Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Σκέψεις αναμονής


Στο βρώμικο πλακόστρωτο γονάτισα
και το παγωμένο αίμα  που γλίστρησε
ουρλιάζοντας από τα λούκια της απελπισίας,   
στην αποβάθρα του παρελθόντος μου λίμνασε,
ένορκος καθρέπτης  ετυμηγορίας ενοχής
γι αυτά που έκανα και δεν έπρεπε να κάνω,
τη μορφή μου προβάλλοντας μισοσβησμένη,
πλάνο φθαρμένο στο έπος της ζωής.

Στην άδεια μποτίλια, το αερικό των αναμνήσεων,
σαν Βαβυλώνια αναγραφή σε πλάκα αναθεμάτων,
τα χείλη προκλητικά έγλειφε και με καλούσε,
η αλαζονεία σε ιδεογράμματα ανοησίας
του παρελθόντος τη κοροϊδία,
σε προπαγανδιστικές αφίσες τύπωνε,
αέρας νοσηρός από τη πόλη των ψυχών,
τις έφερνε για να σκεπάσουν,
της ψυχής μου τη σκοτεινή μπροσούρα.  

Στη ακονισμένη πύλη της ανυπαρξίας
ακέφαλα αγάλματα, φύλακες της νοσταλγίας,
τις ψυχές  σε  υπόγειο συρμό επιβίβαζαν,
για τον κόσμο που αιωρείται στις καρδιές μας,
αόρατες σιωπές, σαστισμένες   
με αποσκευές ονείρων  που δεν έζησαν,
με αντικείμενα που δεν δόθηκαν,   
αυταπάτες σε λίμνη μολύβδινων δακρύων.

Έρημος η ζωή, μισοθαμμένα ερείπια,   
καλπάζουσες οι στιγμές δραπετεύουν,
απ’ την όαση της υποχρεωτικής αναμονής,  
προκαταβολές οφθαλμαπάτης οι ελπίδες
σκεπασμένες με πορφυρό μανδύα,  
παραμένουν μνημειώδη ερωτηματικά,
σε τελματώδη υγρά σπερματικά,
παραστάσεις της βασανισμένης ύλης,
που ο αναβάτης της άλλης πλευράς,
για να τις εκμηδενίσει, να γεράσουν τις αφήνει.

Αναφιλητά από τις δονήσεις της καρδιάς
χαμένα μηνύματα στο άπειρο της περιπλάνησης  
αναζητούν πεπρωμένο στο  κόκκινο πλανήτη,
όνειρα ουσίας πλασμένα με δάκρυα,
δέσμια στο καθρέπτη του θυμικού,   
θωπεύουν την απελπισία της ψυχής,  
με αστρικές νεράιδες τη ζωή καθοδηγούν,
οδηγώντας την στο τέλος της σιωπής.



AlexMil  Δεκέμβριος  2009



34 σχόλια:

kariatida62 είπε...

"...με αστρικές νεράιδες τη ζωή καδοδηγούν,
οδηγώντας την στο τέλος της σιωπής"

Είναι ότι πιο γαλήνιο έχω ακούσει!
Καλησπέρα ποιητή μου!

AlexMil είπε...

kariatida62

Ευχαριστώ για τα λόγια σου, η ζωή είναι γαλήνια όταν γνωρίζουμε, αισθανόμαστε, καταλαβαίνουμε ή τουλάχιστον υποψιαζόμααστε τη θέση μας, το ρόλο μας, στο πέρασμα του βιολογικού μας χρόνου.

καλημέρα

Άθεος είπε...

Από ποίηση δεν τα πάω καλά!
Στα νιάτα μου, όταν απογοητευόμουν ερωτικά έγραφα κανένα ποίημα.
…ξέρεις για την κάθαρση!
Διαβάζοντας το δικό σου χιλιάδες εικόνες πέρασαν από το μυαλό μου.
Δεν κατάφερα όμως να τις συνδέσω μεταξύ τους.
Εσύ που τις έγραψες και φυσικά τις επινόησες, τις συνδέεις… ή δεν είναι υποχρεωτικό…
Σου βάζω δύσκολα ή εγώ τα κάνω έτσι…

AlexMil είπε...

