Η αγάπη ρε είναι τιμωρία

Πονεμένα στην άκρη των χειλιών της,
μάτωσα τον εγωισμό μου και τη φίλησα,
το  βλέμμα της αδιάφορο δεν το θελε,
αντίο  της είπα και βρίζοντας μ’ έδιωξε.

Στο δρόμο ήταν βρώμικα και σκοτεινά,
ο πόνος το μυαλό μου κομμάτιαζε,  
με είχε  πληγώσει βαθειά, απάνθρωπα,
πικραμένος,  την εικόνα της τσαλάκωσα.

Η αγάπη ρε, είναι τιμωρία ούρλιαξα,    
στα σκουπίδια της ζωής λίγο πιο κάτω,
τη γεύση και τη μυρωδιά της πέταξα,
και οργισμένος στο σκοτάδι χάθηκα.

ΑlexMil  10-12-2012