Είμαστε όλοι χαμένοι

Οι πέτρινες καρδιές σε κορμιά εξουσίας,
από πρωτόγονους , μαριονέτες μας έκαναν,  
είμαστε αυτοί  που θέλουν να είμαστε,
με συνείδηση από τα αντικείμενα φτιαγμένη.

Οι αισθήσεις μου στις εικόνες φυλακίστηκαν,
σαν είδωλο αισθάνομαι να βιώνω τη  ζωή,
στο συμπαντικό καθρέπτη ξεθωριασμένος,
να θρηνώ, για όλα που δεν μπορώ να εξηγήσω.

Κάποτε θέλησα όμορφες μνήμες να φτιάξω,
λέξεις πολλές άκουσα τη μοίρα για να καταλάβω,
πάντοτε όμως, το ασήμαντο διαμεσολαβούσε,  
το εισιτήριο της εκτέλεσης  τελικά για ν’ αγοράζω.

Το υπόλοιπο που μένει είναι η διαφυγή,
στη τελική, το σόου της ζωής δεν έχει λογική, 
στα δάκρυα επιπλέει του αναπόφευκτου,
δυστυχώς,είμαστε όλοι χαμένοι, χαμένοι μαζί.

AlexMil  27-11-2012