Τις στιγμές ρολάρω

Τους δρόμους είδα να τυλίγονται,
τα σπίτια να δονούνται, να πετούν,  
αθόρυβα τον ορίζοντα να διπλώνεται
ύστατο τον ουρανό, να καίει το φως.

Γυμνό το μυαλό, το παρόν σκοτώνει,
κουλουριασμένες σκέψεις φυγής,
κουρασμένες στην έρημο περπατούν,
αναζητούν τις ερμηνείες διαφυγής.

Χαραμάδες που ξερνούν αμφιβολία,    
παγιδεύουν τη ζωή στην απελπισία,
με αγάπες ξεπουλημένες στη ηδονή,
τσαλακωμένες σαν κουτιά μπύρας.   

Τις στιγμές ρολάρω, δάκρυα φθηνά,
καστανομάλλα χορεύτρια η αυγή,
σε σεντόνια ενοχής με καθοδηγεί,
σκέψεις αλλόκοτες, σε κάθε στιγμή.  

AlexMil  07-01-2012