Νο 220 (έκσταση)

Ούρλιαξα
τ όνομα της,
στην διαχωριστική γραμμή
στεκόμουν,
δρόμος ισιάδα
σε κύματα παλλόμενα,
κάδρο:
πύρινος ορίζοντας,
o δίσκος φλεγόμενος,
άνυδρος,
κι εγώ,
σε έκσταση
την αποκάλυψη να υποστώ:
στο βάθος
τα φώτα αχνά,
ο εκτελεστής,
αθώος, ανυποψίαστος,
με ταχύτητα,
μυρίζει βενζίνη•
άγγελοι της γενιάς μου,
άσημοι,
στην άκρη
του έρημου δρόμου,
χαριεντίζονται
και περιμένουν
αξιολύπητοι,
•τρόπαιο η ψυχή μου•
πρώτα όμως,
μέχρι θανάτου
θα μονομαχήσουν:
υπέρτατη
εντολή, διαβολική

AlexMil 03-04-2013