Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Της ψυχής μου οι φόβοι



Με αργές κινήσεις στους ήχους του μπλουζ,
εκεί στο μπαρ του ντοκ 4 στο δυτικό λιμάνι,
το κορμί σου μέσα στο μαύρο κολάν ερέθιζες,
με κοιτούσες με μάτια λαμπερά και γέλαγες,
βραχνή φωνή από  εκκρίσεις ηδονής
σαν να ζητούσες, υγρά να ρουφηχτούν, να σμίξουνε.

Κάτω από το αράχνινο  μπλουζάκι σου,
υπόγειοι κόσμοι  οι ρώγες σου, 
καυτές αιχμές τη λάβα τους να χύσουνε,
προκλητικές, αυθάδεις υποσχέσεις 
στης γλώσσας τα τρυφερά αγγίσματα,
αρχαϊκή, παράξενη η  αφή της σάρκας σου
στη μυρωδάτες φαντασιώσεις μου.

Με παραισθήσεις του ποτού ερωτικές,
στη γωνιά του μπαρ τον ιδρώτα σου έγλυψα,
τη καυλωμένη σου αναπνοή ένοιωσα,
σαν δαιμονικό στο δέρμα μου άγγισμα,
στις ρουφηξιές του στριφτού σου χάθηκα
και την εκπνοή σου στα σωθικά μου ήθελα,
ερωτικές εκμυστηρεύσεις ανείπωτων στάσεων, 
στη μαύρη σου σχισμή με βύθισαν.

Υποσχέθηκες και στη πίστα ξαναγύρισες,
τα ανθρωπόμορφα σε περιτριγύρισαν,
κόκκινα μάτια εωσφόροι φαλλικοί σε άναψαν,
υγρά τους χύθηκαν σε στοιχειωμένες σταγόνες
που στο κορμί σου τιναζόντουσαν,
τρελαμένες διεγέρσεις που σε ξεγύμνωναν,
αισθανόσουν γυμνή και το έδειχνες,
σαν δαιμονισμένη με σάτυρους να σε υμνούν,
στα βρομόλογά τους ανταποκρινόσουνα.

Λαίμαργες οι φαντασιώσεις μου, σερνόντουσαν
πονηρά, πρόστυχα στις στοές του πόθου σου,
μεταλλαγμένες  από αλχημικά σπέρματα
σε αποφύσεις παράδοξες, υπερφυσικές,
που απομυζούσαν την ερεθισμένη αύρα σου,
σαν σχέση εφήμερη σε ξεπεσμένο hotel
μιας επαναστατημένης νύκτας περιθωριακής,
χωρίς όρια πόνου, ηδονής και ηθικής.

Την αναπνοή σου με χείλια μισάνοικτα,
όπως υποσχέθηκες ρούφηξα, μου δόθηκες,
και απορημένη  λίγο μετά σαν να ψιθύρισες,
πως γίνεται αυτό, να μοιάζεις σαν να ζεις,
έχοντας πουλήσει το θεό στο διάβολο;
πως γίνεται την ηδονή να αναζητάς
στο λυκόφως των αιμάτινων δακρύων
και δίστιχα ν’ απαγγέλεις ερωτικά;

Τι να της πω; για την υδατογραφία της,
που βυθισμένη στο παρελθόν διαλύθηκε;
για το πάθος που ο λαβύρινθος της αδιαφορίας
διαίρεσε σε αμέτρητα λεπιδόμορφα  κομμάτια;
για τις αλχημείες του χρόνου στη πυραμίδα της ζωής,
που τη νιότη  σε κρύπτη να γερνά φυλάκισε,
τιμωρώντας την αγάπη που τον αμφισβήτησε;

Δεν απάντησα, μόνο τα μάτια θάμπωσαν,
το βρώμικο αέρα έξω στην αποβάθρα ρούφηξα,
και  οι σκιές στο  βάθος και πάλι εμφανίστηκαν,
της ψυχής μου οι φόβοι για κόμη μια φορά πλησίαζαν.



ΑlexMil  Νοέμβριος 2009

30 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ερωτικού προβληματισμού λέξεις!
:)

Καληνύχτα

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Εντύπωση θα μου εκανε να δω κάτι "λιγοτερο' απο σένα Αλεξ
Ζωγραφιζεις γλυκα την ωμή πραγματικότητα με τις σκληρές λέξεις σου...ως συνηθως..μ' αρεσει αυτο!


Καλησπέρα!

kariatida62 είπε...

Τους φόβους της ψυχής δεν μπορεί να τους εξαφανίσει ένας έρωτας με στοιχεία, μόνο, της ηδονής!

Κάθε στροφή του ποιήματος και ένας πίνακας, μια εικόνα...
όσο και να τόντυσες με καταθλιπτικό μανδύα...μ'άρεσε,βρε Άλεξ!

b|a|s|n\i/a είπε...

στων ψυχών τους φόβους χαμόγέλα.
καλημέρα σου.

προφήτηs είπε...

έρωτας κ φόβος σε κάθε βλέμμα, σε κάθε πρώτη κίνηση, σε ότι αρχίζει κ ότι ποτέ δε θα τελειώσει.. μέσα στις στιγμές του τώρα, του πριν.. κ των αναμνήσεων....


καλημέρα

xristina είπε...

...της ψυχής μου οι φόβοι για μια φορά ακόμη πλησίαζαν... όμορφα γράφεις AlexMil, καλησπέρα.

