Δύσκολη μέρα
σήμερα,
την νοητή γραμμή,
δεν μπόρεσα,
να διπλώσω
στη ψυχή,
μ’ έπνιγε
ήταν πριονωτή.
Καμένος
στη μορφή της,
άχρηστες σκέψεις,
με πυροβολούν,
να κρυφθώ
τρέχω,
στου ανέμου
τη πνοή.
Τα δάκρυα
σκονισμένα
με πληγώνουν,
χαράσσουν
τις ρυτίδες
του καημού.
Πίκρα,
στο τοίχο
του χρόνου,
σκιτσάρω
τις στιγμές της,
αχνές γραμμές
το σκοτάδι,
τις κάνει
λυπηρές,
τις σβήνει
απ το μυαλό μου
σήμερα,
την νοητή γραμμή,
δεν μπόρεσα,
να διπλώσω
στη ψυχή,
μ’ έπνιγε
ήταν πριονωτή.
Καμένος
στη μορφή της,
άχρηστες σκέψεις,
με πυροβολούν,
να κρυφθώ
τρέχω,
στου ανέμου
τη πνοή.
Τα δάκρυα
σκονισμένα
με πληγώνουν,
χαράσσουν
τις ρυτίδες
του καημού.
Πίκρα,
στο τοίχο
του χρόνου,
σκιτσάρω
τις στιγμές της,
αχνές γραμμές
το σκοτάδι,
τις κάνει
λυπηρές,
τις σβήνει
απ το μυαλό μου
AlexMil 13-01-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου