Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Τους αγγέλους πυροβολώ



Αργά από πάνω μου πετάς,
ρομποτικός διάβολος,
ανθρακόχρωμος και τουρμπινοφόρος
φορτωτής σωμάτων και ψυχών,

ένας διεκπεραιωτής συμβολαίων ζωής,
σαν αυτό που υπέγραψα
με τους συμπαντικούς θεούς,
πουλώντας τη ψυχή μου,

αντάλλαγμα,
τη ζωή τους για να σώσω.

Σε βλέπω,
θαμπωμένες οι στιγμές,
απ' του καταραμένου ανέμου τη σκόνη,
ακολουθώ,
με μανία και ματωμένες κραυγές,
το δρόμο με τις πεντάπλευρες πλάκες,
χαραγμένες
με θεικές εντολές,
κάποτε,
από πολύποδες ρέπλικες.

Κατεύθυνση,
λόφοs οξύμορφος, βράχια γρανιτένια,
χρονισμένα λίγο πριν το τέλος της
ζωής,
σε μια συνάντηση,
στη κορυφή,
με άγγελους μονόπτερους
να με ακολουθούν,
ιπτάμενους,
σε πυρηνοκίνητες μηχανές,
με βέλη ιερά,
υποσχέσεων και θαυμάτων,
να εκτοξεύουν τηλεπαθητικά.


Λουριά έχω ζωστεί
και σέρνομαι,
τη ατσάλινη κάψουλα κουβαλώ,
τους απογόνους, τα παιδιά μου,
ταγμένα,
τα δάκρυά μου να κάνουν πυρά
και όταν έρθει η στιγμή,
στους κυνηγούς μου να τα στρέψουν.

Πρώτα όμως,

να τα σώσω
πρέπει.....



Στη κορυφή βρίσκομαι,
γονατισμένος,
στα χέρια όπλα κρατώ,
θα τα χρειαστώ,
κάποιες φορές τα πράγματα,
πιο εύκολα γίνονται μέσα στη σκόνη.


Με λόγχες προτεταμένες,
το ιπτάμενο κατεβαίνει,
ακτίνες εκπέμπει
και τη κάψουλα,
σε ασημένιους δακτυλίους αιχμαλωτίζει.
Και αμέσως μετά,
με κολασμένη ορμή,
βρυχάται και στριφογυρνά,
μια μαύρη τρύπα γίνεται,
και στα κύματα του χρόνου,
βυθίζεται, χάνεται.

Μόνος πια,
από το πόνο τρελαμένος,
πίσω απ' τους βράχους κρύβομαι,
τους αγγέλους ακροβολώ,
στοχεύω και τους πυροβολώ,
τις υποσχέσεις και τα θαύματα
που ακόμα εκτοξεύουν,
θρυμματίζω.

Κι έπειτα, σε μια στιγμή,
όλα χάνονται,
κι εγώ, στην άλλη,
κάπου στο σύμπαν βρίσκομαι,
το συμβόλαιο που υπόγραψα,
καλή συμφωνία είναι,
λίγα χρόνια μόνο στη κόλαση θα βρίσκομαι,
σε κάποιο πλανήτη.




Το είδος που το κατοικεί,
έχει νόηση,
γη νομίζω τον ονομάζει.


AlexMill Αύγουστος 2009

29 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

και το ειπα Αlex τι τα θέλω τα φτερά καλα΄είμαι μέσα στις σκιές να τώρα εδώ στο φως βρήσκομαι, αλλά μη με πυροβολής δεν υπόγραψα ακόμα΄.μας βάζεις εννοιες σε πια μερια να γύρουμε την ζυγαριά.

Thanos Pasias είπε...

Ναι, Γη το ονομάζει...για τη νόηση δεν είμαι τόσο σίγουρος...

:))


Πήρε πάλι να βρέχει...

AlexMil είπε...

Αγαπητή μου Μωβ
γιατι να σε πυροβολήσω, αφού διαισθάνομαι από πια πλευρά είσαι, το μωβ το λέει άλωστε.

καληνύχτα

AlexMil είπε...

Χάρη γεια σου,
σίγουρα με όλα αυτά που συμβαίνουν στο πλανήτη μας, μόνο για νόηση δεν μπορούμε να μιλάμε, αλλά πάντα υπάρχει ελπίδα κάτι κάποια στιγμή να αλλάξει, οι άνθρωποι να ξαναβρούν τη χαμένη ψυχή τους.
Πως θα γίνει αυτό; Δεν ξέρω, ίσως το φαντάζομαι, ίσως το φανταζόμαστε οι περισσότεροι, ίσως χρειάζεται μια μεγάλη αφορμή για να αλλάξουν όλα.

Καληνύχτα
και ευχαριστώ για το πέρασμα

Thanos Pasias είπε...

Στην πραγματικότητα, κανείς μπορεί να σιγυρίσει μόνο το δικό του μικρόκοσμο, και ας ελπίσουμε ότι θα το κάνουν και άλλοι...


Πήρε πάλι να βρέχει...

elli elli... είπε...

καλημερα....οπλα δεν εχω....με τα μολυβια μπορουμε ν αλλαξουμε κατι???

Thanos Pasias είπε...

Με τα όπλα αλλάζεις μόνο το χρώμα του χώματος, με τα μολύβια, τα πάντα...

:)


Πήρε πάλι να βρέχει...

ο παρατηρητης είπε...

αυτο το ποιημα τι θελει να πει ακριβως γιατι με τοσους αγγελους σε μαχη και τα ρομποτ να βοηθουν χαθηκα

AlexMil είπε...

Αγαπητή Ελλη,
πιθανόν όπλα να μην έχεις, έχεις όμως τη πέννα σου και αυτό πολλές φορές είναι το πιο δυνατό όπλο.

Καλημέρα και σε σένα

AlexMil είπε...

Χάρη καλημέρα,
πριν λίγη ώρα ξύπνησα, δεν δουλεύω αυτές τις μέρες, όποτε είμαι εκτός συνηθισμένων ωραρίων και φυσικά συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιό σου. Δυστυχώς όμως η βία δεν είναι μόνο των όπλων, υπάρχει και σε αμέτρητες άλλες μορφές.

Διάβασε ένα μικρό μου σχόλιο:
http://alex-mil.blogspot.com/2009/04/1.html

τα ξαναλέμε

AlexMil είπε...

Αγαπητή Ιωάννα,

Κάθε ποίημα μου είναι μια μικρή ιστορία αλληγορική, όπου εμπλέκονται στοιχεία της φαντασίας και της πραγματικότητας, παράγοντας ιστορίες με εικόνες που με σχετικά εύκολο τρόπο μπορούν να αναγνωστούν και να αναχθούν στη πραγματικότητα.
Με άλλα λόγια, ιχνογραφήματα σε στοίχους. Η καλλιλογία για τη καλλιλογία και μόνο δεν με εντυπωσιάζει, θεωρώ πως το όμορφο πρέπει να είναι και βρώμικο, και πως το καλό εμπεριέχει το κακό και αντίστροφα.
Στη προκειμένη περίπτωση, ένα ον (δεν είναι άνθρωπος , έχει όμως νοημοσύνη) πηγαίνει στη συνάντηση που έχει με το ιπτάμενο όχημα για να παραδώσει τα παιδιά του, γιατί έχει υπογράψει συμβόλαιο με τους θεούς, (οι θεοί δεν είναι καλοί ούτε κακοί ) έτσι μόνο μπορεί να τα σώσει. Το αντάλλαγμα; θα πρέπει να πάει να ζήσει στη γη. Να τα σώσει από ποιους; από τους “κακούς” κάποιας πίστης που εκπροσωπούνται από “αγγέλους με πυρηνοκίνητες μηχανές” και θέλουν να τις τα αρπάξουν. Τα σώζει και πηγαίνει στη γη. Ως τι; ΦΑΝΤΑΣΟΥ.
Δίδαγμα; Για το κάθε φίλο ότι του πάει

Η βία που υπάρχει δεν είναι ιδεολογική, το περιβάλλον είναι άγριο, απαιτεί βία για να ισορροπεί η εικόνα, θέλει σκόνη, θορύβους και κραυγές. Είναι ένας πόλεμος, όχι του καλού και του κακού, αλλά της αγάπης ενάντια στη πίστη, όσο σούρεαλ και αν ακούγεται αυτό. Η μουσική (όχι τα λόγια) που συνοδεύει τους στίχους είναι σκληρή hard rock για να πηγαίνει με τη φυσιογνωμία τους (από τους Aairbourne που με αρέσουν παρεμπιπτόντως)

Ένα μικρό παράδειγμα για να καταλάβεις:
http://alex-mil.blogspot.com/2009/07/blog-post_20.html

Πιστεύω να σε βοήθησα.
Τα ξαναλέμε

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Ηρθαμε κι εμείς!
Πολύ δυνατή η πρώτη μας εντύπωση.
Γερή πέννα...

Την Καλημέρα μας..

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Επίσης ξέχασα να επισημάνω, πως το μονόγραμμα του Ελύτη είναι το λατρεμένο μου βιβλίο και το είδα στο προφίλ σου.
Ζώδιο δεν αναφέρεις..
Μήπως Δίδυμος?

AlexMil είπε...

Αγαπητοί αστρο - συμμορίτες, το μονόγραμμα το διαβάζω όταν πονω και το έχω διαβάσει πολλές φορές.
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και είμαι σκορπιός.

Θα τα ξαναπούμε.

ippoliti_ippoliti είπε...

Παράξενη η γραφή για μένα, εισέπραξα ΄το διττό των πραγμάτων, των καταστάσεων, των συναισθημάτων.
Καλό βράδυ και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού

D.Angel είπε...

Πέρασα να ανταποδώσω τον χαιρετισμό!
Πολλά φιλιά απ τα όμορφα Χανιά!
Μόλλις γυρίσω Αθήνα θα σε επισκεφτ'ω ξανά!Εφυγαααα

AlexMil είπε...

Αγαπητή Ιππολύτη,

νομίζω πως παράξενη είναι η ζωή. Ξέρει κανείς που βρίσκεται η πραγματικότητα και που η φαντασία;
Πιστεύω πως δεν υπάρχει διαχωριστική γρμμή το ένα οσμώνεται από το άλλο, παράγοντας καταστάσεις, φαινόμενα, ανερμήνευτα και συρεαλιστικά.

Τα ξαναλέμε

AlexMil είπε...

Γεια σου Angel,
καλή ξεκούραση στα Χανιά. Τα ξαναλέμε όταν επιστρέψεις

Χάρηκα,

Matriga είπε...

AlexMil είδα την επίσκεψη και τα σχόλιά σου και παρότι είναι 2.30 το πρωϊ ήρθα για να σου πω μια καλημέρα και ένα ευχαριστώ.
Θα τα λέμε γιατί βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες τις απόψεις σου και γιατί μου αρέσει ο Andriano Celentano. Να είσαι καλά :))

AlexMil είπε...

Γεια σου matriga,
τυχαία έπεσα στο blog σου και με άρεσε, κάπως έτσι γίνονται σχεδόν όλα.
Θα χαρώ να τα ξαναπούμε.

Matriga είπε...

Καλημέρα. Εγώ σε παρακολουθώ.
Nα περνάς όμορφα :)

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Φίλε AlexMil, αντί σχολίου θα σου αφιερώσω κάποιους στίχους που αγαπώ:

"Μην εμπιστεύεσαι τα μάτια σου
και μη πιστεύεις σ' όσα βλέπεις.
Τα μάτια βλέπουν μόνο
ό,τι είναι περιορισμένο γύρω σου.
Κοίτα με το νου και την καρδιά
και ανακάλυψε μέσα σου και πάλι
κάτι που γνωρίζεις... από πάντα
και τότε θα μάθεις να πετάς".
(Richard Bach)

Καλό 15Αύγουστο σου εύχομαι
Με αγάπη πάντα.

Unknown είπε...

Βασιλική και εγώ επίσης στοίχους σε αφιερώνω άπο ένα ποιητή, που με βοήθησε πριν καιρό να δω το κόσμο λίγο διαφορετικά:

Τέσσερεις ανεμόμυλο, κοινωνοί
εθεάθησαν ένα πρωί να τρων τουλίπες.
Μεσημέρι,
κι όλη η πολή κτυπιέται
ουρλιάζοντας: αποκάλυψη, αποκάλυψη
...........
Γκρέκορυ Κόρσο

Επίσης καλή ξεκούραση

Μαρια Νικολαου είπε...

Μόνος πια...απ τον πόνο τρελαμένος...

Καλημερα Αλεξ...
Ετσι νιωθω κι εγω

AlexMil είπε...

Καλημέρα Μαρία,
όταν πονάμε και όταν ο πόνος είναι βαθύς, σωματικός ή ψυχικός, τότε ...
δεν ξέρω......
Συμβαίνει στη ζωή μου να πονώ ψυχικά, πολλές φορές, για πράγματα που δεν θα έπρεπε, αλλά δυστυχώς η εξίσωση της ζωής για το καθένα μας είναι ίδια, ο καθένας όμως τη λύνει διαοφρετικά.

Τα ξαναλέμε

m.blanco είπε...

Kαλησπέρα.
Πολύ καλό σενάριο για κόμικ θυμίζει.
Άνετα με δυο τρεις εικόνες ακόμα θα μπορούσε να το δημοσιεύσει η Βαβέλ, κρίμα που έχει κλείσει

AlexMil είπε...

Μ. blanco, γεια σου
καλή η σκέψη σου δεν το είχα σκεφθεί ως κομικ. Πάντως ότιδήποτε γράφω έχει ένα σενάριο, οπότε είναι για κάθε χρήση!!!!.

Ευχαριστώ για το πέρασμα,
τα λέμε.

✿ margarita είπε...

Το είδος που το κατοικεί,
έχει νόηση,
γη νομίζω τον ονομάζει..ναί,ΑllexMil έχει νόηση..αυτο είναι το κακό!

Καλή σου μέρα

AlexMil είπε...

Καλημέρα, Μαργαρίτα
Νόηση έχει βέβαια, αυτό είναι το καλό, το πρόβλημα είναι πως κάποιοι, οι λίγοι, τη χρησιμοποιούν ενάντια στους πολλούς.

Τα λέμε