No 363 (φτώχεια)

Αισθάνομαι σκλάβος,
ένας σύγχρονος παρίας,
οι άτιμοι,
μας βύθισαν
στη βαριά σκόνη της φτώχειας,
έπνιξαν και τη μνήμη
για να ξεχνάμε:
η φτώχεια είναι η σκλαβιά
του ενός κι ολόκληρου λαού,
από πάντοτε
και τώρα ακόμη περισσότερο:
τώρα, μας ξεσκίζουν
πίσω από το παραβάν
της νομιμότητας,
μας δίνουν και αντιβίωση:
τους ροπαλοφόρους•
μας έκαναν τρελούς
να κυνηγάμε σαν μαλάκες
ανάγκες ανύπαρκτες,
μετουσιωμένες σε εμπορεύματα
και με τις πόλεις
που έκτισαν,
μου κλέβουν οι μπάσταρδοι
και τη ψυχή:
παραδίπλα,
φτιάχνουμε τις πυραμίδες τους•
άρπαξαν και το αληθινό
κι αυτό ίσως είναι
το χειρότερο,
το κάναν υπόθεση
που δεν απαιτεί απόδειξη,
και μ’ αυτό
ξανάφτιαξαν τους θεούς,
τους δικούς τους,
ένα δόγμα, μια πίστη,
εν ονόματι
της κατασκευασμένης άγνοιας,
όπου τα σημαντικά
κρύβονται
και τα υπόλοιπα,
γίνονται θέαμα
με ποιότητα:
ως μετρήσιμη ακροαματικότητα•
δούλοι λοιπόν,
πως το χωράει το μυαλό μας;
φουκαράδες
πρεζάκηδες καταντήσαμε,
εθισμένοι
στα σκατά τους•
Θέλω τη αποκάλυψη,
την απαιτώ,
τους ιερείς και φαρισαίους,
στη κόλαση
να κλειδώσω τις ψυχές τους
και οι πεινασμένοι να χορτάσουν:
το απαιτώ,
για να μπορούν,
από τη πανανθρώπινη ουτοπία,
τη κόλαση με φωτιά να τροφοδοτούν
αιωνίως•

AlexMil 20-07-2013