κοιμητήριο περιφερειακό

Δεν μπόρεσα να ξεπεράσω

τα συμβάντα της ζωής,
και τώρα, είμαι κάτοικος
κοιμητηρίου περιφερειακού,
και με συντεταγμένες  GPS 
παρακαλώ, διαθέσιμες:
για  θνητούς  και θεούς.

Είχα κοπέλες σε δρόμο
κεντρικό, πουλούσα ντρόγκα,
σε στέκια  τραπεζιτικών,
ήμουν ηθικός σε γενικές γραμμές,
εντάξει , ψιλό δοσοληψίες 
είχα, μόνο φορολογικές,
μάγκας, πως λένε, νέας κοπής. 

Μ’ εκτιμούσαν όλοι οι καλοί,
βέβαια ήταν μόνο οι ισχυροί,
αλλά πώς να το πω, το πρεστίζ
ήταν όλα μου τα λεφτά:
γκαμπριολέ με οδηγό και
φουσκωτό συνοδηγό και με
παρέα εκάστοτε:  ένα πολιτικό 

Θα νομίζετε πως μ’ έφαγαν
οι αξιότιμοι ανταγωνιστές,
λάθος πελάτες μου αγαπητοί,
με ξεπάστρεψαν:  ένας παπάς
και ο ταχυδρόμος της γειτονιάς,
με τις γυναίκες τους έπαιξα,
αθώα, παιγνίδια ομαδικά.

Τώρα, εδώ, σε τόπο χλοερό,
σε τάφο με πέτρινο σταυρό,
αναμένω στο κινητό  τη κρίση
από το παμμέγιστο  θεό,
έριξα άφθονο ρευστό, λάδωσα
πάνω, όλο το προσωπικό,
με διαβεβαίωσαν και ευελπιστώ.  

AlexMil  22-02-2013 (8.00 μμ)