Με είδα να με κτυπούν βάναυσα
μέσα από το κάδρο του φόβου,
στο μυαλό μου το σχημάτισαν
των ονείρων μου οι απαγωγείς.
Ισορροπούσα στην αμφιβολία,
ήλπιζα στην σχισμή της ελπίδας,
όμως από την μια μεριά ήμουν,
αναχωρητής σε σταθερή αναμονή.
Με πάθος την άλλη πλευρά αγάπησα,
εκεί όπου με τις καρδιές συνομιλείς,
όμως οι κακές ψυχές δεν άφηναν,
βασάνιζαν με προσδοκίες τις πληγές.
Έζησα λοιπόν με τη βρωμιά του τίποτα,
το μέσα μου λέρωνε σε κάθε στιγμή,
τώρα στο κάδρο το βλέπω με μορφή,
ξέρω, η στιγμή έρχεται, είναι οριστική.
AlexMil 13-12-2012
2 σχόλια:
όμορφο Άλεξ... μπράβο! ωραίοι οι πίνακες!
Ευχαριστώ,
σίγουρα, αλλά δείχνουν και τη αλήθεια
Δημοσίευση σχολίου