AlexMil είπε...

Τόνια,
ερωτισμού λόγια και όχι μόνο.

καλησπέρα,

AlexMil είπε...

Ρίκη,

Σκληρές λέξεις αλλά και απαλές όταν η ανάμνηση και το ερωτικό συμπλέκονται

καλό απόγευμα

AlexMil είπε...

kariatida62

κάποιες φορές εφήμερα μπορεί η ηδονή να εξαφανίσει τους φόβους της ψυχής.

καλό απόγευμα

AlexMil είπε...

melissalli

κάπως έτσι είναι ο χρόνος του καθενός μας, ηδονή και πόνος, προσμονή και απαγοητευση, πορεία προς το τέλος του δρόμου, όπου οι σκιές γίνονται ένα

καλα να περνάς

AlexMil είπε...

προφήτη,
η κάθε στιγμή μας, το κάθε βλέμμα, όπως γράφεις, έρωτας και φόβος, μια μίξη που δημιουργεί τη πίκρα, την υπαρξιακή αγωνία.


καλό ΣΚ

AlexMil είπε...

b|a|s|n\i/a

Στης ψυχής τους φόβους σίγουρα χαμογελώ, αλλά δεν αρκεί νομίζω.

καλό απόγευμα

Ιάκωβος είπε...

!! και οι πίνακες δικοί σου;!
Αν θελεις πέρνα κι από δω - www.alexiptoto.net (Αλεξήπτωτο - Διαδικτυακό Περιοδικό Λόγου και Τέχνης). καλησπερίζω..

efhbos είπε...

Αναμνησεις..?
Βλεπω πριν πριν παντρευτεις η ζωη σου ηταν συναρπαστικη...:P

AlexMil είπε...

efhbos,
μου άρεσε το σχόλιό σου, ήταν, είναι ενδιαφέρουσα κατά μια έννοια η ζωή μου, μέχρι τώρα.

καλό βράδυ

AlexMil είπε...

Ιάκωβε,

οι πίνακες δεν είναι δικοί μου, δεν είμαι ζωγράφος, πέρασα και από το
το Αλεξίπτωτο, πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια,

καλή επιτυχία

Artanis είπε...

Ουάου!!!!!

No further comments...

AlexMil είπε...

Artanis,

Μου άρεσε το Ουάου!!!. Απίθανο.

καλό ξημέρωμα

55fm είπε...

Πληρότητα...εκφράζει για μένα,πληρότητα με τρυφερότητα με χάδι,με φόβο,με ελπίδα, με αγάπη,με αμφισβήτηση,με γέλιο, με κλάμα,με έρωτα...με όλα, για όλα...!
Σου στέλνω την καλημέρα μου, φίλε μου!

AlexMil είπε...

Αγαπητή 50fm
πάνω - κάτω τα ίδια εκφράζει και για μένα, με μόνη διαφορά την υπαρξιακή θέση που ο καθένας μας βιώνει (λίγο θα έλεγα) διαφορετικά.

καλό απόγευμα

55fm είπε...

Συμφωνώ μαζί σου!
Καλό βράδυ και καλή βδομάδα!

Ανώνυμος είπε...

Έτσι είναι κατά βάθος ο άνθρωπος, όπως το λες... "χωρίς όρια πόνου, ηδονής και ηθικής".
Αν θα τ' ανακαλύψει ο καθένας από μας, είναι μια άλλη υπόθεση.
Δυνατές εικόνες, με "ξύπνησες" για τα καλά!
Καλησπέρα :)

AlexMil είπε...

Ανεμοδούρα,
χαίρομαι που σε "ξύπνησα", πραγματι ο άνθρωπος δεν έχει όρια, κανείς μας, οι μικρές και μεγάλες συνθήκες, κοινωνία, θρησκεία, οικογένεια κ.λ.π........ επιβίωση, μας βάζουν σε όρια

καλό ξημέρωμα

thumbelina είπε...

καυτός, ωμός πόθος που όμως δεν αρκεί για να σβήσει τους φόβους της ψυχής...

δυνατές εικόνες,έντονα συναισθήματα..

καλό βράδυ!

zekia είπε...

εγώ θα σταθώ στους υπέροχους πίνακες της ανάρτησης:) Καλό μήνα να έχουμε

AlexMil είπε...

zekia

πράγματι όμορφοι πίνακες

καλό μήνα επίσης

AlexMil είπε...

thumbelina

Σίγουρα ο πόθος δεν σβύνει τους φόβους της ψυχής, για λίγο όμως τους απαλύνει

καλό απόγευμα

Ανώνυμος είπε...

καλο σου βραδυ alex ,
ποθος-ποθος
παθος-ερωτας
ηδονη-αγαπη
αναλογος τι περνεις τι δινεις,
αυτα εισπρατης.
ειναι ακρως ερωτικο με τον δικο σου μοναδικο τροπο.

AlexMil είπε...

ΜΩΒ ~~~ΜΩΒ

ερωτικό ναι αλλά και ανάγκη στην αναζήτηση των αμέτρητων "γιατί"

καλό ξημέρωμα

AlexMil είπε...

Μυστικό είναι η ζωή μας, κανείς μας δεν τη ξέρει πραγματικά.

Καλές γιορτές και να περάσεις όμορφα με τους αγαπημένους σου