


Τα λέμε

dyosmaraki είπε...

Υποκλίνομαι στη δύναμη της πένας σου

AlexMil είπε...

dyosmaraki, γεια σου

ευχαριστώ για τα λόγια σου.Το μόνο που κάνω είναι να μιλώ γιαυτά που με πονούν σε προσωπικό και σε κοινωνικό - πολιτικό επίπεδο

καλό βράδυ

elpenor είπε...

Σκληρό, καυστικό, εύστοχο...

Εξαιρείται άραγε κανένας μας ολότελα από την περιγραφή;

Την καληνύχτα μου..

AlexMil είπε...

Elpenor,

καλώς ήρθες,
εξαιρούνται αρκετοί, όχι εγώ πάντως, μπορεί να εξαιρείσαι εσύ αν στους στίχους δεν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου

καλό ξημέρωμα και με μπλουζ

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΑΡΩΓΗ είπε...

Καλημέρα Άλεξ
Καθένας από εμάς καθώς διαβάζει το κείμενο βλέπει σε κάποια σημεία τον εαυτό του.
Όλα όσα είπες είναι αλήθεια!
Έχουμε αφήσει τον εαυτό μας να είναι ένα γρανάζι μέσα σε μια σκουριασμένη μηχανή ( του αλλότριου κράτους μας) ! Ta ιδανικά και αξίες της ζωής για πολλούς ανθρώπους έχουν χαθεί προ πολλού!
Καταναλωτικά όντα, με καταθλιπτικές τάσεις έχουν γίνει πολλοί νεοέλληνες. Η θλίψη προέρχεται από το ότι δεν μπορείς να αποκτήσεις αυτά που σε έκαναν να πιστέψεις ότι έχεις ανάγκη. Ψεύτικες ανάγκες έχουν δημιουργηθεί!
Πρέπει να ροκανίσουμε την καρέκλα των καρεκλοκενταύρων και των δεινοσαύρων που η μνήμη τους για εμάς ξυπνά λίγες εβδομάδες πριν πάμε στο γυάλινο και κατά τα άλλα διάφανο κουτί με το χαρτάκι που εκφράζει την κρίση μας.

AlexMil είπε...

Αγαπητέ Νίκο,
δεν έχω κάτι να πω σε αυτά που γράφεις, δυστυχώς είμαστε σε μια επαναλαμβανόμενη διαδικασία, χαμένων δυνατοτήτων, όπου έχουμε γίνει πιόνια των ισχυρών.
Και το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι τόσο το κυρίαρχο σύστημα που μας εξουσιάζει, όσο το ότι η συντριπτική πλειοψηφία το θεωρεί, λογικό, φυσιολογικό, και το πολύ πολύ να αντιδρά στο επίπεδο διαχείρισης με τις κομματικές εναλλαγές.

Χάρηκα για την επίσκεψη.

Καλή ξεκούραση