Δεν βάζεις δύσκολα, απεναντίας, το παράπονό μου είναι ότι γενικά δεν υπάρχουν κριτικά σχόλια.
Τώρα, έχεις δίκιο πολλές εικόνες, καταστάσεις, αμφισημίες κ.λ.π. και για αυτό και ο τίτλος του ποιήματος: Σκέψεις αναμονής. Διάσπαρτες σκέψεις, όπως κάνουμε όλοι μας όταν περιμένουμε, οπουδήποτε, οτιδήποτε, τη ζωή, το θάνατο, το τραίνο της φυγής............

Καλό απόγευμα

Καλυψώ είπε...

καλησπερα αλεξ

τα ποιηματα νομιζω ειναι κατι πολυ προσωπικο..δυσκολα τα ερμηνευεις χωρις να βιασεις το λογο αν θες ππυ γραφτηκανε..μα ο καθενας βρισκει στην αναγνωση καποιο κομματι δικο του..και αυτο κρατα..

ολοι μας λιγοτερο η περισσοτερο
μπαινουμε στην διαδικασια να μεμφθουμε τον ιδιο μας τον εαυτο και πολλες φορες εκεινοι που εχουν μια ευαισθητη συνειδηση,ενοχοποιουν καθε πραξη η κινητρο η σκεψη που εχουν κανει..

ανθρωποι ειμαστε..γεματοι απο φως και σκοταδι...παραδεισο και κολαση..γεματοι ευχες και καταρες..

και ο αγωνας μας ειναι να μπορεσουμε να βρουμε μεσα απο την αναζητηση μας..εκ των εσω..εκεινον τον δρομο που θα μας προσφερει την καθαρση και την αυτογνωσια..

υπεροχη η δημιουργια σου!!!
γεματη σταχτη και φως..γεματη απελπισια μα και ελπιδα..

καλο απογευμα!!

logia είπε...

σκέψεις για τη ζωή αντικρουόμενες και τόσο διαφορετικές μα όλες αληθινές έτσι, που να μην ξέρει ο αναγνώστης, αν πρέπει να χαρεί δια τις αστρικές νεράιδες, που οδηγούν τη ζωή στο τέλος της σιωπής ή να λυπηθεί με τις ελπίδες, που δεν είναι παρά προκαταβολές οφθαλμαπάτης
πόσο δύσκολη είναι η ζωή...

Phivos Nicolaides είπε...

Με τις δονήσεις της καρδιάς σου Άλεξ μας ταξιδεύεις ποιητικά!

AlexMil είπε...

Καλυψώ,

συμφωνώ πως τα ποιήματα ειναι πορσωπικά βιώματα, αλλά και σκέψεις, απόψεις σε θέματα της ζωής, της κοινωνίας, της αδικίας, της ηδονής, του έρωτα, του θανάτου. Το τελευταίο ίσως το πιο σοβαρό, για ένα απλό λόγο, βρίσκεται παντού, η ζωή καθορίζεται από το θάνατο, ο χρόνος το ίδιο.
Στους στίχους του ποιητή, ο καθένας μας ανακαλύπτει κάτι δικό του, στις λεπτές αποχρώσεις της δικιάς του ζωής, ίδια σκέψη, ίδια συναισθήματα, ίδια περιστατικά και αντιδράσεις.
Τότε ο στίχος λειτουργεί, παράγει συναίσθημα, μέσα από τα πιο σκληρά λόγια και παραστάσεις.

τα λέμε
καλό βράδυ

AlexMil είπε...

logia

"Έπιασες" την ουσία των στίχων, όπως είπα και στο φίλο Άθεο, διάσπαρτες σκέψεις και στιγμιότυπα της ζωής μου/μας, που καθορίζονται από μεγάλες και αδυσώπητες αλήθειες, από συμπεριφορές μας, ηθελημένες ή άθελες

Τα λέμε
Καλό βράδυ

AlexMil είπε...

Phivos Nicolaides

Αγαπητέ μου με όλων των καρδιών τις δονήσεις ταξιδεύουμε ποιητικά, όλοι στο ίδιο συρμό βρισκόμαστε, όλοι στο κόσμο που αιωρείται στις καρδιές μας θέλουμε να πάμε.

τα λέμε
καλό βράδυ

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Καλημερα Αλεξ!
Ναι, θεωρω κι εγώ, ότι παρά το "σκληρό κάδρο" που ως συνηθως περιβάλλεις την ποιηση σου, είναι απο τα πιο γαλήνια κομμάτια σου που εχω διαβασει
Αν ειναι γραμμένο τώρα, να υποθέσω πως κάτι αλλαξε στη ζωή σου;

AlexMil είπε...

Ρίκη,
Οτι δημοσιεύω ειναι γραμμένο στο τώρα. Κατά κανόνα δεν γράφω με γνώμονα τα συναισθήματα της στιγμής, αλλά με βάση όλα όσα μέχρι τώρα στη ζωή μου έχω βιώσει και δεν είναι λίγα. Αυτά παράγουν εκόνες που τις μετατρέπω σε στίχους.
Δεν άλαξε δε τίποτα στη ζωή μου, βαδίζω ως συνήθως κάτω από μεσσαιωνικές πύλες του παρελθόντος, σε πόλεις του μέλλοντος, με τη ψυχή μου ακόμη στο σήμερα.

καλό βράδυ

Ανώνυμος είπε...

Αlex μου ποσο με τρομαζει η πραγματικη ζωη οταν την γραφεις μου βγαινει ενας φοβος,οτι δεν ειμαστε κατι οτι ολα ερχοντε και φευγουν οτι οι ψυχες χανοντε σε πυλες αλλοτε φωτεινες και αλλοτε σκοτεινες.καλο σου βραδυ φιλε μου.

AlexMil είπε...

ΜΩΒ ~~~ΜΩΒ

αγαπητή μου, γιατί να φοβάσαι για κάτι το αναπόφεκτο, γέλα, απόλαυσε, ερωτεύσου ακόμη και το παράλογο, πέταξε πάνω από χωριά και πόλεις, τις νύκτες με τους ανέμους συντροφιά και προσγειώσου εκεί όπου η μουσική δεν σταματά ποτέ και η μνήμη ξεχνά το παρελθόν.

καλό βράδυ

liza είπε...

Ξεδιπλωνεις πτυχες του εαυτου σου,ανοιγεις παραθυρο για να σε γνωρισουν μεσα απο τα γραφωμενα σου...Καλο βραδυ και καλη εβδομαδα:)))

AlexMil είπε...

liza,

δεν είναι πτυχές μόνο του εαυτού μου, αλλά και πολλών άλλων, των περισσοτέρων. Οι ζωές μας είναι ελάχιστα διαφορετικές στα βασικά.

καλό βράδυ

thumbelina είπε...

Εγώ Άλεξ μελαγχόλησα με το ποιήμα σου,
ίσως γιατί μέσα του ανακάλυψα αλήθειες που με φόβισαν...
καλή βδομάδα!

AlexMil είπε...

thumbelina,

η μελαγχολία αγαπητή μου είναι ενίοτε ευεργετική, σαν εσωτερική διαδικασία, βοηθά την αυτογνωσία, τη ομιλία με τον εαυτό μας.

