Τέλειωσε
και με τους φόβους του,
- αιωρούμενες
σταγόνες αίματος -
τους παραπλάνησε
και στο υπέρ διάστημα
τους ξαπόστειλε,
έπιασε
και τη ψυχή του,
αλαφιασμένη ως συνήθως,
σε αρχαίο caldarium
την έστειλε
κι έπειτα,
φόρεσε τη στολή
και το ποτό,
μια τελευταία γουλιά
κι ήταν έτοιμος:
έκλεισε την εξώπορτα,
αέρας νοτισμένος
με μυρωδιά πηλού
και σκοτεινές πτυχές:
η βάρδια νυχτερινή
και τραυματιοφορέας
σε ασθενοφόρο στην Εθνική,
η δουλειά του …
σχεδόν, κάθε βράδυ•
και ο φόβος,
χρόνια αμέτρητα …..
AlexMil 11-07-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου