Νο 268 (μια μέρα πέρασε)

Νο 268 (μια μέρα πέρασε)

Πύλη
ακανόνιστης προοπτικής,
στυλ Βικτωριανό,
αφυδατωμένο,
στην έρημο
ορθώνεται μπροστά μου,
με τη λευκή άμμο
της συνείδησης,
στο διαφανή θόλο
ενός ακαθόριστου χρόνου:
τα ίχνη ακολουθώ,
γραμμές φλεβικές, χλωμές,
απομεινάρια εδώ και κει
να οδύρονται:
κόκκοι με ψυχές,
με αναμνήσεις συμπυκνωμένες •
όλα είναι απροσάρμοστα,
σαν ράστερ κολλημένο
σε γιγάντια επιδερμίδα
κι εγώ, κάπου,
σε κάποιο μοτίβο,
με κινήσεις σπασμωδικές
το κλειδί να γυρνώ ,
και την πύλη ν ανοίγω:
· μια μέρα πέρασε,
μια άλλη προβάλει·
και οι εφιάλτες είναι εκεί,
γυμνοί
και αφοσιωμένοι.

AlexMil 1.00 11-5-2013