καλή βρομάδα

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Διαβάζοντας τα ποιήματά σου έχουμε να πούμε τα εξής.
Η μισή Υφήλιος γράφει ποιήματα ή τουλάχιστον προσπαθεί.
Τα δικά σου, ή μάλλον ο δικός σου τρόπος σκέψης και αφήγησης, καθώς και η αποτύπωση είναι κάποιες φορές συγκλονιστικά.
Μία από αυτές τις φορές για εμάς, ήταν το σημερινό ανάγνωσμα.
Γράφεις εξαιρετικά!!!!!

Madame de la Luna είπε...

"..με αποσκευές ονείρων που δεν έζησαν.."

Σ' αυτό στάθηκα. Δεν υπαρχει κάτι που να μας τρώει περισσότερο, οπότε καλύτερα να ζούμε τα όνειρά μας.

Κι οι αντιφάσεις μας, μέρος μας είναι.

Καλό μεσημέρι.

AlexMil είπε...

Αστρο - Συμμορίτες

Πρασπαθώ να αποτυπώνω τις σκέψεις μου, όχι τόσο με συναισθηματική χροιά όσο με ρεαλιστική. Αυτό είναι σκληρό, μια ανελέητη διαδικασία για μένα, όπου η αποκάλυψη της ουσίας των πραγμάτων, των καταστάσεων, της μοίρας μας, είναι μια σιωπηρή διαδρομή προς το αναπόφευκτο. Δεν είναι βέβαια πεσιμισμός αυτό, απλά αποκάλυψη του πέπλου που φαινομενικά κρύβει την αλήθεια μας


καλό απόγευμα

AlexMil είπε...

Madame de la Luna

τα όνειρα, αχ αυτά τα όνειρα, ακόμη και αυτά πολλές φορές δεν έρχονται, αλλά όπως λες και συ από το τίποτα τουλάχιστον να ζούμε τα όνειρά μας.

καλό απόγευμα

Leviathan είπε...

iperoxo!!!!!!! kales giortes na exeis!! :)

AlexMil είπε...

Leviathan

ευχαριστώ για το πέρασμα, καλές γιορτές και για σένα, με ευχάριστη παρέα, με αγαπημένα πρόσωπα.

καλό βράδυ

elis.pandora. είπε...

Kαλή σου μέρα Alex!
Ας έρθει καί τό τέλος,αρκεί να τό θωπεύουν τα όνειρά μας στήν πορεία του καί οι επιθυμίες να γίνονται πραγματικότητα.
πολλές ευχές γιά χαρούμενες γιορτές!!!

AlexMil είπε...

elis,
καλησπέρα, εύχομαι σε σένα και στα αγαπημένα σου πρόσωπα να περάσετε όμορφες και χαρούμενες γιορτές, με ταξίδια ακόμη και κοντινά, με αγάπη και ενδιαφέρον γιαυτούς που δεινοπαθούν.

τα λέμε

dyosmaraki είπε...

Ευχή μου να έχουμε πάντα μια αστρική νεράϊδα που να μας καθοδηγεί και να βρίσκεται πάντα στο πλάϊ μας

Καλές γιορτές σου εύχομαι Alex

AlexMil είπε...

dyosmaraki

εύχομαι και σε σένα χρόνια πολλά, να περάσεις ευχάριστα και ξεκούραστα με τους αγαπημένους σου

καλό βράδυ

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Καλησπέρα και χαρούμενες μέρες!
Πέρνα να δηλώσεις το ζώδιό σου.

AlexMil είπε...

JK O SKROYTZAKOS

Ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω, καλές γιορτές για σένα κα την οικογένειά σου, με χαρά και ξεκούραση

καλό β΄ρδυ

AlexMil είπε...

Αστρο - Συμμορίτες,

Χαρούμενες μέρες και σένα και σε ότι αγαπάς.

καλό βράδυ

xristina είπε...

χρόνια πολλά AlexMil και ευτιχισμένος ο νέος Χρόνος.

AlexMil είπε...

xristina...i melissa

Χρόνια πολλά και σε σένα. Ο καινούργιος χρόνος να είναι όπως τον επιθυμείς.