Ο σιγαστήρας

Τον βίδωνε γλυκά,
χωρίς βιασύνη,
ήταν η καλύτερη στιγμή,
ο σιγαστήρας,  
ζευγάρωνε τη κάνη,   
σύζευξη ολέθρια,
επαγγελματική,
και άηχη.

Τελευταία γουλιά,
οι σκιές για να φύγουν,
το άχθος
της μοναξιάς,  
θηκαρωμένο,
μπλουζ η συντροφιά,
ζεστό το κορμί,
σε αφή ερεθισμένη.

Βαριά η σελήνη,
μαρσάρει  τη φυγή,
εκτέλεση, εύκολη,
και για τους δύο,
συμβόλαιο 
σε παρακμιακό
ξενοδοχείο,

προπληρωμένο.
 
 

AlexMil 22-01-2013 (8.00 μμ)