Νο 202 (ο προορισμός)

Νο 202 (ο προορισμός)

Πετούσα
σε χαμηλή πτήση,
μπάσταρδος
με φυτεμένα φτερά,
τη καρδιά
αισθανόμουν
σταδιακά
σφαίρα μολύβδινή
να γίνεται,
ώσπου,
το θώρακα τσάκιζε,
τη σάρκα
ξέσκιζε,
και στο έδαφος,
πακτώθηκε,
παρέμεινα
αιωρούμενος ,
οι φλέβες
ατσάλινος λώρος,
ψηλά
με συγκρατούσαν,
στο μυαλό
για πάντα,
αναμνήσεις
θα διοχέτευαν.

Ο θάνατος ,
σε μια στιγμή,
τα φτερά
στη πλάτη έβαλε,
η προετοιμασία
το ταξίδι,
δωρεάν ήταν,
μορφή αγγέλου
μόνο
απαιτούσε.

AlexMil 20-03-2013