Ας πούμε

Ανθρωπόμορφος,

από μοχθηρά λεπιδωτά εγώ,
γαντζωμένα σε έντερο πρωκτικό,
με κροταλίζοντα εξελιγμένο σκελετό,
καλυμμένος έντιμα, καθησυχαστικά,
με παραπλάνησης δερματικό ιστό,

σαν κάποιο τέρας εκφυλιστικό,

σε εφιάλτη μνησίκακο σωφρονιστικό, 

είναι ένας άνθρωπος καθημερινός,

ένας οποιοσδήποτε αποδεκτός

ας πούμε, νοικοκύρης ή οπαδός.   

Με δικαιώματα πέους κατοχυρωμένα,

και αιδοία αυνανισμένα

από χέρια με σταυρούς ζωγραφισμένα,

πορνογραφικά φωτορομάντζα,

σε αφροδίσιους τοίχους της ζωής αναρτημένα,

κρύβει της κακίας το πυρετό

και τις ρυτιδιασμένες συνουσίες του

με  ερμαφρόδιτες σκέψεις ανθρωπιστικές. 

Είναι ένα άνθρωπος σωστός,

από δημόσια έκθεση γνωστός

ας πούμε, φιλάνθρωπος ή πολιτικός.   

Ψυχές με πυώδη έλκη εκτεθειμένες,

με ευλάβεια μιας χρήσης περιτυλιγμένες,  

νάνοι τριχωτοί, αρσενικοί και θηλυκοί,

συναισθημάτων άξεστοι εμιγκρέδες,

Ιανοί,  αναστολείς της ηθικής,

της αναισθησίας γονιμοποιητές,

που στάζουν υγρά αιδιολειχίας,

με επιθυμίες επιτρεπτής πεολειχίας

και εκκενώσεις  φθόνου και ζηλείας, 

είναι άνθρωποι αγαπητοί,

που έχουν την εμπιστοσύνη τιμητή

ας πούμε, εραστές ή φίλοι κολλητοί.   

Ωτακουστές εσωτερικών οργάνων,

κατακάθια τιποτένιων θρύψαλων,  

με πυροβολισμούς  εξ επαφής

από αρρωστημένες εκκρίσεις ρατσιστικές,    

μολύνουν τις κραυγές πείνας,

καθοδηγούν φίδια κίβδηλης ιεροπρέπειας

και ιεραρχημένης ανικανότητας,    

ως μούμιες τρελαμένες, αναιμικές,

από αντικατοπτρισμούς ιδιοκτησιακούς

σε στρατόπεδα ψευδαισθήσεων νομοταγών. 

Είναι άνθρωποι σεβαστοί,

με οσμές αγιοσύνης και τιμής,

ας  πούμε, πατριώτες ή πιστοί.

Κι  όλοι αυτοί ανάμεσά μας κι άλλοι πολλοί,

κουφάρια με σκόνη αναισθησίας ιερή,  

άψυχες ψυχές, σπερματοφάγοι μοχθηροί,

άπληστοι σε μολυσμένα δοχεία κρανιακά,

κενά από συναισθήματα και ανθρωπιά,

ρουφιάνοι  χωρίς αραβουργήματα ζωής,

όμως, πιστικοί, συνηθισμένοι, ηθικοί,

με μερίσματα υπεράνω υποψίας, διπλανοί   

τεμαχιστές χωρίς ίχνος ενοχής της ανθρώπινης ζωής,

σε κάθε στιγμή όταν η ευκαιρία τους δοθεί.

AlexMil    Οκτώβριος 2009